วิญญาณระลึกชาติ - เด็กหญิงพิมพวดีกับผลกรรมที่มีอยู่จริง!! #2 ตอนจบ
จากข่าวลือที่ส่งต่อแบบผ่านปากต่อปาก ทำให้มีชายหญิงคู่หนึ่งมาขอเยี่ยม ซึ่ง นพ.อาจินต์เอง ก็ไม่รู้จักกับชายหญิงคู่นี้
ทั้งคู่นำเอาพวงมาลัยพวงใหญ่มาแขวนไว้ที่หัวเตียงของ นพ.อาจินต์ ฝ่ายชายที่มาขออนุญาตนำเอารูปถ่ายของเด็กผู้หญิง ราวๆ สามสิบใบ วางเรียงบนเตียงของ นพ.อาจินต์
พร้อมถาม นพ.อาจินต์ว่า "คุณหมอช่วยชี้ คนที่บอกว่าเป็นลูกสาวคุณหมอในอดีตชาติหน่อยครับ"
หลังจากที่ ทั้งคู่ได้ยินคำตอบ ฝ่ายหญิงถึงกับร้องไห้โฮยกใหญ่ และฝ่ายชายเช็ดน้ำตาที่ซึมๆออกมา พวกเขากล่าวว่า รูปถ่ายที่ นพ.อาจินต์ เลือกมา คือลูกสาวของพวกเขาในชาตินี้ ชื่อ พิมพวดี โหสกุล ที่เสียไปตอนอายุได้ 9 ขวบ
Pix Cr.tnews
นายเสียง กล่าวว่า พอทราบข่าวก็เลยถือโอกาสมาเยี่ยม และสอบถามถึงลูกสาวเขา เพราะยังคงระลึกถึงหนูพิมพวดีอยู่ทุกวัน ถึงแม้เธอจะจากไปนานแล้ว
พร้อมเล่าว่า เธอเป็นเด็กที่น่ารัก น่าเอ็นดู และท่านั่งประจำของเธอ คือ ท่านั่งเท้าคาง แล้วเอาข้อศอกยันพื้นไว้ อย่างที่ นพ.อาจินต์ ได้บอก ลักษณะท่าทางไว้ตอนต้น พร้อมถามหาลูกสาวว่า ตอนนี้ลูกสาวเขาอยู่ที่ไหน
นพ.อาจินต์ กล่าวว่า หนูพิมพ์ยังอยู่แถว ๆ นี้ และมาเยี่ยมเขาเกือบทุกคืน แต่บางครั้งก็มาตอนกลางวัน
หนูพิมพ์บ่นว่า คนถือขาหยั่งที่วางพวงพรีด เอาขาหยั่งไปเกี่ยวกับระย้าโคมไฟกลางศาลาพิมพวดีตกลงมาแตกหลายอัน พ่อของเธอทราบเลยไม่ได้สั่งให้ใครไปซ่อมแซมใหม่ เธอรู้สึกเสียดายมาก
นพ.อาจินต์ บอกต่อว่า เขาเองก็นอนอยู่ในห้องนี้นับสิบวันแล้ว ไม่เคยไปนั่งที่ศาลาที่ว่าเลย แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่า โคมไฟระย้าห้อยอยู่ได้อย่างไร แล้วตกลงมาแตกไปหลายอันแล้ว
เมื่อนายเสียง (พ่อคนปัจจุบันของหนูพิมพวดี) ได้ยินเช่นนั้น จึงรีบให้คนขับรถไปดูโคมไฟ ว่าเป็นจริงตามที่ นพ.อาจินต์พูดหรือไม่ ไม่นานเกินรอ คนขับรถกลับมาพร้อมแจ้งกับนายตนเองว่า ไฟระย้าที่ห้อยขาดไปหลายอัน สงสัยว่าจะตกลงมาแตกจริง ๆ นายเสียง จึงสั่งต่อว่า พรุ่งนี้ให้ช่างไฟเข้าไปดู และจัดการเปลี่ยนใหม่ให้เรียบร้อย
คุณเสียงและภรรยา ถาม นพ.อาจินต์ต่อว่า "หนูพิมพ์บอกกับคุณหมอหรือเปล่า ว่าวิญญาณของเธอจะไปไหนต่อ" นพ.อาจินต์ ตอบกลับว่า อีกไม่ช้าหนูพิมพ์จะไปเกิดใหม่ และจะเกิดเป็นผู้ชาย ซึ่งหนูพิมพ์บอกกับ นพ.อาจินต์ไว้เช่นนั้น
Pix Cr Dr.Slump
ภรรยาคุณเสียงยกมือไหว้พร้อมพูดว่า "เกิดชาติหน้าฉันใด ขอให้เรามาเป็นแม่ลูกกันอีก" ทั้งสองขอตัวกลับ พร้อมกับเอ่ยปากชวน นพ.อาจินต์ ว่าหากหายป่วยเมื่อไหร่ ขอเชิญ นพ.อาจินต์และภรรยาไปรับประทานอาหารที่บ้านสักครั้ง นพ.อาจินต์ ยิ้มรับให้กับทั้งคู่
ก่อนที่จะเอ่ยปาก ขอรูปถ่ายหนูพิมพ์ไว้ เพื่อจะได้อุทิศผลบุญกุศลให้กับเธอ ในเวลาที่สวดมนต์และทำบุญให้กับเธอ
ตกค่ำของวันนั้น
อาการปวดเริ่มมาเยือน นพ.อาจินต์อีกครั้ง เขานึกถึงหนูพิมพ์และพยายามจะทำสมาธิแต่ไม่เป็นผล เพราะอาการปวดรุนแรงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ หนูพิมพ์มาตอนไหนก็ไม่ทราบ นพ.อาจินต์ ถามว่า "เมื่อไหร่พ่อจะหายขาด หมดเวรหมดกรรมสักทีลูก"
Pix Cr. k.zomzom
หนูพิมพ์ ตอบกลับมาว่า "อีกสี่ปี พ่อถึงจะพบกับหมอที่รักษาให้หายขาดได้ เมื่อนั้นก็จะหมดเวร แล้วจะมีความสุขตลอดไป"
นพ.อาจินต์ ถามต่อ แล้วในตอนนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นหรือไม่ ? เพราะเขาปวดมากเหลือเกิน
หนูพิมพ์ กล่าวว่า "พรุ่งนี้ พ่อจะถูกผ่าตัดอีกรอบ คราวนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายสำหรับงวดนี้ และจะเป็นการผ่าตัดที่ทารุณที่สุดในชีวิตของพ่อ!"
