คิดได้ดังนั้น เขาจึงตามภรรยาคนที่สี่มา เพื่อสอบถามว่า
"ข้ารักเจ้ามากที่สุด และที่ผ่านมาข้าก็ได้มอบผ้าผ่อนแพรพรรณอันงดงามให้แก่เจ้า ดูแลเจ้าเป็นอย่างดี แต่ตอนนี้ข้ากำลังจะตาย เจ้าคิดจะตายตามข้าหรือเปล่า"
"ไม่มีทาง" หล่อนตอบ แล้วก็จากไปโดยไม่กล่าวอะไรอีก อนิจจา คำตอบนั้น ช่างเปรียบเหมือนคมมีดกรีดเฉือนหัวใจพ่อค้าเลยทีเดียว
แล้วพ่อค้าเจ้าทุกข์ ก็ถามคำเดียวกันนี้กับภรรยาคนที่สาม คำตอบนี้คือ "ไม่!"
ถึงตอนนี้พ่อค้ากลับรู้สึกเหน็บหนาวร้าวลึกในหัวอก เขาพูดกับ ภรรยาคนที่สองว่า
"ข้ามักจะหันหน้าไปหาเจ้าเสมอ เมื่อมีเรื่องทุกข์ร้อน และเจ้าก็สามารถช่วยข้าได้ทุกครา ถึงตอนนี้ข้าต้องการความช่วยเหลือจากเจ้าอีกครั้ง เมื่อข้าตายลงเจ้าจะยอมตายตามข้าหรือไม่"
"ขอโทษที่ครั้งนี้ข้าไม่อาจช่วยท่านได้ อย่างมากที่สุดข้าก็จะอยู่จัดการเรื่องฌาปนกิจให้ท่านเท่านั้น"
คำตอบนั้นเหมือนสายฟ้าฟาดทำให้พ่อค้าถึงกับตะลึงงัน
"ข้าจะอยู่กับท่านเสมอ จะติดตามท่านไปไม่ว่าจะเป็นที่ใด"
นี่เป็นคำตอบของภรรยาคนที่หนึ่ง ผู้ที่กำลังยืนอยู่เบื้องหน้าเขา บัดนี้หล่อนดูซูบลงมาก เนื่องมาจากไม่ค่อยได้รับอาหารที่มีคุณค่า พ่อค้าตอบไปด้วยความเสียใจอย่างสุดซึ้งว่า
"ข้าควรจะดูแลเจ้าให้ดีกว่านี้"