เคยเสียดายโครงเรื่องหนังกันบ้างไหม?
เคยเป็นกันไหมครับ ดูหนังสักเรื่องแล้วรู้สึกว่าโครงเรื่องของหนังเปิดเรื่องมันเจ๋งมาก แต่พอไปกลางเรื่องหรือท้าย ๆ แล้วรู้สึกเสียของ อยากจะแก้บทหรือไปกำกับเองกันเลยทีเดียว
วันนี้ขอมาคุยถึงหนังที่ผมรู้สึกแบบนั้นอยู่เรื่องหนึ่ง ก็คือเรื่อง "Intime" หนัง distopia si-fi เข้าฉายเมื่อ 8 ปีที่แล้ว
ลองนึกถึงโลกอนาคตที่เวลาซื้อทุกอย่างได้แม้ความตาย!!
ในโลกของ Intime มนุษย์ทุกคนเกิดมาพร้อมตัวเลขบนแขนที่จะเริ่มนับถอยหลังเมื่อคุณอายุครบ 25 ปี ข่าวดีคือคุณจะไม่แก่ลงอีกแล้วเหมือนถูกหยุดเวลาด้วยร่างกายหมุ่มสาว แต่ข่าวร้ายคือคุณมีเวลาเหลืออีกแค่ปีเดียวที่ถูกให้มาเป็นทุนชีวิตเท่ากันทุกคน
เวลานี้แหละที่คุณต้องหามาเพิ่มจากน้ำพักน้ำแรงของคุณ จากการทำงานแลกมานั่นเอง!!
และเวลานี้ก็คือเงินตราใช้ซื้อขายทุกสิ่งไม่ว่า บ้าน ของกินหรือของใช้ และแมัแต่ชิวิตของคุณเอง หากเวลาหมดก็จบชีวิต หากคุณร่ำรวยเวลามหาศาลก็แทบจะอยู่ค้ำฟ้า การได้มาซึ่งเวลานี้มีทั้งทำงานแลกมา เอาของไปแลกหรือแม้แต่ปล้นชิงมา
ตัวเอกเราก็เป็นเพียงคนหาเช้ากินค่ำได้ค่าแรงแค่พอกินอยู่และต่อชีวิตไปวันต่อวัน
ท่ามกลางผู้คนที่ใครที่หมดแรงหรือหมดไฟก็ปล่อยเวลาหมดจบชีวิตออกจากเกมส์ชีวิตที่ไม่รู้จบนี้ไป
จนมาวันหนึ่งตัวเอกเราได้เจอกับคนเร่ร่อน ที่มีเวลาอยู่มากเป็นพันปีและได้ให้มันทั้งหมดกับตัวเอกพร้อมกับยอมออกจากเกมส์ชีวิตนี้ไป และนี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราว คนเร่ร่อนนี้เป็นใคร โจรปล้นเวลาหรือ เศรษฐีผู้เหนื่อยหน่ายกับชีวิต? ทำไมเขาถึงทำแบบนี้?? และตัวเอกเราจะต้องเผชิญกับอะไร???
น่าสนใจไหมครับกับเรื่องราวเริ่มเรื่องของ Intime น่าเสียดายที่การเดินเรื่องไปจนถึงตอนจบกลับไม่อาจทำให้ผมจำเรื่องราวได้เลย จำได้แต่ความรู้สึกว่าหนังเปิดเรื่องได้น่าสนุกน่าติดตามมากก ๆ
เคยคิดนะว่าถ้าจะแก้บทจะให้เรื่องเดินไปยังไง แต่ก็คิดไม่ออก บางทีมันก็คงอย่างที่เขาว่า เข็นงานออกมาให้ดียังไม่ยากเท่าแก้งานที่คนอื่นทำให้กลับมาดี
แล้วคุณละเคยดูหนังเรื่องนี้กันไหม หรือเคยมีความรู้สึกเสียดายโครงเรื่องของหนังเรื่องไหนกันบ้างไหม??
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
