[AnNsHare] “ลูกที่พ่อแม่ไม่รัก” ๒ เมษายน ๒๕๖๒ พวกเรามักมองความรักของพ่อแม่จากมุมมองของลูก

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

2 เม.ย. 2019 เวลา 14:45 • ความคิดเห็น

“ลูกที่พ่อแม่ไม่รัก”

๒ เมษายน ๒๕๖๒

พวกเรามักมองความรักของพ่อแม่จากมุมมองของลูก

ว่าเราในฐานะลูกได้รับความรักไม่เพียงพอ ไม่เท่าเทียมเมื่อเทียบกับความรักที่พ่อแม่มอบให้หรือแสดงออกกับลูกคนอื่น

มัดซีเติบโตมาพร้อมความรู้สึกว่าพ่อแม่ไม่รักเหมือนกันค่ะ

ทั้งๆ ที่ท่านก็ให้ทุกอย่างเท่าเทียมพี่น้อง

อาจเป็นเพราะมัดซีเถียงเก่ง มัดซีมักอารมณ์ไม่ดีเสมอ มัดซีไม่ใช่เด็กหัวอ่อน แม้ว่าจะไม่ดื้อ ไม่ซน แต่เป็นเด็กมีความคิดของตัวเองสูง

เมื่อโตมาเรื่อยๆ จนอายุเท่านี้ จนพ่อแม่จากโลกนี้ไปหมดแล้ว มัดซีเพิ่งสรุปได้ว่า

การเป็นลูกที่พ่อแม่รักน้อยเป็นห่วงน้อยกว่าลูกคนอื่นนั้น เป็นเรื่องดี

ทำให้มัดซีโตมาเป็นคนเก่งและต่อสู้กับโลกภายนอกได้ดีกว่า ปรับตัวได้คล่องแคล่วกว่าลูกที่พ่อแม่รักมาก ปกป้องมาก

มองไปที่ลูกที่พ่อแม่รักมาก เอาใจมาก จะพบผู้ใหญ่ที่อ่อนแอ และไม่มั่นใจในตัวเอง

คนที่มั่นใจในตัวเองก็ทำอะไรมากไม่ได้ เพราะพ่อแม่รักมากห่วงมาก พ่อแม่ติดลูก ไม่ปล่อยให้ลูกเป็นอิสระ

ถ้ามองอีกมุมหนึ่ง

ต้องคิดว่าพ่อแม่เป็นปุถุชนคนมีกิเลสธรรมดา พ่อแม่ไม่ใช่คนยุติธรรมมาจากไหน

ลูกคนไหนหัวอ่อน พูดเพราะ พ่อแม่ก็จะสบายใจที่จะอยู่ใกล้ชิดมากหน่อย

ลูกคนไหนปากเก่ง นิสัยดุเดือด พ่อแม่มักไม่อยากอยู่ใกล้

พ่อแม่เป็นคนลำเอียง ตามปกติของมนุษย์ที่มีรักโลภโกรธหลง

ถ้าตัดใจได้ว่า พ่อแม่ไม่รัก(มาก) ไม่เป็นไร เราก็อยู่และต่อสู้ของเราไป เราจะเข้มแข็งเอง เก่งเอง เลี้ยงตัวเองได้เอง

และพอโตขึ้นเรามักเป็นที่พึ่งของพ่อแม่พี่น้อง

ลูกอย่างเราสามารถตอบแทนพระคุณบุพการีได้ค่ะ ขอให้ภูมิใจ

มัดซีอยากให้คุณๆ ยอมรับอีกอย่างว่าพ่อแม่นิสัยไม่ดีนั้นมีจริง พ่อแม่แสวงหาประโยชน์จากลูกนั้นมีจริง พ่อแม่เห็นแก่ตัวรักแต่ตัวเองไม่รักลูกนั้นมีจริง

ดังนั้นถ้าลูกจะรู้สึกไม่ดีกับพ่อแม่ของตัวเองบ้าง จึงเป็นไปได้ ไม่ผิดปกติ

แต่ แต่ แต่ที่สำคัญที่สุดนะคะ

ลูกที่ดี ลูกที่จะก้าวหน้าในชีวิตอย่างมีสวัสดิมงคล และไม่ทำบาปนั้น

ต้องเป็นลูกที่ให้อภัยพ่อแม่ของตัวเอง เข้าใจท่าน และไม่เกลียดชังพ่อแม่จนใจเป็นทุกข์ไปชั่วชีวิต

เพราะลูกนั้นโหยหาความรักกับการยอมรับจากพ่อแม่เสมอ ตามสัญชาตญาณและความผูกพันทางสายเลือด ลูกไม่สามารถตัดขาดจากพ่อแม่ได้

แม้จะรู้สึกขมขื่นหรือโกรธหรือเกลียดพ่อแม่ตัวเองขนาดไหน

ลูกเกลียดพ่อแม่เหมือนลูกเกลียดตัวเอง ย่อมไม่มีความสุขไปตลอดชีวิต

ลูกไม่จำเป็นต้องรักพ่อแม่ แต่ขอให้เข้าใจ และกตัญญูกตเวทีต่อท่านก็พอ

เท่านี้ลูกก็จะมีจิตเป็นกุศล สามารถปลดปล่อยตัวเองให้มีความสุข และประสบความสำเร็จในชีวิตได้แล้ว

ดังนั้นนะคะ พ่อแม่รักมากก็เป็นปัญหา พ่อแม่รักน้อยก็เป็นปัญหา

ชีวิตมีปัญหาทั้งนั้นไม่ว่าจะมองไปทางไหน

อยู่กันไปในครอบครัวด้วยจิตกุศล ทนกัน ให้อภัยกัน บางวันสุข บางวันทุกข์ นะคะ

ชีวิตในครอบครัวคือบทย่อของชีวิตในโลกแห่งความเป็นจริง

อดทน เป็นคนเก่ง รักตัวเองมากๆ และสู้ๆ นะคะ

มัดซีรักคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ

(ไม่เกี่ยวเล้ย แต่อยากจบแบบนี้ค่ะ)

Kor.Nikar

โฆษณา