8 ก.พ. 2019 เวลา 07:45 • ธุรกิจ
💰อาชีพเสริม รายได้เสริมขายของตลาดนัด💰
สวัสดีจ้าทุกๆคน 🙏🏼
📍โพสต์นี้อาจมีดราม่าหน่อยๆต้องกราบขออภัยด้วยนะจ๊ะ 😂❤️🙏🏼
มาต่อกันเลย หลังจากหยุดขายของไปเนื่องด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง เรากับแฟนตกลงกันว่าต่างคนต่างกลับบ้านก่อน กลับไปแก้ไขปัญหาต่างๆให้เรียบร้อย แล้วค่อยกลับมาพบกันใหม่แล้วเริ่มต้นใหม่ สู้กันอีกสักตั้ง ....
ภาพประกอบการเล่าเรื่อง cr. กูเกิล
เรากับแฟนแยกกันกลับบ้าน เรากลับไปแก้ไขปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นทั้งเรื่องของเราและเรื่องครอบครัว พร้อมกลับมารักษาตัวที่บ้านให้อาการหายป่วยดีขึ้นก่อนแล้วค่อยกลับไปสู้ใหม่
วันแรกที่เราปรากฎตัวที่บ้านในรอบสามปีที่ไม่ได้กลับไปบ้านเกิดตัวเองเลย เพราะเหตุผลหลายๆอย่างและความเกเรของเราด้วยจึงไม่ค่อยอยากกลับบ้านเท่าไหร่นัก หลังจากนั้นก็จะได้ยินคำซุบซิบต่างๆนานา บวกกับสายตาชาวบ้าน แต่เราไม่เคยสนใจคำซุบซิบหรือคำนินทราพวกนั้นเลย เรากลับไปอยู่บ้านประมาณเดือนกว่าๆ แก้ไขปัญหาเกือบจะทุกอย่างเรียบร้อยดี พ่อแม่สบายใจขึ้น เราก็สบายใจขึ้นเยอะ ร่างกายก็ดีขึ้น เพราะได้กำลังใจดีๆจากครอบครัว ...
เราพร้อมที่จะกลับไปสู้ต่อแล้วนะ 💓 ตอนนั้นภาระหนี้สินของครอบครัวทุกอย่างทั้งในและนอกระบบเคลียร์หมดแล้ว เนื่องจากพ่อกับแม่แบ่งขายที่นาและที่ดิน และบ้าน เหลือไว้ทำกินและปลูกบ้านหลังเล็กๆ แต่ตอนนั้นต้องอาศัยบ้านยายอยู่ไปก่อน และเราเองก็ยังมีภาระหนี้สินแค่อย่างเดียวคือ ผ่อนรถยนต์ พ่อกับแม่บอกให้เราเลือกเก็บรถยนต์ไว้ เพื่อสำหรับต่อยอด หากเรายังยึดอาชีพขายของ เราตกลงตามนั้น ก่อนที่เราจะกลับมาสู้ต่อนั้น ก็ไม่ลืมที่จะทำหน้าที่ลูกที่ดี เพราะก่อนหน้านั้นไม่เคยทำเลย เกเรตลอด 😉 กราบเท้าล้างมือล้างเท้าพ่อกับแม่ พร้อมรับพรอันประเสริฐที่สุดจากท่านทั้งสอง ขณะที่ทำนั้น อยู่ๆนำ้ตามันก็ไหลออกมาเฉยเลย พูดไม่ออก ตื้นตันอยู่ข้างใน เสร็จแล้ว แม่ก็เข้ามากอดเรา และจับมือเราไว้ พร้อมกับมอบถุงสีแดงเล็กๆให้เรา พร้อมกับยิ้มแล้วพูดว่า " ดูแลตัวเองดีๆนะนางน้อยของแม่ ของที่อยู่ในนี้มันสามารถช่วยนางได้หากนางเดือดร้อน 🙂" แล้วเราก็ขับรถออกมา มองดูกระจกหลังเห็นสองตายายยืนโบกมือลา น้ำตามันก็ไหลเรื่อยๆ
ระหว่างที่ขับรถกลับมาหาแฟน ในใจก็คิดตลอดเวลาทำไมเราแย่ขนาดนั้นนะ ทำไมเราไม่เคยคิดถึงพ่อกับแม่บ้างเลย ทำไมคิดถึงแต่ตัวเอง เฮ้ออออ ถอนหายใจแล้วบอกตัวเองเอาใหม่เริ่มใหม่ ไม่ใช่มีแค่เราที่แย่ คนอื่นยังแย่กว่าเราตั้งเยอะ สู้โว้ยยยยย ......
