29 ธ.ค. 2019 เวลา 14:24
นิทาน "ต้นแอปเปิ้ลกับเด็กน้อย"
ผมอยากจะมาเล่าเรื่องราวอีกมุมหนึ่งจากนิทานเรื่องนี้ของคำว่า " เพื่อน "
เพื่อนที่มีชื่อว่าต้นไม้ ต้นไม้ที่อยู่ในธรรมชาติรอบตัวเรา
นานมาแล้วในสถานที่แห่งหนึ่ง มีต้นไม้ต้นหนึ่งกับเด็กน้อย เด็กน้อยคนนี้
เมื่อครั้งที่เขายังเป็นเด็ก เขามักจะมาเล่นกับต้นไม้นี้ทุกวัน ทั้งวิ่งเล่นรอบต้นไม้ ปีนขึ้นต้นไม้และเมื่อรู้สึกเหนื่อยก็จะพิงกายลงนอนและเผลอหลับไปใต้ร่มเงาของต้นไม้
ทั้งสองเป็นเพื่อนกัน จนเวลาผ่านไปเด็กน้อยก็ได้เติบโตขึ้น จากที่เขามาวิ่งเล่นกับต้นไม้ เขาเริ่มมาหาต้นไม้น้อยลง จนสุดท้ายเขาก็ไม่ได้กลับมาอีกเลย ต้นไม้รู้สึกเศร้าที่ไม่ได้เล่นกับเด็กคนนั้นอีกแล้ว
แต่อยู่มาวันหนึ่ง เด็กคนนั้นเดินกลับมาด้วยรูปร่างที่โตขึ้น
ต้นไม้ถามกับเด็กว่า มาหาฉันหรอ มาเล่นกันเถอะ
แต่เขากลับตอบด้วยน้ำเสียงอย่างโมโหว่า ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ!!
ไม่อยากมาวิ่งเล่นรอบต้นไม้อะไรแบบนี้หรอก......
ฉันโตแล้ว อยากได้ของเล่นเหมือนคนอื่นเขา ฉันอยากมีเงินเพื่อไปซื้อมัน
ต้นไม้เมื่อได้ฟังเช่นนั้น จึงตอบกลับไปว่า ฉันไม่มีเงินให้เธอหรอก สิ่งที่ฉันพอจะมีให้เธอได้คือผลของชั้น เธอเก็บมันไปขายซิ! เธอจะได้มีเงิน
เมื่อเขาได้ยินก็รู้สึกตื่นเต้นและดีใจ จึงรีบไปเก็บผลจนหมดต้นเพื่อนนำไปขาย เมื่อเก็บจนหมดเขาพูดกับต้นไม้ว่า ขอบคุณนะ
และเขาก็จากไป และไม่หวนกลับมา....
ต่อมาเด็กน้อยก็ได้กลับมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เขาโตขึ้นจากแต่ก่อน ต้นไม้รู้สึกตื่นเต้นที่ได้เห็น
"มาหาฉันหรอ มาเล่นกับฉันหรอ" ต้นไม้ถาม ด้วยท่าทีที่เศร้าสร้อย.....
เด็กน้อยตอบกลับไปว่า ฉันไม่มีเวลามาเล่นหรอกนะ ฉันมีงานมีครอบครัว แต่ฉันต้องการเงินเพื่อที่จะสร้างบ้าน พอจะช่วยฉันได้ไหม ?
ต้นไม้บอกว่า ฉันไม่มีเงินหรอก มีก็แต่กิ่งก้านของฉัน นายเอาไปสร้างบ้านซิ!
ชายหนุ่มจึงตัดกิ่งไม้ของต้นไม้ทั้งหมดเพื่อที่จะเอาไปสร้างบ้าน และทิ้งต้นไม้หลือไว้เพียงลำต้น
วันหนึ่งในฤดูร้อน เด็กน้อยกลับมา ต้นไม้ดีใจมาก
ต้นไม้ถามมาเยี่ยมฉันเหรอ....
เด็กน้อยตอบ เปล่า ฉันทำงานเหนื่อย สังคมที่วุ่นวายทำให้ฉันอยากไปเที่ยวพักผ่อนไกล ๆ ฉันอยากได้เรือซักลำ
ต้นไม้ตอบ ฉันไม่มีเรือให้ มีแต่ลำต้นของฉันใช้ไปสร้างเรือได้ เอาไปซิ!
เด็กน้อยตัดลำต้นและจากไป ไม่กลับมาอีกเลย
จนกระทั่งเวลาผ่านไปหลายปี เด็กน้อยกลับมาและเค้าดูแก่ไปมาก
คราวนี้ต้นไม้บอกว่า ฉันเสียใจ ฉันไม่เหลืออะไรจะให้อีกแล้ว
ไม่มีผลแอปเปิ้ลให้กิน ไม่มีกิ่งก้านและลำต้นให้ตัดอีกแล้ว
แต่ฉันมีแต่รากที่กำลังจะตาย.......
เด็กน้อยตอบไม่เป็นไร เพราะฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ขอแค่ได้พักพิง ฉันเหนื่อยมาหลายปีแล้ว
ต้นไม้ตอบ มานั่งพักนี่ซิ มานั่งข้าง ๆ ฉัน..และพักผ่อนให้สบาย เด็กน้อยทำตาม ต้นไม้ดีใจ ยิ้ม และน้ำตาไหล...
หากต้นไม้คือเพื่อนจริง ๆ ของเรา เพื่อนคนนี้ได้ให้ช่วยเหลือและให้เรามากมายตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาไม่เคยเรียกร้องหรือขออะไรจากเรา
แต่เขายังสร้างออกซิเจนให้แก่เรา ยอมที่จะดูดควันพิษต่าง ๆ แทนเรา จนตายในบางครั้ง ยอมที่จะให้เราตัดเพื่อใช้การสร้างบ้านในการทำมาหากินทุกอย่างเราล้วนพึ่งพาเพื่อนคนนี้ตลอดเวลาที่เรามีลมหายใจ
แต่ตอนนี้เรากำลังละเลยเพื่อนคนนี้ไปหรือเปล่า ตอนนี้เขากำลังป่วยจากหมอกควันที่เราสร้างขึ้น จากการบุกรุกพื้นที่ เรากำลังทำร้ายเพื่อนของเราอยู่ทุกวันหรือเปล่า
มีคำกล่าวมากมายที่เกี่ยวกับคำว่า "เพื่อน" เพื่อนย่อมไม่ทิ้งกัน เพื่อนกันไม่ทำร้ายกัน เพื่อนกันจนวันตาย
หากต้นไม้คือเพื่อน เรากำลังทิ้งเพื่อน เรากำลังทำร้ายเพื่อน เรากำลังปล่อยให้เพื่อนตาย หากเพื่อนคนนี้ตายไปจนหมดเราจะเป็นอย่างไรต่อไป.....
หากคุณสามารถบอกอะไรกับต้นไม้ได้ คุณอยากบอกว่าอะไรครับ ??
โฆษณา