17 เม.ย. 2019 เวลา 07:50 • ความคิดเห็น
เพราะโรค ...
หรือเพราะเรา ...
หายครั้งที่ในสมองเกิดความคิดด้านลบด้านร้าย
ความคิดน้อยใจทั้งหลายผุดขึ้นมาในหัว
เราได้แต่พยายามถามตัวเองว่า
มันเพราะโรคที่เราเป็น หรือมันเป็นเพราะเราเองกันแน่
เราอยากหาย.....จากความคิดโทษตัวเอง
เราอยากหาย......จากความคิดน้อยใจ
เราอยากหาย.....จากอาการซึมเศร้า เหงาๆ หงอยๆ
จนบางครั้ง
เราอยากหาย......ไปจากโลก เพื่อไม่ให้เป็นภาระใคร
เราไม่สามารถควบคุมความคิดเราเองได้เลย
ในช่วงเวลาแบบนี้ เราแค่ต้องการเพื่อนใกล้ชิดซักคนที่คอยเตือนสติเรา คอยชี้ทาง คอยแนะแนว
แต่ในตอนนี้.....เรากำลังไม่เหลือใคร
เพื่อนเริ่มเบื่อ คนรอบข้างระอา เริ่มเดินหนี ไม่อยากรับโทรศัพท์ ไม่อยากพูดคุยด้วย กลัวเราจะพูดเรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ ไม่อยากรับฟัง
เรารับรู้ได้ว่าเพื่อนมีอาการแบบนั้น
ผลคือ.....เรายิ่งเสียใจ ยิ่งน้อยใจ ยิ่งสิ้นหวัง
มันเหมือนเรากลับเข้าสังคมไม่ได้ เรามองว่าทุกคนกำลังรังเกียจ ไม่อยากเข้าใกล้ และไม่รู้ว่าเป็นเพราะตัวเราเอง หรือเพราะโรคกันแน่
และสุดท้าย.....ทำให้เรายากตาย
เราควรทำยังไงดี? เราควรทำตัวยังไง?
เราควรอยู่กับสังคมยังไง?
ใครผ่านมาอ่าน ช่วยบอกเราที?
โฆษณา