เพราะผิดพลาด เดอะซีรีย์
EP:12 เรียนรู้จากการถูกประเมิน
ผมไม่เชื่อว่าคนเราจะชอบการถูกดุด่า ชอบการถูกติเตียน สามารถรับคำวิพากษ์วิจารณ์จากคนรอบข้างได้ตลอดเวลา
แต่จากชีวิตที่ผ่านมา... สิ่งหนึ่งที่ต้องยอมรับ คือ
"ความจริงคนเราทุกคนมีความสามารถในการประเมินและคาดการณ์สิ่งต่างๆ ล่วงหน้าได้ต่ำกว่าที่คิด..... "
ในเรื่องการทำงานก็เช่นกัน เราไม่สามารถทำงานให้สมบูรณ์แบบได้ ดังนั้นความจริงแท้แน่นอนคือ เมื่อคุณเริ่มทำอะไรที่ต้องปฏิสัมพันธ์กับคนมากกว่าหนึ่งคน คุณต้องได้รับข้อเสนอแนะต่างๆ จากคนรอบข้างอย่างแน่นอน
และแน่นอนที่ทุกข้อเสนอแนะไม่ใช่ว่าจะมีประโยชน์ทุกครั้ง คุณต้องเจอข้อเสนอแนะในเชิงลบบ้างอย่างแน่นอน (ทำไม่ได้ เลิกเถอะ เสียเวลา บลาๆๆๆ)
ซึ่งหากเป็นข้อเสนอแนะทางลบที่มีเหตุผลก็ควรรับฟังเพื่อนำมาประเมินความเป็นไปได้ในการทำงาน เพราะบางทีหากเป็นข้อแนะนำจากผู้ที่เคยประสบความสำเร็จมาห้าม มาเตือน มาทักแล้วฝืนลงทุนทางความคิดนำไปปฏิบัติแล้ว หากไม่สำเร็จตามนั้นจริง อาจจะเกิดอาการสิ้นหวังท้อแท้ผิดหวังที่ทำไมไม่ได้ลองทำตามคำแนะนำก็เป็นได้
ทั้งนี้ข้อเสนอแนะทางบวกที่ดีก็ต้องมีเหตุผลประกอบ หรือเน้นเฉพาะจุดที่ทำได้ดีด้วยเช่นกัน ไม่ใช่ชมอย่างเดียวไปทั่ว ชมจนคนฟังอายแทน ชมกว้างออกทะเลหาจุดต่อยอดพัฒนาไม่เจอ เป็นต้น
เกร็ดในการเรียนรู้
เพราะคุณไม่สามารถทำอะไรดีๆ ได้ตลอดเวลาคุณต้องพยายามรักษาสิ่งดีๆ ของคุณไว้โดยการรับการถูกประเมินจากผู้คนรอบข้าง (เฉพาะแค่บางคน)
หากคุณเจอมิตรแท้ที่หาได้ยากในปัจจุบัน แม้ในบางครั้งเขาจะให้ข้อเสนอแนะเชิงบวกหรือเชิงลบกับคุณก็ตาม
แต่คุณว่าจะเป็นการดีเพิ่มเติมอีกไหม... ถ้าจะให้มิตรแท้ช่วยประเมินทุกสิ่งทุกอย่างที่เราทำมา "ประเมินกันอย่างสร้างสรรค์"
เพื่อเป็นพลังขับดันในการพัฒนา
และ......
เพื่อเป็นการรักษาสภาวะมิตรแท้ให้คงอยู่ต่อไป
เมื่อทบทวนจากปัจจุบัน (ส่วนนี้เพิ่มเติมเข้าไปจากฉบับเดิม)
ช่วง EP 10-13 ในหมวด "คนรอบข้าง" ผมใช้วิธีสะท้อนผ่านบทความตัวผมเองวันนี้ก็จะเป็นอีกครั้ง โดยจะสะท้อนเรียนรู้จาก 3 บทความ
1. จากบทความเมื่อวันที่ 21 พ.ค. 63 เรื่อง "คำแนะนำ ถ้าอยากลาออกก่อนวัย 40"
เมื่อตัวเราเองทำตัวเป็นศูนย์กลางของทุกอย่าง จะเข้าสู่สภาพไม่เคยเจอกระจกส่องตัวเอง หรือไม่ยอมรับเมื่อมีอะไรก็ตามที่ไม่ใช่ตามความคิด ความเชื่อของเรา (ผมยอมรับผมก็เป็นครับ) ผมต้องการชนะเพื่อ EGO ของผมเอง โชคดีครับ ผมได้เจอผู้คนให้คำแนะนำเป็นกระจกสะท้อนผม ทั้งจากคนที่อายุน้อยกว่าและมากกว่า มันทำให้ EGO ผมทลายลง (เจ็บปวดและรู้สึกผิดเสมอ)
