" เวลา " เท่านั้นที่สอนให้เราแยกแยะ
เรื่องจริง.. และ ..ตำนาน
" ความจริงบางอย่าง "
ไม่อาจข้ามผ่าน...กาลเวลา
ประโยคข้างต้น ผมขุดได้ จากไดอารี่ที่ไม่ได้ลงวันที่เอาไว้...เพราะความชุ่ยส่วนตัวล้วนๆ น่าจะสี่ห้าปีก่อนได้
ในนั้นบอกแค่ว่ามาจากหนังเรื่อง 10,000 BC
และไม่มีอะไรต่อท้ายให้ได้อ่านอีก ตัดบทสั้นๆแบบนั้นเลย
เวลา คือ ค่าใช้จ่ายที่เราบ่ายเบี่ยงไม่ได้
มันหาย..ไปทุกวัน
และความงดงามของมัน คือการที่เรา เอาเวลาที่เสียไปกลับคืนมา..ไม่ได้
ทุกคนต้องอยู่ให้ได้ ภายใต้เงื่อนไขเดียวกันข้อนั้น
...ซึ่งมันอาจเป็นความเท่าเทียมจริงๆ เพียงสิ่งเดียวที่เราได้มาในโลกที่จ่าหน้าว่า..เท่ากัน แต่เรารู้แหละว่ามันไม่ใช่
การทุ่มเทเพื่อบางสิ่ง แบบทิ้งเรื่องต่างๆรอบข้างไป
มักถูกผู้ใหญ่มองว่า
..สุรุ่ยสุร่าย ในการจับจ่ายเวลา
นั่นนับเป็นปัญหาใหญ่เลยนะ ในประเทศนี้
พ่อแม่..รังแกฉัน
เจตนาดี ที่มากับความไม่เข้าใจ มักนำผลลัพธ์ที่ต่างไปมาให้เสมอ
มันคือผลข้างเคียงที่ต้องให้ความสำคัญ และควรจะมองมันให้ออก
ยิ่งทำได้เร็วเท่าไหร่ ยิ่งดีเท่านั้น
เรื่องจับจ่ายได้ฉลาดแค่ไหนนั้น
ไม่มีใครนิยาม ให้เป็นกลางได้
เพราะเราต่างก็มี ที่ทางเป็นของตัวเอง
มีเรื่องที่เราให้ค่าต่างกันไป
อะไรที่เราไม่ได้ให้ค่า..ราคามันมักจะต่ำกว่าค่ามาตรฐานเสมอ
เพราะงั้น..
คุ้มแค่ไหน มีคนเดียวที่ตอบคุณได้
......ก็ไอ้บ้าที่อยู่หน้ากระจกนั่นไง ปัดโธ่ !0!
โด-โซโล่
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
