#อินทรชิต #รามเกียรติ์
(ตอนจบ)
อินทรชิตกำลังไปปราบหนุมานเมื่อครั้งบุกมากรุงลงกา
เมื่อไพร่ยักษ์มาแจ้งว่าพระรามพระลักษณ์ตาย
ทศกัณฐ์จึงรีบบอกให้นางตรีชฎาพานางสีดาไปดูด้วยตา ทั้งสองนั่งบุษบกแก้วลอยมา พอนางสีดาเห็นก็ร้องไห้สลบไปอีกคน นางตรีชฎาก็พัดวีนวดให้จนนางสีดาตื่นขึ้นมาแล้วปลอบใจว่าพระรามพระลักษณ์ยังไม่ตายหรอก พิเภกจะต้องช่วยอยู่แล้วนางสีดาได้ยินอย่างนั้นก็วางใจ แล้วตั้งจิตอธิษฐานว่าหากพระรามพระลักษณ์ตายแล้วก็ขอให้บุษบกที่นั่งมาแน่นิ่งอยู่ตรงนี้ แต่หากพระรามพระลักษณ์ยังไม่ตายขอให้บุษบกพาเหาะกลับไปที่กรุงลงกา เมื่อนั้นบุษบกเคลื่อนลอยกับไปในสวนขวัญทันที
ทางด้านพิเภกและฝ่ายพลลิง เที่ยวเก็บผลไม้อยู่ในป่าไปเรื่อย ครั้นมาถึงที่รบเห็นศพลิงเกลื่อนกลาด ทั้งองคต หนุมาน สุครีพ นิลนนท์ และเห็นพระรามกอดพระลักษณ์ตายด้วยกัน จึงรีบมาดูแล้วร้องไห้สลบไป
ร้อนมาถึงพระอินทร์ ไม่เป็นสุข ร้อนดั่งไฟจี้ จึงส่องเนตรทิพย์ดูในแผ่นดินทั้งหลาย เห็นพระรามพระลักษณ์ และไพร่พลสลบไป หากปล่อยเวลาให้นานเข้าคงจะตายทั้งหมดแน่จึงอ่านอาคมประนมหัตถ์ เมื่อนั้นก็เกิดเป็นลมพัดต้องพระรามและเหล่าลิงกลับฟื้นขึ้นมา
หนุมานเมื่อฟื้นขึ้นมาก็เล่าให้พระรามฟังว่า พระอินทร์ลอยมาพร้อมบริวาร แล้วแผลงศรมายังพระลักษณ์ล้มไป ตัวหนุมานก็ติดตามหักคอช้างเอราวัณ จนต้องศรพระอินทร์ล้มไปด้วย พระรามก็สงสัยไตร่ถามพิเภก พิเภกทูลว่าอินทรชิตนั้นมีฤทธิ์สามารถแปลงกายเป็นพระอินทร์ได้ ส่วนศรที่ยิงใส่พระลักษณ์นั้นคือศรพรหมาสตร์ ยาแก้พิษนี้ก็มีจะต้องไปยกภูผาอาวุธมา ศรจึงจะหลุดออกมาได้ พระรามก็ใช้ให้หนุมานไปจัดการ หนุมานไปยกภูเขามาทั้งลูก พร้อมด้วยเทพเทวารักษาเขาทั้งหลายช่วยเหลือ ครั้นเหาะกลับมาถึงที่รบที่พระลักษณ์สลบอยู่ ก็เอาภูเขาลงพื้นไม่ได้ หนุมานจึงถามเทวาทั้งหลาย ก็ได้คำตอบว่าภูเขานี้มีกลิ่นตลบ อันศพยักษ์ซึ่งตายอยู่มากมายหักต้องละอองเขานี้จะฟื้นขึ้นมาได้ หนุมานจึงใช้ปัญญาเนรมิตมือให้ใหญ่ ครอบภูเขาไว้แล้วเคาะยาให้หล่นจากเขาให้โดนพระลักษณ์พระลักษณ์ก็ฟื้นขึ้นมาทันที
