“จะเขียนต่อ หรือ เลิกเขียนดี”
ช่วงนี้เกิดวิกฤติต่าง ๆ ในสังคมมากมาย
Covid-19 🦠 ที่กำลังระบาดอยู่ ส่งผลกระทบ
ไปทุกส่วนของประเทศและรุนแรงถึงระดับโลก
และเมื่อไม่นานมานี้ ทางบล็อคดิทเองก็มีการปรับปรุงระบบครั้งใหญ่ ซึ่งการปรับปรุงระบบในครั้งนี้
มีผลกระทบหลายอย่างเช่นกัน โดยเฉพาะ
เรื่องการคำนวณการให้ “ดาว” ⭐️ กับนักเขียน
สำหรับท่านที่ยังไม่ทราบนะคะ หากบทความใด
ได้รับความสนใจจากผู้อ่านจำนวนมากถึงตามที่
ระบบได้ประเมินไว้ ท่านจะได้รับ “ดาว” ⭐️
ไปประดับในบทความนั้น
หากท่านมีผู้ติดตามในเพจครบหนึ่งพันแล้ว
บทความใดที่ได้ดาว ท่านจะได้เงินเป็นค่าตอบแทน
(จำนวนเงินมากน้อยแล้วแต่ระบบจะคำนวณให้)
ถึงแม้ว่าฉันจะเข้ามาในบล็อคดิทได้ไม่นาน
แต่ฉันก็ได้สังเกตเห็นอะไรหลายอย่าง
ทั้งด้วยตัวเองและจากคำบอกเล่าของเพื่อน ๆ พี่ ๆ
นักเขียนที่อยู่ในบล็อคดิทมานาน
ด้วยปัญหาต่าง ๆ ที่ประดังกันเข้ามา
ทำให้นักเขียนหลายคนเกิดคำถามว่า
❤️.......จะเขียนต่อ หรือ จะเลิกเขียนดี ?.......💔
cr unsplash
วันนี้ฉันขอแบ่งปันประสบการณ์และข้อคิดต่างๆ
ที่ฉันมีเพื่อเป็นตัวช่วยในการหาคำตอบสำหรับ
คนที่กำลังเผชิญกับปัญหานี้อยู่
สิ่งที่ฉันอยากชวนให้คุณทำคือ
การตอบคำถาม 2 คำถามนี้
☝️ คำถามแรก...
🎯 เป้าหมายในวันแรกที่คุณตั้งใจ
มาเขียนบทความคืออะไร? 🎯
ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็ตาม การตั้งเป้าหมายคือสิ่งที่สำคัญมาก การตั้งเป้าหมายเหมือนกับการปักธงแห่งความสำเร็จไว้ เพื่อให้ตัวคุณเองได้เดินไปถึงจุดนั้น
แน่นอนว่าในระหว่างทาง คุณจะต้องเจออุปสรรคปัญหา ความกลัว ปัจจัยต่าง ๆ ที่เข้ามากระทบกระทั่ง
ซึ่งมันอาจทำให้คุณสับสน หลงทางหรือออกนอกเส้นทางไปบ้าง สิ่งที่จะทำให้คุณกลับมาเดินต่อได้อย่างมั่นคงและถูกทางคือ
คุณต้องรู้ว่าคุณจะไปที่ไหน อะไรคือเป้าหมายของคุณ?
“มันไม่สำคัญว่าคุณจะมาจากไหน
แต่มันสำคัญที่คุณจะไปไหนต่างหาก”
อุปสรรคระหว่างทางเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเจอ
แม้แต่นักเขียนที่มีผู้ติดตามหลักหมื่นหรือหลักแสน
ก็ล้วนแล้วแต่ต้องเจอกับอุปสรรคและเคยผ่านจุดที่มี
ผู้ติดตามเพียงหลักสิบ หลักร้อยเหมือนกันทั้งสิ้น
เป้าหมายของคุณคืออะไร? 🎯
...
💰 การมีรายได้เสริมจำนวน x,xxx บาท
ภายในระยะเวลา xx เดือน
📝 การพัฒนาตนเอง ฝึกทักษะการเขียนรูปแบบต่าง ๆ
💡 การแลกเปลี่ยนความรู้ซึ่งกันและกัน
มองหาไอเดียใหม่ ๆ เรียนรู้จากเรื่องราวดีดี
✍️ การแบ่งปันเรื่องราวต่าง ๆ ที่พบเจอและประสบการณ์ในชีวิต
❤️ การหามิตรภาพดี ๆ หาเพื่อนชวนคิด ชวนคุย สนุกสนาน ผ่อนคลายความเครียด
“เป้าหมายของแต่ละคนล้วนแตกต่างกัน”
จากวันแรกจนถึงวันนี้ เป้าหมายที่คุณตั้งใจไว้
สำเร็จแล้วหรือยัง?
