29 เม.ย. เวลา 17:25 • ปรัชญา

"ความหลากหลาย"

ส้มตำเป็นอาหารที่ทุกคนรู้จักและน่าจะเคยทานกันทุกคน ส้มตำเกิดจากการนำวัตถุดิบต่างๆ มาใส่ในครกแล้วโขลกให้เข้ากัน ปรุงรสตามที่เราชื่นชอบ แค่นี้เราก็ได้ส้มตำที่แสนอร่อยมาทานคู่กับข้าวเหนียวและไก่ปิ้งตอนพระอาทิตย์กำลังจะตกดินแล้ว...
แต่เบื้องลึกของความอร่อยนั้นทุกคนรู้หรือไม่ว่ามันเกิดจากอะไร ? ...มันเกิดมาจากความหลากหลายของวัตถุดิบที่เราเอามาผสมกัน เช่น มะละกอ ถั่วฝักยาว มะเขือเทศ พริกขี้หนูสด ถั่วลิสง มะนาว ฯลฯ ซึ่งวัตถุดิบเหล่านั้นล้วนแล้วแต่มีความเป็นเอกลักษณ์ในรสชาดของตัวมันเอง เช่น พริกให้ความเผ็ด มะนาวให้ความเปรี้ยว ถั่วลิสงให้ความมัน เป็นต้น โดยที่วัตถุดิบเหล่านั้นต่างทำหน้าที่ของมันอย่างลงตัวประกอบกันเป็นส้มตำที่แสนอร่อย และชวนให้เราน้ำลายไหลไปตามๆ กัน...จริงไหม
หากลองหยิบยกส้มตำจานนั้นมาเปรียบเทียบกับองค์กรดูซิ เราจะเห็นว่าบุคลากรทุกคนเปรียบดั่งวัตถุดิบต่างๆ ในจานส้มตำ ที่มีความสามารถเฉพาะตัว แต่หากบุคลากรในองค์กรไม่ทำหน้าที่ของตนเอง และไม่ร่วมมือกันทำงาน แล้วองค์กรจะเดินหน้าไปได้อย่างไร...จริงไหม
ดังนั้น การที่องค์กรจะบรรลุวิสัยทัศที่วางไว้ บุคลากรในองค์กรทุกคน ทุกระดับชั้น ซึ่งเป็นฟันเฟืองสำคัญในการขับเคลื่อนองค์กร ต้องพร้อมที่จะแสดงศักยภาพของตนเองออกมาใช้ในการทำงานตามตำแหน่งหน้าที่ของตน และร่วมมือกันทำงานบนความหลากหลายอย่างสอดผสานกัน เพื่อเป้าหมายเดียวกัน เชื่อว่าองค์กรนั้นต้องประสบความสำเร็จและบรรลุวิสัยทัศน์อย่างแน่นอน เฉกเช่นเดียวกับความอร่อยของส้มตำที่เกิดจากความหลากหลายของวัตถุดิบ...ฉันใดก็ฉันนั้น
โฆษณา