คนเก่ง VS คนนิสัยดี
ในชีวิตนี้หากเราต้องเป็นหัวหน้างาน และมีโอกาสสัมภาษณ์งาน หรือต้องทำการคัดเลือกบุคลากร แล้วเจอตัวเลือกระหว่างคนเก่งกับคนนิสัยดี คุณจะเลือกใคร 😵😵😵
ก่อนตอบคำถามนี้ ลองมาอ่านเรื่องราวนี้ก่อนครับ
คำถามนี้ตอนแรกมันก็ตอบยากนะครับว่าจะเลือกใครดี ระหว่างคนเก่งที่อาจทำให้ทีมเวิร์คเสีย กับคนสร้างบรรยากาศที่ดีแต่อาจไม่บรรลุเป้าหมาย ผมเจอคำถามนี้ก็แอบช่างใจอยู่เหมือนกัน จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ไปอ่านการ์ตูนเรื่องหนึ่งชื่อว่า Dr.Stone เป็นเรื่องราวของโลกที่เกิดแสงประหลาดเกิดขึ้น แล้วทำให้มวลมนุษยชาติเป็นหินไปหมด มีแต่พวกพระเอกเท่านั้นที่หลุดมาได้ในหลายพันปีให้หลังที่อารยธรรมล่มสลายไปแล้ว ดีที่ว่าหนึ่งในพระเอกมีความรู้ด้านวิทยาศาสตร์และประดิษฐ์กรดตัวหนึ่งขึ้นมาเพื่อใช้ละลายสภาพการกลายเป็นหิน แต่เนื่องด้วยบางเหตุการณ์ทำให้ทรัพยากรมีจำกัดจนเหลือขวดสุดท้ายที่จะละลายหินได้อีกคนเดียว ซึ่งเป็นการเลือกกัปตันเรือเพื่อพาไปสู่อีกซีกหนึ่งของโลกเพื่อหาความลับการกลายเป็นหินมาช่วยเหลือมนุษยชาติ พอไปถึงที่หมายดันมีตัวเลือกสองคน ระหว่างคนเก่งนิสัยดี กับสุดยอดอัจฉริยะแต่นิสัยไม่ได้เรื่อง ซึ่งเป็นที่มาของหัวข้อวันนี้ละครับว่าคุณจะเลือกใคร
ถ้าพร้อมแล้วไปดูเฉลยในเรื่องราวนี้กันครับ
คนทั้งหมดที่ไปด้วยก็มานั่งคิดหนักแบบที่ผมคิดตอนแรกนั่นละครับว่า การล่องเรือมันยาวนานก็ควรเลือกคนนิสัยดีสิเพราะต้องร่วมทางกันนาน แต่อีกใจก็เสียดายความสามารถขั้นเทพของอีกคน ระหว่างที่คิดหนักกันนั้น พระเอกที่มันถือขวดน้ำยาไม่คิดอะไรเลยครับ เพราะตลอดมาใช้ตรรกะมาตลอดไม่สนใจเรื่องอารมณ์อยู่แล้ว เดินดุ่ยๆไปละลายพ่ออัจฉริยะขั้นเทพทันที ไม่ได้สนใจที่เพื่อนๆกำลังตัดสินใจเลย ด้วยเหตุผลง่ายๆเลยว่า ความสามารถต้องมาก่อน
นั่นละถูกแล้วครับ ความสามารถต้องมาก่อน เพราะความสามารถช่วยให้บรรลุเป้าหมายได้ครับ คนนิสัยดี บรรยากาศดี แต่สุดท้ายไม่บรรลุเป้าหมาย ไม่มีประโยชน์ครับ สุดท้ายบรรยากาศตอนเกมจบสภาพแพ้ยับเยินยังจะบรรยากาศดีอีกไหมครับ
บางคนอาจเถียงก็ได้ว่าที่มันเวิร์คเพราะไม่ได้ทำงานเป็นทีมนะสิ
ต้องตอบว่าไม่จริงครับ บรรดาอัจฉริยะต่างๆเค้าจะมีนิสัยติสๆอยู่ในตัวครับ อยู่ที่ว่า Leader หรือโค้ชจะดึงความสามารถเค้าไปใช้ได้รึเปล่า คนที่เข้ากับเพื่อนไม่ได้ บรรยากาศไม่ดี ไม่ได้แปลว่าจะทำงานร่วมกันไม่ได้นะครับ พอถึงเรื่องงานแล้วขอให้ทำตัว Professional ก็พอครับ ทำงานด้วยกันได้ไม่ต้องญาติดีกันมากก็ได้ สุดท้ายบรรลุเป้าหมายก็พอครับ ลองดูตัวอย่าง ซักสองตัวอย่างครับ
ตัวอย่างแรกคือ Dennis Rodman ราชารีบาวด์แห่งทีม Chicago Bulls ตลอดระยะเวลาที่อยู่กับทีมไม่เคยญาติดีกับ Michael Jordan กับ Scottie Pippen เลย แต่สุดท้ายคว้าแหวนแชมป์ NBA ได้ครับ
หรือ Chris Sutton ซึ่งเข้ามาเป็นส่วนเติมเต็มในแดนหน้าให้กับ Blackburn Rovers ในปี 1994 ก็ไม่เคยญาติดีกับ Alan Shearer แม้จะได้สมญานามคู่กันในนาม SAS แต่สุดท้ายก็ได้แชมป์ Premier League ไปครองครับ
จะเห็นได้ว่าบรรยากาศในทีมไม่ได้ดี ไม่ได้ญาติดีกันก็คว้าชัยชนะ บรรลุเป้าหมายได้ครับ ดังนั้นเป็นหน้าที่ของ Leader ครับที่ต้องคัดเลือกคนที่ดีที่สุดเข้ามา อย่าปล่อยให้นิสัยไม่ดีมาบังตา Leader ที่ดีมีหน้าที่ทำให้ทีมทำงานด้วยกันและบรรลุเป้าหมายได้ครับ ดังนั้นถ้ามีโอกาสเลือกบุคลากรครั้งต่อไป อย่าลืมให้ความสำคัญกับความสามารถเป็นลำดับแรก ถ้าคุณต้องการบรรลุเป้าหมายครับ
อ้างอิง
- 15
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