⌛️ ถ้า “เกินระยะเวลา” ที่คุณได้ตั้งไว้แล้ว
คุณยังทำไม่สำเร็จ คุณจะเลิกเขียนหรือคุณจะเขียนต่อก็ได้ ตามแต่ใจคุณต้องการ
⏳ ถ้า “ยังไม่เกินระยะเวลา” ที่คุณตั้งไว้แล้ว
คุณต้องเลือกว่าคุณยังต้องการเป้าหมายนี้อีกต่อไป
หรือไม่ ถ้าเป้าหมายนี้คือสิ่งที่คุณต้องการจริง ๆ
เพียงแค่คุณ “ทบทวนเป้าหมายนั้นอีกครั้ง”
คุณก็จะรับรู้ได้เองว่า คุณจะเขียนต่อไปได้อย่างไร
บางสิ่งที่เป็น “นามธรรม” เป็นความรู้สึก
ไม่สามารถวัดอย่างเป็นรูปธรรมได้
เช่น ความภูมิใจในตัวเอง มิตรภาพในสังคม
กำลังใจจากผู้อื่น ความสนุกสนาน เป็นต้น
สิ่งเหล่านี้คุณจะรับรู้ได้เองเช่นกันว่า
ตลอดระยะเวลาที่คุณเริ่มเขียนจนจวบจนถึงวันนี้
คุณได้สัมผัสกับอะไรเช่นนี้บ้างหรือไม่?
และคุณรู้สึกอย่างไร?
ทบทวนความรู้สึกที่คุณผ่านมาทั้งหมด
นั่นเพียงพอแล้วสำหรับการตอบคำถามว่า
“คุณจะเขียนต่อหรือจะเลิกเขียนดี”
เรื่องการได้ “ดาว” มาประดับบทความ
ที่หลาย ๆ คนให้ความสำคัญ ฉันคิดว่าเมื่อคุณ
ทบทวนเป้าหมายในวันแรกที่คุณตั้งใจมาเขียนบทความอีกครั้ง สิ่งนี้ก็น่าจะตอบคำถามเรื่องดาว
ได้เช่นกัน
⭐️ ดาว คือ รายได้
⭐️ ดาว คือ กำลังใจ
⭐️ ดาว คือ ของขวัญ
⭐️ ดาว คือ ความสำเร็จ
⭐️ ดาว คือ ความภาคภูมิใจ
🌟“ดาวเหมือนกัน...แต่...ความหมายไม่เหมือนกัน”🌟
“ดาว” ของคุณมีความหมายว่าอย่างไร?
“ดาว” ดวงนี้มีคุณค่าอย่างไรกับคุณ?
✌️ คำถามที่สอง ..
🎯 เป้าหมายของคุณตอนนี้คือ
เป้าหมายที่คุณต้องการจริง ๆ หรือไม่? 🎯
เป้าหมายที่คุณตั้งไว้ “ใช่” สำหรับคุณจริงๆ หรือเปล่า
แม้เราจะเคยได้ยินคำสอนมาตลอดว่า
เมื่อตั้งเป้าหมายแล้ว ไม่ควรเปลี่ยนเป้าหมาย
แต่อย่าลืมว่าเป้าหมายก็เหมือนกับทุกเรื่องในชีวิต
ที่สามารถยืดหยุ่นและเปลี่ยนแปลงได้เสมอ
แต่เราต้องเปลี่ยนอย่างมี ”สติ “
คุณจะรู้ว่ามัน “ใช่” ได้อย่างไร?
...
เป้าหมายที่ ”ใช่” คุณจะรู้สึกได้ถึงพลังของมัน
พลังที่จะทำให้คุณอยากจะทำให้สำเร็จ
เป้าหมายนั้นมันให้ “คุณค่า” บางอย่างกับคุณ
เป้าหมายแบบนี้ไม่ซับซ้อน เบาสบายและมีความสุข
เมื่อคิดถึงมัน
🎸 ฉันขอเล่าเรื่องประสบการณ์ของตัวเองให้ฟังนะคะ ว่าทำไมสิ่งนี้ถึงสำคัญ และเราได้อะไรจากสิ่งนี้
ฉันเคย “ เลิกเขียน” มาก่อนค่ะ
ก่อนหน้าที่ฉันจะทำเพจ “กระเรียนน้อย”
ฉันเคยทำเพจหนึ่งมาก่อน ชื่อว่า “จากสมองสู่หัวใจ”
(เป็นเพจเล็ก ๆ ทำได้ประมาณเดือนเศษ
มีผู้ติดตามก่อนจะลบประมาณร้อยห้าสิบกว่าคน)
🎯 เป้าหมายเริ่มต้นในการทำเพจนั้นคือ
ฉันต้องการแบ่งปันประสบการณ์และเรื่องราวต่างๆ
ที่ได้อ่านหนังสือและได้เรียนรู้มาในชีวิต
หากได้ดาวและได้เงิน ฉันจะนำเงินไปทำบุญ
ดูเหมือนไม่น่าจะมีปัญหาอะไรใช่ไหมคะ?