ทางไพร่พลยักษ์ เมื่อเห็นพระรามพระลักษณ์และเหล่าลิงฟื้นขึ้นมาก็รีบไปแจ้งแก่ทศกัณฐ์ ทศกัณฐ์ได้ฟังดังนั้นก็ยิ่งแค้น เพราะไอ้พิเภกไปบอกเขาอีกแล้ว ว่าพลางก็ปรึกษากับอินทรชิตว่าลูกคิดเห็นยังไง อินทรชิตออกอุบาย ขอยักษ์นักโทษตนหนึ่งชื่อสุขาจาร จะให้แกล้งแปลงเป็นนางสีดาแล้วฆ่าตายเสียต่อหน้าพระรามพระลักษณ์เช่นนี้แล้วพวกมนุษย์ก็จะเลิกทัพกลับไป ทศกัณฐ์ก็เห็นดีเห็นงามด้วย อินทรชิตจึงออกรบใหม่อีกครั้ง
ทางด้านพระรามได้ยินเสียงกึกก้อง ก็รู้ว่าอินทรชิตกลับมา จึงใช้ให้พระลักษณ์ออกไปสู้อีก อินทรชิตเมื่อเห็นพระลักษณ์ ก็แกล้งว่า โดนศรกลิ้งไปถึง 2 ครั้งแล้วยังจะกล้ามาสู้อีกหรือ ทั้งนี้ก็เพราะนางสีดาแท้ๆ เอาอย่างนี้ ทางฝ่ายเราทั้งสองก็เสียไพร่พลไปมาก ถ้ายังไงเราจะส่งนางสีดาคืนไป ท่านจงมารับพี่สะใภ้เอาไปให้พระรามเถิด
พระลักษณ์เมื่อเห็นยักษ์แปลงเป็นนางสีดาก็ไม่เอะใจ ตอบอินทรชิตไปว่าท่านว่าอย่างนี้ก็ดี ถ้าอย่างนั้นท่านจงเชิญนางสีดาไปคืนแก่พี่เรา แล้วท่านจะได้รับผิด
อินทรชิตได้ยินดังนั้น ก็แกล้งโกรธแล้วว่า เราไม่ได้แพ้ทำไมเราจะต้องรับผิดไปส่งนางสีดาด้วย ถ้าท่านไม่อยากได้นางสีดาแล้วเราก็ไม่เอากลับไป จะฆ่าให้ตายเสียที่นี่แล้วท่านก็เอาหัวไปเถิด พูดพลางก็ทำท่าเงื้อมืดจะฟันนางสีดา ยักษ์สุขาจาร(ที่จำแลงเป็นนางสีดา) ก็แกล้งทำสะดีดสะดิ้งมารยาร่ำลาพระลักษณ์ พระลักษณ์เห็นดังนั้นก็ตกใจ จะเข้าไปชิงนางสีดา แต่ก็กลัวยักษ์จะฆ่านางไม่รู้จะทำยังไงดี อินทรชิตเห็นพระลักษณ์กำลังงงก็ตัดศีรษะนางสีดาทันที แล้วเย้ยว่าจงเอาศพพี่สะใภ้ไปให้พระรามเชยชมให้สมใจเถอะ ส่วนเราก็จะไปกรุงศรีอยุธยาสังหารพระพรตและพระสัตรุตให้สิ้นทั้งโคตร
พระลักษณ์เห็นดังนั้นก็คิดว่านางสีดาตาย ทั้งแค้นทั้งเศร้าใจเลิกทัพกลับไปเล่าให้พระรามฟัง พระรามได้ยินดังนั้นก็ร้องห่มร้องไห้นึกว่านางตาย ครั้นสงบใจได้ขึ้นมาบ้างก็ถามพิเภกว่าทศกัณฐ์มันแค้นอะไรถึงต้องฆ่านางสีดา พิเภกพิเคราะห์ตามตำรา แล้วกล่าวว่าที่ตายนั้นตายจริงแต่ไม่ใช่นางสีดา เป็นยักษ์จำแลงกายมา พระรามยังไม่หายสงสัย จึงใช้ให้สุครีพ หนุมานและองคตไปดูศพให้แน่นอน ทั้ง 3 กระบี่รีบพากันไปเห็นศพยักษ์ไม่ใช่ศพนางสีดา นึกสาแก่ใจถ่มน้ำลายรด แล้วกลับมาเล่าให้พระรามฟัง
