วิถีไก่ชน
อยู่ดีๆผมก็คิดถึงคำพูดนี้ขึ้นมา
“ โลกนี้ไม่ได้กว้างใหญ่พอ สำหรับคนที่อ่อนแอ “
ทำให้ผมนึกถึงเรื่องไก่ชน ที่รุ่นพี่คนนึงได้เล่าอะไรอย่างบางให้ผมฟัง..ซึ่งทำให้ผมได้เรียนรู้อีกหนึ่งบทเรียนในชีวิต
ก่อนอื่น..ผมต้องบอกก่อนว่า ผมไม่ใช่เป็นคนตีไก่แต่เคยเห็นพวกพี่ๆที่รู้จักเค้าตีไก่กัน จนวันหนึ่งมันมีไก่ตัวที่พี่ผมรักมากๆรักยิ่งกว่าลูกเค้าซะอีก(รักปานจะแหกตูดดม)
ผม : เคยถ้าพี่เค้าว่า ไอ้ไก่ตัวนี้ราคาเท่าไหร่
รุ่นพี่ : ตัวนี้ราคาเป็นแสน บางตัวราคาเป็นล้านก็มี
ผม : ช็อคแปป..ราคาเป็นแสนเลยหรอ โม้เปล่า..??
รุ่นพี่ : ที่ราคามันแพงเพราะมันตีมายังไม่เคยแพ้เลย
แล้วเวลาก็ผ่านไป..จนผมได้ไปเยี่ยมบ้านพี่เค้าอีกครั้ง แต่คราวนี้ไอ้ลูกรักของพี่ผมมันไม่อยู่
ผมเลยสงสัยก็เลยถามพี่เค้าไปว่า
ผม : พี่..ลูกรักของพี่ไปไหนหรือขายไปแล้ว..???
รุ่นพี่ : บอกไม่ได้ขายแต่ต้มแมร่งแดกไปแล้ว
ผม : ช็อคอีกรอบ..ในใจคิด(แมร่งโม้เปล่าว่ะไก่ตอบเป็นแสนใครจะเอามาต้มกิน)
รุ่นพี่ : กูพูดจริง จับแมร่งหักคอต้มแดกแมร่งเลย
ผม : คิดในใจ (พี่เค้าจะโมโหอะไรเบอร์นั้นเมื่อพูดถึงไก่)
ผม : แล้วทำไมถึงต้มมันละ
รุ่นพี่ : ก็มันตีแพ้ไง
ผม : ช็อครอบสาม...แค่แพ้ครั้งเดียวทำไมถึงกับต้องฆ่ามันเลยหรอพี่
รุ่นพี่ : ก็ใช่หล่ะสิ ไก่ชนถ้ามันได้ลองยอมแพ้ครั้งนึงแล้ว ครั้งต่อไปเมื่อมันรู้ตัวว่าสู้ไม่ได้ มันก็จะยอมแพ้อีก มันจะติดนิสัยการยอมแพ้ติดตัวไปเลื่อยๆ
ผม: ฟังคำตอบแล้วก็รู้สึกว่ามันก็จริงของพี่เค้า
นิสัยเกิดจาก การที่เราทำอะไรซ้ำๆบ่อยๆ จนชินจากนิสัยก็กลายเป็นสันดาน(ไม่ได้หยาบนะคับ)เมื่อเรามีสันดานใหม่ที่ไม่ถูกต้อง มันจะแก้ไขได้ยากมากๆ
มีคำกล่าวที่ว่า ..
“ ถ้าคุณไม่สร้างนิสัยแห่งความสำเร็จไว้กับตัว
คุณกำลังสร้างนิสัยสู่ความล้มเหลวโดยที่เราไม่รู้ตัว “
อยากจะยกตัวอย่างให้เห็นชัดๆ บางครั้งการพักผ่อน มันก็คือความขี้เกียจอย่างนึง(เมื่อเราพักมากเกินไป) เช่น ถ้าเรานอนตื่นสาย..ก็อาจจะทำให้มีผลกระทบเรื่องการทำงานของเรา(ไม่รู้ว่า... คุณผู้อ่านเห็นด้วยกับผมมั้ย)
สรุปสิ่งที่ได้จากเหตุการณ์นี้คือ
1. โชคดีจังที่ไม่เกิดเป็นไก่ชน ไม่งั้นกูตายตั้งแต่อายุยังน้อยแน่ๆ..555
2. โชคดีที่เราเกิดเป็นมนุษย์ เพราะพระเจ้าได้มอบโอกาสมาให้เราได้แก่ตัวเสมอ ซึ่งมันชื่อว่า “ วันพรุ่งนี้ “ อย่ายอมแพ้นะคับ..สู้ๆ
ฟิวกู๊ด..จะเป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งกำลังใจ..^^
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