...
แต่พอฉันเขียนไปได้ไม่กี่บทความ
ฉันเริ่มมีความคาดหวังเกิดขึ้นมากมาย
~ คาดหวังว่าจะต้องเขียนให้ได้ดี
~ คาดหวังว่าจะมีคนอ่านเยอะ ๆ
~ คาดหวังที่จะประสบความสำเร็จ
💔 ด้วยความคาดหวังและงานที่ยุ่งในช่วงนั้น
ทำให้รู้สึกเครียด กระทบทั้งงานเขียนและงานประจำ
รู้สึกไม่มีความสุขเวลาที่เขียนเลย ทำให้รู้สึกท้อแท้และหมดกำลังใจ
💝 แต่พอเปิดเข้ามาเจอคอมเมนต์ที่ทุกคน
เข้ามาคอมเมนต์กัน ฉันก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
แต่ฉันก็ได้แค่ตอบไปเพียงสั้น ๆ ว่า “ขอบคุณค่ะ”
ไม่ค่อยได้พิมพ์ตอบอะไรมากกว่านั้นเลย
💓 แต่ตลอดช่วงระยะเวลานั้น ฉันสังเกตเห็นถึง
ความรักและมิตรภาพดีๆ ในกลุ่มนักเขียน
และนักอ่านบางกลุ่ม ที่มีให้กันตลอดผ่านตัวอักษร
ในคอมเมนต์ต่าง ๆ ทำให้ฉันเองแอบรู้สึกดีไปด้วย
มันเป็นความรู้สึกที่อบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก
เป็นช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยความสับสน
และเกิดคำถามกับตัวเองว่า
...
“ ทำไมเขียนแล้วไม่มีความสุข? ”
“ ความจริงแล้ว ฉันต้องการอะไรกันแน่?“
“ เป้าหมายจริง ๆ ที่ฉันต้องการคืออะไร? ”
ฉันกลับมาอ่านงานเขียนของตัวเอง
แล้วพบว่า ฉันไม่รู้สึก “รัก” งานเขียนของตัวเองเลย
ฉันไม่รู้สึกอะไรเลยแล้วคนที่อ่านจะได้อะไร
ในเมื่อคนเขียนเองก็ยังไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น
ฉันจึง “เลิกเขียนและลบเพจทิ้งไป” แต่ไม่ได้ลบแอป
และกลับเข้ามาอ่านในฐานะนักอ่านตามปกติ
เป็นนักอ่านอยู่ประมาณหนึ่งสัปดาห์ ฉันสังเกตเห็นความแตกต่างของงานเขียน ซึ่งแต่ละคนก็ต่างเขียน
ในแบบที่ตัวเองถนัด ไม่มีใครเหมือนใครเลย
และหลายคน ก็พูดคุยกันอย่างสนุกสนานในคอมเมนต์ จนฉันรู้สึกอยากจะโดดเข้าไปร่วมวงสนทนาด้วยเลย
... “อ้อออ ฉันเองก็มีเรื่องที่ฉันอยากเขียนนี่นา
เขียนในแบบที่ฉันถนัดและเป็นตัวของตัวเอง
และฉันก็สนุกสนานกับทุกคนได้ ฉันจะอยู่เงียบๆ เฉย ๆ เหงา ๆ แบบนี้ไปเพื่ออะไร !? ในเมื่อฉันอยากจะคุย อยากทำอะไรสนุกกับทุก ๆ คนจะแย่อยู่แล้ว ”...
เป้าหมายใหม่เกิดขึ้นในวันนั้น
“เพจกระเรียนน้อย” จึงได้เริ่มต้นขึ้น
ฉันกลับมาเขียนอีกครั้ง ด้วยเป้าหมายใหม่ที่ฉันต้องการอย่างแท้จริง เป้าหมายที่ให้คุณค่าลึกๆ
ข้างในจิตใจ งานเขียนครั้งนี้จึงแตกต่างจากงานเดิมอย่างสิ้นเชิง ฉันกล้าพูดได้อย่างเต็มปากว่า
💕 ฉัน “รัก” บทความทุกบทความที่ฉันเขียนมาก 💕
นี่คือเป้าหมายของฉันที่เขียนตอบเมื่อเช้านี้
เป็นโพสต์ของพี่ชายคนนึงที่ฉันเห็นถึงความปรารถนาดีของเขาที่มีต่อนักเขียนทั้งรุ่นเก่าและรุ่นใหม่มาตลอด เขาไม่ได้บอกฉันหรอก แต่ฉันรับรู้ได้ผ่านตัวอักษร
ที่เขาเขียนและคอมเมนต์ต่าง ๆ ของเขานั่นแหละ
เป้าหมายใหม่แทบจะไม่แตกต่างจากเป้าหมายเดิมเลย จุดที่ทำให้แตกต่างคือ ความรู้สึกลึกๆ ข้างในใจที่มีต่อเป้าหมาย
...
