เรื่องสั้น INTRO...
เมื่อหัวใจ...ใส่ผ้าก้นเปื้อน
The pastel..
บรรยากาศยามเช้าที่ทุกชีวิตต่างดิ้นรนเพื่อที่จะพาตัวเองไปทำงาน ในเมืงหลวงที่แสนจะวุ่นวาย.และแออัดไปด้วยผู้คน
แต่ในมุมหนึ่งที่แสนวุ่นวายนี้ ฉันกำลังเดินสำรวจว่าภายในร้าฉันเรียบร้อยดีรึเปล่า เพราเมื่อป้ายที่แขวนหน้าร้าน มีไฟสว่างขึ้นผมก็คงต้องใส่ผ้ากันเปื้อนไปยืนอยู่หน้าเค้าเตอร์ คอยให้บริการแขกแปลกหน้า ต่างๆมากมาย....เอ้อลืมบอกไป...ร้านผมมีแต่ ไอศกรีม ชา กาแฟ นมสดและขนมอื่นอีกเล็กน้อย....ผมชื่อแทน เป็นเจ้าของร้านครับ มี น.ส.นุชและ น.ส.ฟาง เป็นหุ้นส่วน.....ร้าน the pastel ยินดีต้อนรับครับ
สายๆวันจันทร์ ลูกค้าหลายคนมาเพื่อดื่มกาแฟ บางคนก็มาเพื่อทอดกายสบายๆกับอ่านหนังสือเล่มโปรด....และดื่มด่ำกับกาแฟอุ่นๆ บ้างก็มาเพื่อนัดส่งของลูกค้ากันในร้านนี่แหละ...แต่แล้วก็มีเสียงเด็กสาววัยรุ่น เดินมาถาม
"พี่ค่ะ กาแฟลาเต้ อร่อยมั้ย"
.....งานงอกละกรู............
"มันก็ตอบยากนะบางคนชอบหวานบางคนชอบมัน บางคนก็ชอบขมหน่อย" น้องอยากลองจริงหรอ?
...อืม..ลองสักถ้วยก็ได้ค่ะ ขอขมปังทาเนยด้วยนะค่ะ2ชิ้น.....
........มาแบบใหนหว่า?.....
คุณนุชครับ ชงลาเต้ให้แก้วนึงครับ...
หลังจากสั่งงานกับคนข้าง ๆ ผมก็หยิบขนมปังแผ่น ทาเนยบางๆแล้วก็ใส่เครื่องปิ้ง ไม่ถึงอึดใจก็เพิ่งสังเกตว่าเด็กสาวคนนั้น ใส่ชุดเหมือน นักเรียน รร.รัฐบาลในละแวกนี้เธอดูเหมือนครุ่นคิดอะไรบางอย่าง...แววตาเหมอลอยออกไปยังถนนที่เต็มไปด้วยรถติด.....ที่อยู่บนถนนมากมายมหาศาล....ระหว่างที่กำลังพิจารณาเด็กสาวคนนั้น เสียงเครื่องปิ้งขนมปังก็ดังขึ้น....
.....น้องฟางครับ....ส่งออเดอร์ลูกค้าหน่อยครับ......
นี่แค่ผ้าเนปกิ้น ร้านผมนะเนี่ย
เกือบจะเที่ยงแล้ว เด็กสาวคนนี้ยังไม่มีทีท่าจะไปใหน?เธอเอาแต่ตาลอยแล้วก็ค่อยๆจิบกาแฟเป็นระยะ ระยะ
.....นุช กูว่าน้องเขาอาการน่าเป็นห่วงว่ะ....
เออหวะ แทน นานละน้องเขาไม่ไปใหนสักที...ลองไปคุยกะน้องเขามั้ย
แดวฉันไปเอง........
นุช.พนักงานของที่ร้าน พอเดินไปถึงโต๊ะที่น้องเขานั่งอยู่เด็กสาวคนนั้นโผกอดคุณ นุชพร้อมกับร้องไห้.....เหมือนเด็กๆกอดคุณแม่ไม่มีผิด..นุชคุยกะน้องคนนั้นอยู่นานจนได้ความว่า น้องเขากะลังตกที่นั่งลำบาก ที่จู่ๆแฟนน้องเขาก็ไปจับมือควงแขนหญิงสาวคนอื่น...น้องก็เลยมานั่งหน้าเน่าอยูในร้านนี่ไง555
4โมงเย็นแล้ว สาวน้ายลาเต้ในชุดนักเรียน ม.ปลาย ยังไม่มีทีถ้าเคลื่อนย้ายตัวเองไปใหน เห็นที ยัย นุช คงต้องไปจัดการอะไรในชีวิตน้องเขาสักหน่อยละ
หนูจ๋า..พี่ชื่อนุชพี่นั่งตรงนี้ได้มั้ยค่ะ หญิงสาววัย 30กับโกโก้อุ่นๆในแก้วกาแฟสีฟ้าพาสเทล มานั่งโต๊ะเดียวกับสาวน้อยลาเต้ ที่เหมือนจิตวิญญานหลุดลอยไปไกลแสนไกล
"ได้เลยคะพี่หนูชื่อพลอยคะ"...แล้วก็มีน้ำใสๆเริ่มไหลออกจากตาดวงน้อยๆ....เด็กสาวลาเต้ เล่าทุกอย่างให้นุชฟัง...นุชเองก็เป็นพี่สาวที่แสนดีคอยปลอยคอยให้กำลังใจมองดูดีๆ2คนนี้หน้าตาก็คล้ายกัน จนอดคิดไม่ได้ว่า หรือจริงๆแล้ว พลอยคือน้องสาวนุช จริงๆ.....6โมงแล้ว ร้านจะปิดแล้วคับ..ลูกค้าหลายคนทยอยเก็บสัมภาระของตัวเอง ต้วยสถาณการจำยอม สาวน้อยลาเต้ของเราก็เลยต้องเก็บของเช่นกัน เธอยัดตำราเรียน2-3เล่มใส่กระเป๋าพร้อมกับหยิบทิชชูเช็ดหน้าที่เปื้อนน้ำตาและรวบผมให้เข้าที่เข้าทาง...แล้วเธอก็เดินจากร้านผมไปด้วยท่าที่ที่ออนแรง...เดินปะปนไปกับผู้คนที่ตอนนี้กำลังเลิกงาน...ผม นุช และฟาง ก็กำลังจะเลิกงานเช่นกัน.....
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