จริงๆ ผมเองตอนที่อยู่ในช่วงเวลานั้น ความสำเร็จเป็นร้อย กับการที่อยากชนะกับสิ่งที่ไม่ได้ดั่งใจไม่กี่เรื่อง ทำลายความรู้สึกมีคุณค่าในตัวเองหมดสิ้น จนผมเองก็เคยอยากลาออกทั้งๆ ที่ถ้าคนไม่อยู่ในบริบทหรือความรู้สึกนั้นจะไม่เข้าใจ แต่..ผมผ่านมาแล้วครับ
ผมมีคำแนะนำสำหรับคนวัย 40 เช่นผม ที่รู้สึกหมดคุณค่า ในบางเรื่อง (ที่ตัวเรื่องมันไม่กี่เรื่องจริงๆ แต่เราให้ความสำคัญมากๆ เพราะมันขัดกับเส้นทางความสำเร็จของเรา)
ผมเรียนรู้จากการถูกประเมิน "โดยวิธีการเป็นกระจกสะท้อน จากมิตรแท้ที่หาได้ยาก"
2. จากบทความเมื่อวันที่ 23 พ.ค. 63 เรื่อง "วังวนทำงาน ณ จุดเวลาในอดีต"
ระบบการตรวจสอบภายในหน่วยงาน หรือนอกหน่วยงาน หรือรับรองมาตรฐานคุณภาพต่างๆ ถ้าเจอผู้ตรวจที่มีความรู้และแนะนำให้เห็นโอกาสพัฒนาจะมีประสิทธิภาพ มากกว่า การรายงานข้อมูลโดยไม่เคยมีใครเคยช่วยเช็ค ตรวจสอบกลับไปที่ฐานข้อมูล (เชื่อว่าส่วนใหญ่ผู้บริหาร เต็มที่จะทักในรายงานชุดข้อมูลที่ดูไม่ปกติ
แต่ในบางครั้งถ้าทำข้อมูลออกมาอย่างไร ก็แปลผลตามนั้น ซึ่งถ้าทำด้วยมือบางทีทำนำเสนอผ่านเรียบร้อย ตัดสินใจเชิงนโยบายเรียบร้อย อีกปีลองกลับมาทำใหม่ .... โอ้ว.... อ้าวววว.... NO.... ทำข้อมูลผิดนี้นา....แต่นโยบายออกไปเรียบร้อย)
ผมเรียนรู้จากการถูกประเมิน "โดยหน่วยงานหรือองค์กรภายนอก"
3. จากบทความเมื่อวันที่ 28 พ.ค. 63 เรื่อง ความ "กล้า" เมื่อต้องเป็นหัวหน้างาน
แต่ช่วงหยุด 1 สัปดาห์ผมออกบ้านทุกวันครับ ผมเป็นคนรักบ้านเกิด พอดีเกิด กทม ก็เลยเป็นคนรักและติดแสงสีตอนกลางคืน และไม่คิดไปเที่ยวต่างจังหวัดหรือต่างประเทศ ช่วงกลางวันผมก็เดินสายไปเรื่อยครับ เจอใครที่ผมรู้สึกน่าสนใจ ("พบเพื่อจาก" อยู่แล้วคุยกันวันเดียวจำกันไม่ได้หรอก)
เริ่มก็แนะนำตัวก่อนว่าเป็น HR ในองค์กรหนึ่งช่วงนี้กำลังตัดสินใจว่าจะขึ้นเป็นหัวหน้างาน หรือลาออกหนีจากองค์กรดี และชวนคุยเรื่องอื่นๆ ที่ผมสนใจ เช่น ผมไปคุยกับคนอายุ 30 กว่าที่ชอบเต้น cover dance (พอดีสมัยก่อนบางห้างจะมีโซนให้เด็กๆ ไปซ้อมเต้น แต่วันนี้เป็นวันทำงานไง ทำไมคนอายุ 30 กว่ามาซ้อมเต้น แล้วซ้อมเต้นไปทำไม?)
หรือคุยกับเซฟอาหารญี่ปุ่นเวลาเขาปั้นอาหารญี่ปุ่นว่า "เซฟปั้นข้าวแบบตั้งใจในทุกคำไปทำไม? แล้วทำไมเซฟดูมีความสุขจังเวลาบริการผม" ไม่นับยามค่ำคืนที่คุยแหลกลานกับทุกอาชีพ ทุกช่วงอายุที่ผม เอ๊ะ! สงสัยขึ้นมา (ปกติสัมภาษณ์คนมาเยอะเลยมีสกิลการพูดกับคนที่ไม่รู้จักและเจอกันครั้งเดียวได้มากกว่าคนทั่วไปนิดหน่อย)
ผมเรียนรู้จากการถูกประเมิน "โดยแลกเปลี่ยนเรียนรู้ประเมินซึ่งกันและกันกับคนที่ไม่รู้จัก"
อ้างอิง EP:11 เรียนรู้จากการเปิดใจ (ผู้อื่น)
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
