28 ม.ค. 2019 เวลา 07:43 • ไลฟ์สไตล์
#ผมมีความลับเล็กๆจะบอก
ผมชอบกินข้าวผัดแหนมแบบบ้านๆ
แต่ทุกวันนี้เจอแต่ข้าวผัดแหนมทรงเครื่อง คือมาแบบหล่อจัดจานมาแบบผู้ดีมีสกุล ในจานจะแบ่งเป็นหมวดหมู่ชัดเจน มีข้าวผัดมา 1 กอง ข้างๆมีแหนมหั่นสไลด์เป็นแว่นเรียงมา ถัดไปเป็นถั่วคั่ว พริกขี้หนูหั่น มะนาวหั่นลูกเต๋า ขิงทรงลูกเต๋า กองเป็นหย่อมๆสวยงามดูผาดๆคล้ายถาดอาหารหน้าหิ้งพระ
ผมอยากกินข้าวผัดแหนมแบบเถื่อนๆ คือแบบที่แม่ผัดให้กินตอนกลับจากโรงเรียน ที่เอาแหนมมายีๆกับไข่ผัดโฉ่ฉ่าคลุกเคล้ากับข้าวแล้วเสริฟร้อนๆควันฉุยมาแบบจานพูนๆ คือไม่ต้องหล่อมากไม่ต้องประดิษฐ์มาก แต่โคตรอร่อย
พอดีคนข้างตัวไม่อยู่ไปต่างจังหวัดเลยเปิด YouTube ดูวิธีการทำข้าวผัดแหนมก็คิดว่าน่าทำกินเองได้ไม่น่ายาก เดินไปซื้อของปากซอยกลับมาเข้าโรงครัวก็เก้ๆกังๆผัดไปโดยมีคนงานพม่าที่บ้านเดินผ่านมาชะโงกดูแล้วอมยิ้มน้อยๆ
ผัดเสร็จตักเข้าปากคำแรกผลก็คือ โคตรของโคตรของโคตรของโคตร ...ไม่อร่อย
กินไปรันทดไป ที่เจ็บปวดคือฝืนกินไปได้แค่ครึ่งนึงก็เดินเอาไปสาดให้ไก่ที่บ้านกิน ปรากฏว่ามันวิ่งแตกฮือทำหน้าตื่นตระหนกก่อนจะเดินย่องๆ กลับมาจิกกินพอเป็นพิธีแบบเสียไม่ได้ 2-3 จึ๊กแล้วก็ไม่สนใจอีกต่อไป เดินกลับไปคุ้ยไส้เดือนต่อ -- อีไก่เลว
#ข้าวผัดแหนมบัดซบ
โฆษณา