พระรามได้รู้ว่านางสีดาไม่ตายก็ยินดี กล่าวว่าอินทรชิตนี้ฉลาดล้ำลึก จะทำให้เราเศร้าโศกถึงนางสีดาแล้วเลิกทักกลับไป แล้วถามพิเภกว่าที่ตัวมันว่าจะไปกรุงศรีอยุธยานั้นจริงหรือไม่ พิเภกใคร่ครวญแล้วตอบว่า อินทรชิตนี้ ออกเล่ห์เพทุบาย หวังให้พระรามห่วงหน้าพะวงหลัง ส่วนตัวมันจะไปทำพิธีปลุกเวทย์ พิธีนี้ชื่อกุมภนิยา ใครฆ่าก็ไม่ตาย ต้องใช้เวลา 7 วันจึงจะทำพิธีสำเร็จ พระรามได้รู้ดังนั้นจึงใช้ให้พระลักษณ์ไปทำลายพิธี พระลักษณ์ว่า ข้าทำให้พี่เสียหน้าถึงสองครั้ง ครั้งนี้จะต้องฆ่าอินทรชิตให้ได้
ทางด้านอินทรชิต ครั้นมาถึงเนินจักรวาลซึ่งสั่งไพร่พลทั้งหลายเตรียมธูปเทียนข้าวตอกดอกไม้ จัดหมวดหมู่ตรวจตาจนกว่าจะสำเร็จ 7 วัน ครั้นได้ฤกษ์ก็นั่งประนมมือขัดสมาธิ สวดมนต์ทำพิธี
ทางพระลักษณ์ ไล่ตามอินทรชิตมาเรื่อยจนถึงป่าหิมพานต์ เห็นช่อฟ้าหลังคาสีเสียงฆ้องกลองของฝ่ายยักษ์ก็รู้ว่าอินทรชิตทำพิธีอยู่ จึงสั่งพลลิงทั้งหลายเข้ารบทันที ด้านยักษ์ไม่ทันตั้งตัวก็วิ่งหนีกระจัดกระจาย เข้าทำลายโรงพิธีของอินทรชิต อินทรชิตเอะใจลืมตาขึ้นมาเห็นลิงอยู่เต็มไปหมด ทางลิงก็เย้ยว่า อินทรชิตหน้าไม่อายแกล้งให้ยักษ์ปลอมเป็นนางสีดา แล้วฆ่าให้ตาย ทำซ่อนเงื่อนเป็นผู้หญิงหากรักตัวกลัวตายก็รีบขอโทษมาแล้วจะยกโทษให้ อินทรชิตจึงว่า อันกลศึกนี้มันสำหรับชายชาติทหาร ที่พวกมึงแพ้เพราะพวกมึงโง่ ถ้าไม่มีไอ้พิเภกคอยช่วยบอก ก็คงตายกันไปนานแล้ว เถียงกันไปมา
พระลักษณ์เมื่อเห็นอินทรชิตจึงลงมาสู้ด้วย สู้กันไปมาอินทรชิตจึงขึ้นศรตั้งจิตให้โดนพระลักษณ์ แล้วยิงไป เกิดเป็นเสียงดังสนั่นหวั่นไหว โดนเหล่าลิงลมตายไปมาก ทางด้านพระลักษณ์เห็นลิงล้มตายก็ขึ้นศรบ้าง แล้วยิงไป เมื่อนั้นเกิดเป็นลมพัดมาโดนลิงที่ล้มตายก็ฟื้นขึ้นมาได้อีก แล้วแรงศรนั้น ยังลอยไปโดนอินทรชิตเต็มๆ
"เมื่อนั้น
อินทรชิตชีวังแทบสังขาร์
พิษศรร้อนรุ่มกลุ้มอุรา
ขืนอุตส่าห์ทรงกายร่ายมนต์"
เมื่ออินทรชิตร่ายมนต์ ศรพระลักษณ์ก็หลุดออกจากร่าง แต่จะสู้ต่อก็สู้ไม่ไหวแล้ว น่าที่จะตายเสียตอนนี้ คิดพลางก็อ่านอาคมเกิดเป็นเมฆบดบังไปทั่ว แล้วเหาะหนีกลับไปกรุงลงกา
พระลักษณ์เห็นเมฆคลึ้มมืด อินทรชิตก็หายไป จึงถามพิเภกว่าอินทรชิตมันคิดการอย่างไรจึงไม่อยู่สู้รบ พิเภกว่าอินทรชิตมันสิ้นฤทธิ์แล้วจึงหนีกลับเข้ากรุงลงกา เพื่อไปร่ำลาพ่อแม่ พระลักษณ์ได้ยินดังนั้นก็ยินดีไม่ติดตามต่อ จึงเลิกทัพกลับไปเล่าให้พระรามฟัง
