วันหนึ่ง เรียมสบโอกาสปรับทุกข์กับแม่
"พี่ขวัญไม่เอาไหนเลยนะแม่ ถ้ารู้ว่าเขาเป็นอย่างนี้หนูไม่แต่งกับเขาแน่ๆ"
"แม่จะบอกให้นะเรียม
หากลูกเลือกคนหล่อมาเป็นคู่ชีวิต ลูกก็ต้องทำใจรับให้ได้กับความเจ้าชู้และผู้หญิงที่จะเข้ามาพัวพันกับเขา
หากลูกเลือกคนเก่งมาเป็นคู่ชีวิต ลูกก็ต้องทำใจรับให้ได้กับความมีตัวตนและอีโก้ของเขา
หากลูกเลือกคนที่รักครอบครัวมาเป็นคู่ชีวิต ลูกก็ต้องทำใจรับให้ได้กับการที่เขาไม่แต่งองค์ทรงเครื่อง
หากลูกเลือกคนที่กล้าหาญมาเป็นคู่ชีวิต ลูกก็ต้องทำใจรับให้ได้กับความมุทะลุดุดันของเขา
หากลูกเลือกคนที่โอนอ่อนกับลูกมาเป็นคู่ชีวิต ลูกก็ต้องทำใจรับให้ได้กับการต้องเป็นช้างเท้าหน้านำทางเขา
หากลูกเลือกคนที่มีเงินมาเป็นคู่ชีวิต ลูกก็ต้องทำใจรับให้ได้กับการถูกทิ้งให้อยู่บ้านเพียงลำพัง
หากลูกเลือกคนที่มีความคิดเป็นของตัวเองมาเป็นคู่ชีวิต ลูกก็ต้องทำใจรับให้ได้กับความดื้อรั้นของเขา
เรียมเอ๊ย ผู้ชายที่ดีเลิศประเสริฐศรีนั้นมีอยู่แค่ 2 คน คนหนึ่งตายไปแล้ว อีกคนหนึ่งก็ยังไม่เกิด"
"เออๆ ฟังแม่พูดอย่างนี้ เรียมเปลี่ยนความคิดก็ได้ เรียมว่าพี่ขวัญนี่ดีที่สุดละ" พูดเสร็จก็เดินกลับบ้าน