คำคม เกียงอุย
•“ท่านว่าทั้งนี้ข้าพเจ้าไม่เห็นด้วย วันคืนปีเดือนล่วงไปไม่หยุดเลย จะคอยท่าให้ได้ทีก็จะแก่เสียเปล่า เมื่อไรจะได้ทีเล่าจึงจะยกไป”
•“เกียงอุยถอยใกล้ริมน้ำ แล้วพาทหารหนีเลียบฝั่งน้ำ ไปข้างตะวันตก จึงร้องประกาศแก่ทหารทั้งปวงว่าข้าศึกไล่มาใกล้อยู่แล้ว ทหารเราก็เป็นเชื้อชาติทหารแต่ล้วนดีๆ ฝีมือกล้าหาญ เคยทำสงครามมาแต่ก่อน เหตุใดครั้งนี้จึงยอมท้อข้าศึกนัก”
•“เรายกทัพไปทำการครั้งนี้ เสียทหารแลม้าศัสตราวุธมากมาย โทษอันนี้ใหญ่หลวงนัก เราจะทำโทษตัวเหมือนอย่างมหาอุปราชเสียเกเต๋งแก่สุมาอี้นั้นจึงจะควร”
•“ท่านเจรจาดังนี้ไม่ชอบ เสียทีเกิดมาให้หนักแผ่นดินเสียเปล่า ตัวเรานี้พระเจ้าเล่าเสี้ยน ชุบเลี้ยงมีพระคุณต่อเราเป็นอันมาก เราจะทำราชการสนองพระคุณกว่าจะสิ้นชีวิต”
• “เราเคยทำศึกมากับขงเบ้ง ชำนาญในกระบวนศึกเป็นอันมาก เวลาวานนี้เราก็แปลงกระบวนศึก ถึงสามร้อยหกสิบห้ากระบวน เตงงายก็เห็นฝีมืออยู่แล้ว ซึ่งให้หนังสือมาว่าจะออกตั้งกระบวนศึกรบกับเรานั้น เหมือนเอาหญ้ามาสู้ดาบอันคม เห็นเป็นกลอุบายลวงเราดอก”
•“ตัวข้าพเจ้านี้ตั้งใจจะทำการ สนองพระคุณให้สิ้นศัตรูจงได้ ควรหรือพระองค์มาเชื่อฟังอ้ายคนเล็กน้อยปากตลาด คิดสงสัยข้าพเจ้า”
•“เมื่อครั้งขงเบ้งเป็นมหาอุปราช ยกทัพไปทำการศึกที่เขากิสานถึงหกครั้งจนตัวตาย ก็เพราะคิดว่าเป็นข้าราชการแผ่นดินท่าน หาได้เห็นแก่ลาภสักการประโยชน์แก่ตัวไม่ บัดนี้เราจะยกไปตีเอาเมืองเตียวเจี๋ยงให้ได้ ถ้าแลผู้ใดขัดขวางเรา เราจะฆ่าผู้นั้นเสีย”
•“อันประเพณีทำการศึกนี้แพ้แลชนะย่อมมีเสมอกัน ครั้งนี้ถ้าแลทหารผู้ใดออกปากว่าย่อท้อแก่ข้าศึก ไม่ตั้งใจทำราชการโดยสุจริต เราจะฆ่าผู้นั้นเสีย”
•“พระองค์มาเชื่อฟังถ้อยคำฮุยโฮ ฮุยโฮคิดการทะนงใจนัก เห็นจะเหมือนครั้งพระเจ้าเลนเต้เมื่อมีขันทีสิบคนนั้น ขอพระองค์จงเร่งกำจัดอ้ายฮุยโฮเสียเถิด เมืองเสฉวนก็จะอยู่เย็นเป็นสุข แลซึ่งเมืองวุยก๊กนั้นก็จะได้โดยง่าย”
•“ท่านกริ่งใจทั้งนี้ก็ชอบอยู่ ข้าพเจ้ามาคิดเห็นว่า อันธรรมดานายมีความสงสัยบ่าวฉะนี้แล้ว ก็ย่อมมีอันตรายมาถึงเป็นมั่นคง”
•“อุบายของเราคิดไว้ตลอดแล้ว เทพดามิได้โปรดให้สำเร็จแกล้งผลาญชีวิตเราในครั้งนี้ เมื่อวาสนาหาไม่จะอยู่ไปไย ว่าดังนั้นแล้วก็เชือดคอตายเสียในทันใด”
•“ซึ่งท่านให้เอาขุนนางทั้งปวงมาขังไว้ในวัง ปรารถนาจะให้ลงใจด้วยกัน ข้าพเจ้าเห็นว่าสุจริตไม่ จะเอาไว้ให้เป็นเสี้ยนหนามอยู่หาต้องการไม่ เท็จจริงประการใดท่านก็มีปัญญาพิเคราะห์เห็นอยู่สิ้นทุกประการแล้ว ถ้าฆ่าเสียสิ้นทีเดียวจะมิพ้นราคีแก่ตัวหรือ”