1...
บรรดานกที่พบในเขตเมือง...นกตีทอง เป็นนกที่มีความสวยงามมากที่สุด
สวยงามจนกระทั่งมีคนยกย่องให้เป็นถึง "ราชินีแห่งนกเมือง" นั่นเลยทีเดียว...
นกตัวเขียวๆ อกถึงท้องมีลายขีดเขียวบนพื้นขาว คอและอกมีสร้อยคอสีแดงและเหลืองปรากฏเด่นชัด...
หน้าผากที่มีสีแดงสดคล้ายสวมมงกุฏไว้ตลอดเวลา...จุดเด่นเหล่านี้เมื่อได้เห็นรวมๆก็ถือเป็นนกที่มีสเน่ห์จับใจ
นกตีทองพบง่ายทั้งตามสวนสาธารณะ วัดวาอาราม หรือตามพื้นที่สีเขียวในเมือง...หากไม่ปรากฏตัวก็มักส่งเสียง "ต๊ง ต๊ง ต๊ง..." อันเป็นเอกลักษณ์อีกอย่างของมัน
ไม่เพียงสีสันสวยงามบาดใจ...หากใครได้เห็นพฤติกรรมที่น่ารักน่าชังนั่นก็ยิ่งส่งให้ "นกตีทอง" ได้เป็นนกในใจของใครอีกหลายคน
เช่นกันกับเจ้านกตีทองสองสามตัวที่ผมเฝ้าดูอยู่นี้...
จากแรกที่เห็นกระโดดไล่กันไปตามกิ่งนั้นกิ่งนี้...ก็ให้นึกว่าเพียงเล่นกันขำๆ
แต่ครั้นเฝ้าดูก็พบว่าตัวที่โดนไล่มีอาหารอยู่ในปาก...
อาหารที่เป็นเมล็ดพันธุ์ขนาดใหญ่...ที่ไม่มีทราบว่าเจ้าตัวไปหามาจากที่ใด
ด้วยขนาดและรสชาติที่น่าสนใจจึงส่งให้เป็นที่ต้องการของตีทองอีกสองตัวที่บินผ่านมา...
2...
การแก่งแย่งที่เริ่มจากไล่กันไปมาก็เพิ่มความรุนแรงมากขึ้น...
เมื่อความรุนแรงเพิ่มขึ้น...ความน่ารักที่เราเคยเห็นก็เริ่มลดน้อยลงเช่นเดียวกัน
อาการกร้าวร้าว เกรี้ยวกราด จู่โจมเข้าจิกตีเพื่อแย่งชิงเมล็ดพันธุ์ลูกนั้น มันทำให้ผมลืมภาพสีสันอันสวยงามหรือกระทั่งฉายา "ราชินีนกเมือง" ไปเลยทีเดียว...
ผมเฝ้าดูการแก่งแย่งระหว่างนกตีทองที่เกิดขึ้นบนต้นมะม่วงเนิ่นนาน...
นานพอที่จะได้เห็นว่า...เจ้าของเมล็ดพันธุ์ตัวแรกยอมปล่อยให้ตกเป็นของอีกฝ่ายก่อนที่มันจะบินหนีไป
และนานพอที่จะได้เห็นการแก่งแย่งของอีกสองตัวที่เหลือ...
ทั้งสองจู่โจมกันหนักหน่วงหมายเอาเมล็ดพันธุ์ลูกนั้นมาเป็นของตัว...
ซึ่งบทสุดท้ายของการแก่งแย่ง...
ระหว่างจิกตีกันพัลวันอีกตัวเผลอพลาดทำเมล็ดพันธุ์ร่วงลงพื้น...
จังหวะนั้นทั้งสองยุติการจิกตีกันและกันทันที...
มันเกาะนิ่งกิ่งใครกิ่งมัน จนเวลาผ่านไปสักพักท่าทีก้าวร้าวจึงค่อยๆหายไป ก่อนจะเริ่มกลับมาไซร้ขนและส่งเสียงร้องอันเป็นเอกลักษณ์ของตน...
และจากเสียงร้องอันผ่อนคลายของมันนี่เองที่ทำให้ความน่ารักน่าชัง ความสวยงามในเรือนตัวได้กลับคืนมาสู่ "ราชินีแห่งนกเมือง" อีกครั้ง...
3...
การแก่งแย่งแข่งขันยุติลงแล้ว...ไม่มีนกตัวใดได้เมล็ดพันธุ์ไปครอบครอง
แต่ละชีวิตกลับคืนสู่วิถีของตนเอง...
นกตีทอง ทั้งสองตัวต่างไซร้ขนและส่งเสียงร้องอยู่ไม่นานจึงบินจากไป...
นกตีทองจากไปแล้ว...หากมันได้ทิ้งหลายสิ่งหลายอย่างให้คนเฝ้าดูได้คิดตาม
เมื่อชีวิตใดมุ่งหมายเพียงผลประโยชน์...เมื่อนั้นเราจะไม่เห็น "ความเป็นชีวิต" หลงเหลืออยู่ในหัวใจและตัวตนของพวกเขาอีกเลย
และจากสิ่งที่นกตีทองทิ้งไว้ให้เรา...ผมเชื่อว่ามันคงไม่ได้หมายเพียงสิ่งที่เกิดขึ้นในสังคมสัตว์ สัตว์เท่านั้น
จริงไหม...?
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