เมื่อกลับมาถึงบ้านเช่า เห็นแฟนนั่งรออยู่หน้าบ้าน พร้อมสีหน้าที่ตึงเครียด แต่ก็ยังหันมายิ้มให้เราด้วยความร่าเริงหวังกลบเกลื่อนเรื่องราวที่ตัวเองกำลังเครียดอยู่ เราก็ยิ้มตอบ พร้อมกับถามว่า กินข้าวยัง? ไปหาอะไรกินกันไหม ? แฟนไม่พูดอะไรได้แต่พยักหน้าและเดินขึ้นรถไป
หลังจากกลับมาจากกินข้าว เราเก็บข้าวของที่พ่อกับแม่เตรียมให้จากที่บ้านนอก แฟนก็เริ่มถามเราว่าเป็นอย่างไรบ้าง อาการดีขึ้นยัง เราก็พูดคุยกันไปมา เรื่อย ๆ และเราก็ถามเขากลับไปเหมือนกัน
เป็นอย่างไรบ้างโอเคไหม มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่า แฟนมองหน้าเรานิ่งๆ และก็เริ่มเล่าเรื่องราวต่างๆให้เราฟัง แล้วก็เริ่มร้องไห้ เมื่อระบายทุกอย่างออกมา เราไม่เคยเห็นเขาอ่อนแอขนาดนี้เลย เราก็ได้แค่เข้าไปปลอบใจเขา ตบบ่าเบาๆ หลังจากคุยกันได้ความว่า พ่อกับแม่แฟนแยกทางกัน พ่อไปอยู่กับครอบครัวใหม่ แม่ก็ไปอยู่กับครอบครัวใหม่ ส่วนพี่ชายเขาเลือกไปอยู่กับแม่ แต่แฟนไม่ได้เลือกฝ่ายไหน แต่พ่อกับแม่ขอร้องให้เขารับภาระที่เหลือ และเขาก็ตอบรับ คือ หนี้สินบางส่วน และสัตว์เลี้ยงคือน้องหมาและน้องแมว แต่เขาบอกกับเราว่าเขาจะเป็นคนรับผิดชอบเอง ไม่อยากให้เราต้องลำบากด้วย เราก็ตกลงตามนั้นหากเขาต้องการ แต่เรื่องสัตว์เลี้ยงเราต้องหาบ้านเช่าหลังใหม่ เพราะที่เช่าอยู่นั้นไม่สามารถเลี้ยงสัตว์ได้ เนื่องจากพื้นที่จำกัด
เราคุยกันจนเข้าใจหลายๆอย่างกับสิ่งที่เกิดขึ้น ตกลงว่าจะเริ่มกันใหม่ สู้ๆไปด้วยกัน
เราได้บ้านเช่าหลังใหม่ เจ้าของบ้านใจดีมากๆ อนุญาตให้เลี้ยงสัตว์เลี้ยงได้ เรากลับมาเก็บของเพื่อเตรียมตัวย้ายบ้านและจะได้ไปรับหมากับแมวอีก ระหว่างที่เก็บข้าวของอยู่นั้น ก็เจอข้าวของเยอะแยะมากมายที่เราไม่ได้ใช้และมันก็ยังสภาพที่ใช้งานได้อยู่ เราจึงบอกแฟนว่า ถ้าเอาข้าวของพวกนี้ไปขายคงได้หลายตังค์เลยนะ ☺️ เก็บของไปด้วย ก็พูดคุยกันไป แยกข้าวของที่เราใช้และไม่ได้ใช้ ออกเป็นสองกอง ปรากฎว่าของที่ไม่ได้ใช้เยอะมากๆ ระหว่างที่เก็บของก็เปิดยูทูปฟังเพลิน ก็ได้ยินประโยคหนึ่ง ว่า สิ่งของที่เรายังไม่ได้ใช้หรือไม่จำเป็นในชีวิตเราก็สามารถนำไปต่อยอดได้ สิ่งเหล่านั้นมันมีมูลค่าอยู่ในตัว เราจะได้ทุนกลับมาโดยไม่ต้องลงทุน ฟังจบหันหน้ามาเจอกันกับแฟนแล้วก็หัวเราะ คิดเหมือนกันเลยใช่ไหม ฮาๆ 😂😅
ภาพประกอบการเล่าเรื่อง
📌 ของที่เก็บได้แล้ว เราจะนำไปขายตลาดนัดกัน ได้หลายอย่างมากๆ
