ปล่อยให้มันเหี่ยวแห้งและจากไป | The Zen Moment
เหยียนจือ (769-835) และถานเฉิง (780-841) เป็นศิษย์ร่วมสำนักเดียวกัน จัดเป็นรุ่นที่สิบของทำเนียบเซนจีน อาจารย์ของทั้งสองคือเย่าซานเหวยเหยี่ยนสืบสายธรรมมาจากอาจารย์สือโถวซีเชียน
ทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทกัน เหยียนจือมีอายุมากกว่าถานเฉิงสิบเอ็ดปี บางตำราว่าทั้งสองเป็นพี่น้องกัน แยกจากกันนานปี จนมาพบกันอีกครั้งในร่มเงาเซน
วันหนึ่งเหยียนจือกับถานเฉิงยืนอยู่กับอาจารย์เย่าซานเหวยเอี่ยน พลันอาจารย์ชี้ไปที่ต้นไม้สองต้นไม่ไกลจากจุดนั้น ต้นหนึ่งบานสะพรั่ง ต้นหนึ่งเหี่ยวเฉา
อาจารย์ถามเหยียนจือ "บานสะพรั่งดีหรือเหี่ยวเฉาดี?"
เหยียนจือตอบว่า "บานสะพรั่งดีกว่า"
อาจารย์พยักหน้า "บานสะพรั่งทุกแห่งหน สดใส และยิ่งใหญ่"
ว่าแล้วหันไปถามถานเฉิง "บานสะพรั่งดีหรือเหี่ยวเฉาดี?"
ถานเฉิงตอบว่า "เหี่ยวเฉาดีกว่า"
อาจารย์พยักหน้า กล่าวว่า "บานสะพรั่งทุกแห่งหน ปล่อยให้มันเหี่ยวแห้งและจากไป"
ศิษย์อีกคนหนึ่งนาม เกา เดินผ่านมาพอดี อาจารย์ก็ถามเขาอย่างเดียวกัน
เกาตอบว่า "ปล่อยให้ต้นเหี่ยวเฉาเหี่ยวเฉาไป ปล่อยให้ต้นบานสะพรั่งบานสะพรั่งไป"
อาจารย์พยักหน้าหงึก ๆ หันไปมองหน้าเหยียนจือกับถานเฉิง กล่าวว่า "พวกเจ้าผิดทั้งคู่!"
สัจธรรมของความเป็นอยู่และความไม่เป็นอยู่เป็นสองด้านของเหรียญเดียวกัน
โลกไม่มีการเกิดและความตาย เพราะบานสะพรั่งและเหี่ยวเฉาเป็นคนละสภาวะของสิ่งเดียวกัน
จาก มังกรเซน ฉบับปรับปรุง (หนังสือเซนที่ต้องค่อยๆ ละเลียด) ตอนนี้มีโปรโมชั่นพิเศษ มังกรเซน + ตัวสุขอยู่ในหัวใจ + เซนที่ไร้เซน + เซนที่ว่างจากเซน (Limited Edition เป็นสมุดเปล่า) สั่งซื้อได้ที่เว็บไซต์ https://www.winbookclub.com/store/detail/213/ชุดหนังสือออกใหม่%202%20แถม%202 หรือ Shopee (ค้นคำ namol113 หรือ วินทร์ เลียววาริณ)
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
