ข้อคิดที่ได้จากสัญญา รับทุนศึกษาต่อ
ครั้งหนึ่งเคยได้มีโอกาสได้ยิน ผู้ที่มีโอกาสได้รับทุนศึกษาต่อระดับปริญญาเอก ว่า ผมถอนเงินสดออกมาเตรียมไว้เพื่อจ่ายค่าลงทะเบียน ปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยของรัฐแห่งหนึ่ง เตรียมไว้แล้ว 700,000 บาท และบุคคลคนเดียวกันนี้ ก็ได้รับโอกาสจากมหาวิทยาลัย โดยได้รับทุนศึกษาต่อระดับปริญญาเอก
คำถามคือ ผู้ที่ได้รับทุนการศึกษาต่อคนดังกล่าว มีตังค์ มิใช่หรือ ทำไมยังมาขอรับทุนการศึกษาต่อ สิ่งที่ได้จากปากคำของผู้ขอรับทุนการศึกษา คนดังกล่าวคือ หากขอทุนไว้ ก็จะทำให้ ม คิดว่า เราอยู่กับเขาแน่นอน และที่สำคัญก็คือ ไม่ต้องกลัวถูกไล่ออก เพราะเราติดทุนอยู่ ไม่น่าเชื่อนะครับว่า บุคคลที่ได้รับโอกาสทางการศึกษาบางคน จะคิดอะไรที่เห็นแก่ตนได้มากเยี่ยงนี้ และข้อเท็จจริง ที่เจ็บปวดไปกว่านั้น และมีการเปิดเผย โดยปากต่อปากในเวลาต่อมาก็คือ มีผู้บริหารมหาวิทยาลัยบางคน เผลอหลงเชื่อ ภาพลักษณ์ที่ดูดีของ อาจารย์คนนี้ โดย ให้การสนับสนุนบุคคลคนนี้ โดยการยินดีเป็นผู้ค้ำประกัน ตามสัญญารับทุนการศึกษาต่อ เสียเองอีก
ภายหลังจบการศึกษา ผู้ที่ได้รับทุนการศึกษาต่อ คนดังกล่าว ได้ใช้ความรู้ความสามารถ ทำงานเพียงเท่าที่จำเป็น ในองค์กรที่ตนได้รับทุน และพยายามใช้ประโยชน์จากวุฒิการศึกษา เพื่อแสวงหาเงินทอง ให้กับตน โดยการไปทำงานภายนอกองค์กรของตนเป็นส่วนใหญ่ โดยใช้ข้ออ้างว่า ตนแก่แล้ว อยากให้โอกาสเด็กรุ่นใหม่ในองค์กรทำงาน
ท้ายสุดนี้ สิ่งที่อยากฝากกับองค์กร ที่ยังมีเจตนาดีในการให้ทุน บุคลากรในการศึกษาต่อ ไม่ควรมองที่ ความสามารถของบุคคลที่ได้รับ ว่าจะทำประโยชน์ให้กับองค์กร แต่เพียงอย่างเดียว หรือจะอยู่กับองค์กรที่ให้ทุน นานหรือไม่ หากจะมีการตรวจสอบประวัติความประพฤติ การให้ความเห็นจากบุคคลที่เคยทำงาน หรือแม้กระทั่ง ความจำเป็นทางการเงินในการขอรับการสนับสนุนทางการเงิน ในการศึกษาต่อเล่าเรียน ของบุคลากรที่ขอรับทุน ก็เป็นสิ่งที่สำคัญ
มิฉะนั้นแล้ว สัญญารับทุนลาศึกษาต่อ อาจเป็นเพียงเครื่องราง หรืออุปกรณ์ป้องกันภัยจากนายจ้าง ผู้ให้ทุน หรืออาจเป็นเพียงสัญญาอีกประเภทหนึ่ง ที่นายจ้าง สถาบันการศึกษา ผู้ให้ทุนแบบมีเงื่อนไข อาจถูกเอาเปรียบเสียเอง ได้กระมังครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