ทั้งรองเท้า กระเป๋า เสื้อผ้า เครื่องใช้ไฟฟ้า และ จิปาถะ วันถัดมาก็นำไปขายตลาดนัดแถวๆนั้น ขายไม่แพง อย่างละ 20 บาท 30 บาท แพงสุด ก็ 100 บาทก็จะเป็นเครื่องใช้ไฟฟ้า เป็นธรรมดาเมื่อเราเป็นแม่ค้าใหม่ก็ต้องโดนสายตาจ้องมองจากบรรดาพ่อค้าแม่ค้าเก่า เมื่อซื้อล็อคแล้ว แฟนก็นำรถไปจอดและเริ่มขนของลง เริ่มจัดร้านไม่มีอะไรมาก ปูเสื่อนั่งสองผืนและก็เรียงๆของจำพวกรองเท้ากระเป๋า แว่นตา ส่วนเสื้อผ้าก็แขวนราว และกองกับพื้นเสื่อ ประมาณสี่โมงเย็นเริ่มมีผู้คนเข้ามาเดินตลาดจับจ่ายใช้สอยกัน เริ่มมีคนเข้ามารื้อดูของ ถามราคา และเปิดบิลได้ในที่สุด บิลแรก เปิดที่ 120 บาท เราดีใจมากๆเลย และตื่นเต้นมากด้วยหลังจากหายจากอาชีพแม่ค้าไปสักพัก และหลังจากนั้นก็เริ่มมีคนมารื้อมารุมมาซื้อเยอะขึ้น เรียกว่าขายดีจริงๆ ทั้งลดทั้งแจกทั้งแถม กลุ่มลูกค้าก็มีทั้งชาวบ้านและคนงานโรงงาน นักศึกษา วัยรุ่นวัยทำงาน เรียกว่ามีทุกกลุ่มทุกช่วงอายุกันเลย ประมาณสองทุ่มคนเริ่มหมด ตลาดเริ่มวาย พ่อค้าแม่ค้าเริ่มเก็บของ ก็มีพ่อค้าแม่ค้าบางคนก็เดินมามองๆ บ้างก็เข้าคุย บ้างก็เข้ามาอุดหนุน ☺️☺️ กลับมาบ้านอาบน้ำกินข้าวเสร็จ รีบนับเงินที่ขายของได้ วันนั้นขายได้ยอด สี่พันกว่าบาท เสียค่าล็อคไปแค่ 40 บาท ถือว่าคุ้มมากๆ เพราะไม่ได้ลงทุนอะไรเลย ก็ดีใจกันมากๆ ต่างคนต่างยิ้มให้กันอย่างมีความสุข ....
วันต่อมาก็ไปขายอีก แต่ไม่ได้ไปตลาดเดิม เพราะกลัวคนเบื่อ ของที่จะไปขายก็เหลือไม่มากแล้ว ตั้งร้านเสร็จเริ่มมีคนมารื้อมาถาม เปิดบิลแรก แล้วก็ขายได้เรื่อยๆ ไม่ได้ขายดีเหมือนเมื่อวาน แต่ก็พอขายได้ และใกล้เวลาเก็บร้านก็มีแม่ค้าคนนึงมาอุดหนุนและก็มาคุยด้วย คุยกันไปสักพักแกก็ถามว่าถ้าป้าเหมาหมดนี้จะคิดยังไง เราตกใจเล็กน้อย ถามกลับว่าพูดจริงหรือเล่น แกบอกว่าจริงๆ เราหันมาปรึกษาแฟน แล้วก็ตกลงราคากันที่ 500 บาท ป้าบอกตกลงแบบไม่ทันคิด ทำให้เราประหลาดใจอีก ฮ่าๆ 😂 ป้าแกบอกว่า ป้าจะเอาไปขายต่อ เห็นของเรายังใหม่และใช้ได้และบางชิ้นยังมีป้ายราคาติดอยู่เลย เราช่วยป้าเก็บของและช่วยกันกับแฟนยกไปส่งป้าที่รถของป้า แกกล่าวขอบคุณและก็อวยพรให้ เราก็ยกมือไหว้บอกลาป้า และก็กลับมาบ้านอย่างอารมณ์ดีทั้งคู่เพราะขายของหมดแล้ว คือหมดจริงๆ ป้าเหมาหมดเลย 😅 กลับมานับตังค์ได้ยอดรวม ประมาณสามพันกว่าๆ โอ้โห สองวันขายของได้เกือบหมื่น มันเป็นอะไรที่มหัศจรรย์มากๆสำหรับเรา 💓
แล้วเราก็ย้ายบ้านจัดเก็บข้าวของและก็ไปรับหมาแมวมาเรียบร้อย ก็มานั่งคุยกันจะเอาไงต่อดี จากการที่ได้ไปขายของมาสองวัน ไม่เหนื่อยเลย เพราะไม่ต้องตื่นแต่เช้า ไม่ต้องเตรียมของ มีเวลาทำอย่างอื่นได้อีก เราจึงตกลงกันว่าจะต้องหาสินค้าที่ไม่ต้องตื่นแต่เช้ามาเตรียม จัดเก็บง่ายๆ ก็ตกลงกันได้ที่ รองเท้ามือสอง เพราะจากที่ไปขายมีคนสนใจรองเท้ามือสองเยอะมากๆ และแฟนก็อยากขายและชอบด้วย หากเราทำอะไรที่เราทำแล้วชอบและรัก เราจะมีความสุขกับสิ่งนั้นมากๆ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะจ๊ะ เจอกันโพสต์หน้าจ้า 🙏🏼☺️
โฆษณา