อินทรชิตเมื่อกลับกรุงลงกาก็ไปหานางมณโฑก่อนแล้วเล่าไปตามจริงว่าพ่ายแพ้แล้ว เห็นทีจะต้องสู้ตาย
จึงมากราบลาพ่อแม่ นางมณโฑได้ยินดังนั้นก็ร้องไห้เสียใจ ลูกรักของแม่เฝ้าเลี้ยงทะนุถนอมมาแต่เล็กทั้งหมดนี้เป็นเพราะนางสีดาคนเดียว ลูกอย่าเพิ่งด่วนตัดสินใจไป แม่จะไปคุยกับพ่อเอง ว่าแล้วนางมณโฑก็พาอินทรชิตไปหาทศกัณฐ์ อินทรชิตก็เล่าให้ทศกัณฐ์ฟังตามจริงทุกอย่าง ทศกัณฐ์จึงว่าสงครามก็เช่นนี้มีแพ้มีชนะ ลูกอย่าเพิ่งท้อ จงกลับไปแก้มือประกาศศักดาใหม่ นางมณโฑได้ยินดังนั้นจึงว่ายังจะให้ลูกไปรบอีก เค้าบุกมาประชิดติดเมือง เราสูญเสียพวกพ้องไปเท่าไรแล้ว ทั้งหมดที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะทศกัณฐ์ไปลักนางสีดามาขอให้ส่งนางสีดาคืนให้พระรามเสียเขาก็จะเลิกทัพกลับไป ลูกเราก็ไม่ต้องตาย ทศกัณฐ์ได้ยินนางมณโฑว่าดังนั้น ก็โกรธหาว่านางมณโฑหึงหวง ถ้านางกลัวลูกตาย ข้าจะไปรบเองแต่ใครอย่าคิดจะพานางสีดาไปได้ นางมณโฑก็จนใจไม่รู้จะทำอย่างไร อินทรชิตเห็นพ่อแม่ทะเลาะกันก็ก้มกราบขอโทษ แล้วบอกว่าลูกกลับมาตอนนี้ไม่ใช่จะหนีการรบ เพียงแต่จะมากราบลาพ่อแม่เท่านั้น ส่วนตัวลูกจะขอกลับไปรบใหม่ แม้ตัวจะตายก็ขอไว้ชื่อให้เลื่องลือ
ว่าแล้วอินทรชิตก็กราบลาพ่อแม่กลับไปที่พัก สั่งลาเมีย ว่าอย่าได้เศร้าโศกเสียใจไป ตัวพี่นี้เป็นชาย ไม่เคยกลัวตาย เมียก็ว่าถ้าพี่ตายก็จะขอตายตามไปด้วย กอดกันร้องไห้ พอรุ่งเช้าก็แต่งตัวเตรียมรบแล้วไปกราบลาทศกัณฐ์อีกครั้ง เมื่อออกมาถึงหน้าวัง ก็มีกามาคาบกรรเจียกจรบ้าง มาเฉี่ยวรถทรงบ้าง สารพัดจะลางร้าย อินทรชิตยืนมองวังแล้วก็นึกเศร้าใจสงสารแม่สงสารลูกเมีย
เมื่ออินทรชิตมาถึงที่รบ พระลักษณ์ก็ออกมาสู้ เหล่ายักษ์และลิงสู้กันอุตลุดเป็นนาน อินทรชิตจึงลงจากรถทรงเข้ามาไล่ต่อตีเหล่าลิงทั้งหลาย เมื่อนั้นพระลักษณ์ก็ลงจากรถสุวรรณบ้างเข้ามาสู้กับอินทรชิต สู้กันไปมาทั้งสองฝ่ายเริ่มเหนื่อย อินทรชิตหยิบศรขึ้นมาง้าง พระลักษณ์เห็นดังนั้น ก็หยิบศรขึ้นมายิงสวนไปในทันที
"ศรพระลักษณ์ปักอกอินทรชิต
เข้าสูบเลือดเชือดชีวิตยักษา
สุดสิ้นกำลังวังชา
อสุราลมดิ้นสิ้นชีวัน"
ถ้าชอบอินทรชิต ช่วยกดไลก์เป็นกำลังใจให้เป้ยด้วยนะคะ 😊
- 11
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