⭐️🎯 “เป้าหมายนั้นให้คุณค่าอะไรกับเรา”🎯⭐️
...
หาสิ่งนั้นให้เจอ
คุณจะรู้ว่าเป้าหมายที่แท้จริงที่คุณต้องการคืออะไร
คุณจะรู้ว่าเป้าหมายของคุณตอนนี้คือเป้าหมาย
ที่คุณต้องการจริง ๆ หรือไม่
สุดท้ายก็อย่างที่เห็น ฉันมีความสุขกับการเขียน
แม้จะเป็นเพียงเพจเล็กๆ ที่มีผู้ติดตามไม่ถึงพันก็ตาม
เหนื่อยก็พัก งานยุ่งก็พัก ว่างมีแรงก็เขียนต่อ
ได้ลองทำในสิ่งที่ไม่เคยทำและไม่เคยกล้าทำมาก่อน
อย่างที่เพิ่งผ่านมาสดๆ ร้อนๆ ก็คือ การร้องเพลง 🎤 ผ่านทางพ็อดแคสต์ 🎼🎵 ทั้งชีวิตก็ไม่เคยร้องเพลงออกโซเชียลเลยสักครั้งไม่คิดจะทำด้วย แต่ก็ทำ!
ทุกคนคงได้ฟังกันแล้ว😂 ทำเพราะอยากร่วมสนุกกับทุกคนเท่านั้นเอง
อยากบอกนักเขียนที่เพิ่งเข้ามาใหม่ว่า
อยากสนุกก็แค่ต้องก้าวออกมาแค่นั้นเอง
นักเขียนชาวบล็อคดิทอบอุ่นและใจดีมากกกก 😊💕
สำหรับนักเขียนบางคน
การได้เขียนบทความและอยู่เงียบ ๆ ก็มีความสุขแล้ว
นั่นคือตัวตนของเขา คือความสุขของเขา
...
ความสุขของทุกคนไม่เหมือนกัน กลับมาถามตัวเอง
ดีกว่าว่า...ความสุขของคุณคืออะไร?
อาจจะดูโหดร้ายไปซักนิดนะ ...😏😏
ที่จะต้องบอกว่า... “ตัวใครตัวมัน ต้องหาให้เจอเองนะ”
✌️✌️
สุดท้าย...ไม่ว่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรก็ตาม
🍁 เราควรยอมรับการตัดสินใจและเคารพซึ่งกันและกัน และเคารพในการตัดสินใจของผู้อื่นด้วย
🍁 เคารพในการเปลี่ยนแปลงกฎบางอย่าง
ของแอปพลิเคชั่น เพราะตัวแอปเองก็ต้องมีการเปลี่ยนแปลงปรับปรุงพัฒนา เพื่อให้เป็นไปตาม
เป้าหมายของเขาเช่นกันและให้แอปพลิเคชั่นสามารถอยู่รอดต่อไปได้ หากแอปไม่สามารถอยู่รอดได้
พวกเราเองก็คงไม่ได้มีพื้นที่ในการเขียนและไม่ได้เจอกันอย่างเช่นตอนนี้แน่นอน
เพจเล็ก ๆ อย่างกระเรียน้อย ขอเป็นกำลังใจ
ให้ทุกคนนะคะ หากยุ่งกับภาระหน้าที่การงาน
หากเหนื่อย ก็พักบ้าง ดูแลตัวเองกันด้วยนะคะ
หากท้อแท้หมดกำลังใจ ฉันและชาวบล็อคดิท
อีกหลายคนขอเป็นกำลังใจให้น๊าาา สู้ ๆ 😊✌️❤️
เป็นบทความสด ๆ ที่อยู่ดี ๆ ก็อยากจะเขียนขึ้นมา
เป็นบทความที่ยาวจริง ยาวจัง ย๊าววววาายาว 😂😂
จบแล้วค่าาาาาาา .....เย่ เย่ 🎉🎉
ขอบคุณนะคะ❤️💚
#กระเรียนน้อย
Photo : unsplash.com
- 36
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
