“ กำลังใจที่เด็ดเดี่ยว “....คนจำนวนมากยึดถือแนวทางประสบความสำเร็จ คำถามหนึ่งที่เด็กทุกคนถูกกระตุ้นให้คิด และมักจะโดนถามเป็นประจำว่า “ใครเป็นไอดอลหนูหล่ะ?”...เด็กตัวน้อยบางคนก็เลือก “หนูจะทำตามคนนั้นครับ คนนี้ค่ะ” เผื่อวันหนึ่งจะได้ประสบความสำเร็จเหมือนเขา หนูจะทำตามพี่เขาทุกเส้นทาง..วันหนึ่งหนูจะเป็นผู้ใหญ่ที่ดี...
แต่ถ้าหากมีเด็กเรื่องมากบางคนเขาไม่เลือกแล้วไง..คำถามเกิดขึ้นในหัวทันที “ผมจำเป็นต้องประสบความสำเร็จตามใครไหม?” แล้วถ้าความสำเร็จของผมกับของพี่เขามันต่างกัน อะไรเป็นตัววัดหว่า?..หลังจากนั้นเด็กกลุ่มหลังกลับสับสน แล้วถ้าไม่เลือก แล้วถ้าไม่มีไอดอลเลย ผมจะไม่ประสบความสำเร็จหรือไง?...
ชีวิตมนุษย์ซับซ้อน สังคมที่มนุษย์อยู่ซับซ้อนกว่ามาก ไม่มีชีวิตของคนหนึ่งคนใดที่เหมือนกัน การประสบความสำเร็จของคนหนึ่งที่ดูยิ่งใหญ่ อาจไม่มีความหมายเลยด้วยซ้ำไป!..ถ้าหากเด็กคนหนึ่งคนนั้นที่ถูกถามเสมอให้เลือกไอดอล แต่กลับไม่ต้องการมัน...
ในชีวิต มีเส้นทางหลากหลายให้เลือกเดิน บางทีการที่สังคมเฝ้าถามเด็กรุ่นหลังเสมอๆถึงการมีไอดอล อาจเป็นค่านิยมสร้างเส้นทางลัดให้แก่เด็กโดยไม่รู้ตัว...
เครื่องบินต้องการรันเวย์ รถต้องการถนน ชีวิตคนก็ย่อมมีเส้นทางเดินที่ต่างเช่นกัน เส้นทางบางอย่าง ถูกสร้างมาเพื่อยานพาหนะที่เหมาะสม หากเปรียบ คนเป็นยานหาหนะ ความประสบความสำเร็จเป็นเหมือนเส้นชัย แล้วเส้นทางของเด็กน้อยคนหนึ่งจะเป็นอย่างไร......
คำตอบคือ...ไม่มีใครรู้เลย...
เด็กนั่นแหละที่ตอบได้ เราต่างหากที่ต้องเลือกถางเส้นทางชีวิตเอง แทนที่สังคมเลือกที่จะตั้งคำถามว่า “ใครเป็นไอดอล?” เปลี่ยนแง่นิดหนึ่งดีกว่าไหม “หนูอยากเป็นไอดอลให้ใคร?” หนูต้องทำยังไงถึงได้มันมา หนูต้องเลือกเส้นทางไหน หรือถ้ามันไม่มีเส้นทางที่คนอื่นเดิน ก็กระตุ้นให้เขาสร้างเส้นทางเองไปเลย...กลัวอะไร...ยังไงชีวิตเกิดมาก็ต้องสู้อยู่แล้ว...
ไปดูคลิปสัมภาษณ์คนประสบความสำเร็จ หนังสือทุกเล่ม บทความทุกบทความ เจ้าของความสำเร็จนั้น ต่างแซ่ซร้องตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า “มันไม่มีทางลัด”...
มีแต่การพยายามรู้ตัวเอง พัฒนาทักษะความรู้ให้มาก อดทน.. เพื่อรอเวลาที่เหมาะสม ที่จะส่งโอกาสดีๆให้เราเติบโต และถีบตัวเองออกจากจุดเดิมด้วยทิศทางที่ใช่ และกำลังใจที่เด็ดเดี่ยว....
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
