หลายครั้งที่จิวยี่พยายามหาเรื่องฆ่าขงเบ้ง เนื่องจากจิวยี่ไม่ไว้ใจขงเบ้งและเห็นคนผู้นี้เป็นศัตรู โลซกเป็นผู้ห้ามไว้ และหลายครั้งที่โลซกเป็นผู้ช่วยขงเบ่งให้รอดตาย เนื่องด้วยในการนั้นศัตรูที่น่ากลัวกว่าคือโจโฉ สิ่งสำคัญคือความปรองดองของทั้งสองพันธมิตร ซึ่งไม่มีทางเป็นไปได้เลยถ้าขาดคนฉลาดผู้ใจเย็นผู้นี้
ในภาพยนต์หลายเวอร์ชันมักนำเสนอว่าโลซกเป็นคนซื่อ จนบางครั้งถึงกับซื่อบื้อเลยทีเดียว แต่ในความเห็นส่วนตัวของผมกลับมองว่าเขาไม่ใช่ ลองพิจารณาดูดีๆ ฝั่งหนึ่งก็ยอดคนแห่งยุคอย่างขงเบ้ง อีกฝั่งหนึ่งก็จอมทัพอย่างจิวยี่ ทั้งสองต่างเป็นคนเก่งที่ถือดี จะให้ทำงานร่วมกัน มันยากแน่นอน โลซกอาศัยการปรองดอง บางครั้งหลงกลของขงเบ้งบ้าง บางครั้งแกล้งตามน้ำจิวยี่บ้าง ทั้งหมดนี้ทำเพื่ออะไร? เพื่อบ้านเมืองด้วยกันทั้งสิ้น
ในชีวิตการทำงาน ทุกคนต่างย่อมนำเสนอความเก่ง ความฉลาดออกมาด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น บ้างทำเพื่อตนเอง บ้างทำเพื่อส่วนรวม บ้างทำเพื่อแค่อยากทำเท่านั้น ทั้งหมดนั้นย่อมก่อให้เกิดผลกับตัวเราเอง ในฐานะที่เราก็เป็นคนเก่งไม่แพ้กัน (สำหรับใครที่ไม่เก่ง ก็จงมโนว่าตัวเองเก่ง) ย่อมมีมุมมองที่แตกต่าง อยากนำเสนอ หรืออยากแสดงออกถึงความเก่งเช่นกัน ให้คิดก่อนว่า สิ่งที่เราจะทำนั้น มันได้ประโยชน์ต่อส่วนรวมหรือไม่ หรือเป็นเพียงการตอบสนองต่อ "อัตตา" ที่มีในตนเองเท่านั้น เมื่อคิดได้ก็แสดงเฉพาะส่วนที่ดีต่อส่วนรวมก็พอ ถ้าสังคมมีคนที่มองเห็นประโยชน์ต่อส่วนรวมมาก่อนสิ่งใด มากๆ เข้า สังคมนั้นย่อมดีขึ้นได้เอง เพราะฉะนั้น เริ่มตั้งแต่วันนี้ เริ่มที่ตัวคุณเอง อย่าลืมคำนี้ "ความฉลาดที่แท้จริง คือการเรียนรู้ได้ไม่สิ้นสุด" และการจะทำสิ่งนั้นได้ คุณจำเป็นต้อง "โง่" ให้เป็นเสียก่อน...