4 เม.ย. 2019 เวลา 06:18 • ไลฟ์สไตล์
1...
เช้านี้...ฟ้าขมุกขมัวสลับกับฝนพรมสายบางๆ
สภาพอากาศจึงเย็นลงอย่างเห็นได้ชัดหลังจากร้อนอบอ้าวมาหลายวัน...
ฝนไม่เพียงช่วยให้อุณหภูมิลดลงเท่านั้นหากฝนยังช่วยให้สภาพอากาศสดสะอาดมากขึ้นจนเราสามารถสัมผัสได้เองโดยไม่ต้องผ่านเครื่องวัดใดๆ...
ในวันที่ท้องฟ้าถูกห่มคลุมด้วยฝุ่นผงและเถ้าละเอียด...
คงไม่ต้องบอกที่มาของมลพิษเหล่านั้น...
หากจงรู้ว่าสถานการณ์ดังกล่าวไม่ได้เกิดขึ้นเพียงที่หนึ่งที่ใด...
2...
ในเมืองชัยภูมิ...ตลอดวันจะมีเถ้าสีดำที่เกิดจากการ "เผา" ไม่ว่าจะเผาขยะ เผาฟางในนา หรือเผาป่าตกลงมาใส่บ้านเรือน ข้าวของตลอดเวลา จนบ้านเรือนทั้งนอกและในเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบดำๆเต็มไปหมด
ข้าวของบ้านเรือนที่เปรอะเปื้อนนั่นคงไม่อันตรายเท่ากับภายในร่างกายที่เราสูดลมหายใจเข้าไป...
เช่นนั้น...ในช่วงเวลาเช่นนี้ "ฝน" จึงคล้ายเป็นความหวังเดียวของผู้ประสบภัยจากมลพิษที่เราเป็นผู้ก่อขึ้น
เรา...ที่ไม่ได้สร้างปัญหาให้กับคนด้วยกันเองเท่านั้น
หากเรา...ก็ยังสร้างปัญหาให้กับชีวิตอื่นๆอีกมากมาย
ชีวิตอื่นๆที่เขาไม่เคยใช้ "การหาอยู่หากิน" มาเป็นข้ออ้างเพื่อที่จะลงมือทำร้ายทำลายโลกใบนี้ให้ย่อยยับเช่นที่เรากำลังกระทำ...
3...
พลันที่ฟ้าใส...ทัศนวิสัยจึงมองเห็นได้ไกล
จากริมถนนผมมองเห็นเหยี่ยวขาวที่เกาะนิ่งห่างออกไปได้อย่างชัดเจน...
เหยี่ยวขาวเองก็เช่นกันที่วันนี้มันคงได้อานิสงฆ์จากสภาพอากาศที่มันสามารถมองหาเหยื่อที่หลบซ่อนอยู่ตามพื้นได้อย่างไม่ยากเย็นนัก...
เหยื่อของเหยี่ยวขาวที่ส่วนใหญ่ก็เป็นหนูและสัตว์เล็กๆที่อาศัยอยู่ตามไร่นา...
เหยี่ยวขาวล่าเหยื่อเพียงเอามาเป็นอาหาร...
มันจะออกล่าเมื่อหิว...ครั้นอิ่มท้องจะหยุดล่าทันที
งานของมันเป็นเช่นนั้น...
และงานของมัน...ที่ในอีกด้านก็คือการควบคุมประชากรของหนูและสัตว์เล็กๆไม่ให้มีจำนวนมากเกินไป
ด้วยวันใดที่หนูและสัตว์ฟันแทะต่างๆมีจำนวนมากเกินการควบคุม...วันนั้นข้าวในนา ผลไม้ในสวนของเราจะเป็นเช่นไร
4...
งานหรือหน้าที่ของเหยี่ยวขาว หรือของสัตว์ป่าจึงส่งผลต่อเราไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง...
ซึ่งผลที่เราได้รับจากเขาล้วนเป็นผลดี...
ผลดีของเราที่เขาได้รางวัลตอบแทนคืออาหารที่เขาล่าเอง...
แล้วเราล่ะ...
ทุกการกระทำล้วนส่งผลถึงชีวิตอื่นๆเช่นเดียวกัน...
แต่ผลจากการกระทำของเรานั้น...ส่วนใหญ่จะเป็นผลร้ายสำหรับเขาเสมอ
ผมเฝ้ามองเหยี่ยวขาวจนกระทั่งมันบินจากไป...
สายแล้ว...แม้อากาศยังขมุกขมัว หากฝนที่ลาฟ้านั่นก็ทำให้ฝุ่นผงและเขม่าควันต่างๆเริ่มกลับมาปกคลุมท้องฟ้า
พลันที่ฟ้ามืดมัว...ภาพชีวิตต่างจึงพล่าเลือนและไม่ชัดเจนอยู่ในม่านควันเหล่านั้นอีกครั้ง
โฆษณา