รุ่งเช้า 07:00 น.
อาจารย์หมอมาเยี่ยมดั่งเช่นทุกครั้ง และบอกกับพยาบาลให้เตรียมตัวพา นพ.อาจินต์ ผ่าตัดอีกครั้ง ในช่วงเวลา 8 นาฬิกา รถเข็นคันเดิมมารับเขาอีกแล้ว แต่คราวนี้ พยาบาลไม่ได้ฉีดยาชาใดๆทั้งสิ้น (หลายรอบที่ผ่านมาฉีดยาชาทุกครั้ง)
พยาบาลให้เหตุผลว่า อาจารย์ต้องการผ่าตัดสด ๆ ไม่ใช่ยาฉีด และ ยาชาใด ๆ เพื่อที่จะดูว่าประสาทฝอยเส้นไหนมันเสีย มันถึงได้ปวด และวิธีการทำครั้งนี้ อาจารย์หมอจะเลาะประสาทฝอยออกหมดทั้งแถบ นพ.อาจินต์ ได้แต่คิดในใจว่า กรรมแน่แท้แล้วเรา
ช่วงเวลาผ่าตัด นพ.อาจินต์เปร่งเสียงร้องออกมา ดั่งวัว-ควาย ที่กำลังจะถูกเชือด เพราะการผ่าตัดเช่นนี้ เวลาดึงเส้นประสาททีไรจะสะดุ้งตัวลอย พยาบาลห้องผ่าตัดก็ต้องกดหัวเขาไว้
นพ.อาจินต์ กล่าวว่า "ผมร้องโอดโอย ดังที่สุดในชีวิต เจ็บปวดที่สุดในชีวิต และเป็นการผ่าตัดที่ทารุณที่สุดในชีวิต" เหมือนกับที่หนูพิมพ์ได้บอกกับเขาเอาไว้ไม่มีผิดเพี้ยน
หลังจากนั้น นพ.อาจินต์ ก็สลบไปด้วยความเจ็บปวดเกินจะต้านทานไหว เขาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับอยู่ในห้องพักฟื้นคนไข้พร้อมสายน้ำเกลือรุงรัง มีสายยางระโยงระยางเต็มไปหมด เขาหันไปพบว่า ภรรยาและพยาบาลคนเดิมก็ยังคงนั่งเฝ้าเขาอยู่
ครอบครัว โหสกุล Pix Cr Dr.Slump
นพ.อาจินต์หลับตาครู่หนึ่ง ก่อนลืมตามาพบ หนูพิมพ์ที่เอามือกุมตรงแผลผ่าตัดให้กับ นพ.อาจินต์ เขาถามหนูพิมพ์ว่า "พ่อหมดเวร แล้วหรือยัง"
หนูพิมพ์ กล่าวว่า พ่อชดใช้กรรมที่เขาอาฆาตไว้มากแล้ว หลังจากนี้จะดีขึ้น จะไม่มีการผ่าตัดอีกแล้ว แต่จะยังคงปวดประสาทเช่นนี้อยู่ไปอีกถึง สี่ปี และให้พ่อของเธอทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร พร้อมขออโหสิกรรมให้เขาเสมอ ๆ นะพ่อ
นพ.อาจินต์ ถามต่อ "อีกนานไหม พ่อถึงจะได้กลับบ้าน?"
หนูพิมพ์ บอกว่า วันอาทิตย์นี้พ่อจะได้กลับบ้าน ถึงยังจะมีกรรมเบา ๆ เหลืออยู่ แต่ก็ไม่รุนแรงเท่าครั้งก่อน ๆ อีกแล้ว
นพ.อาจินต์ ถามกับหนูพิมพ์ว่า หากพ่อกลับบ้านแล้ว พ่อจะเรียกให้ลูกไปหาได้หรือไม่ ?
หากแต่ครั้งนี้ เป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ที่เขาทั้งสองจะได้พบกัน
หนูพิมพ์ กล่าวกับ พ่อของเธอว่า หนูจำต้องจากลาไปเกิดแล้ว ลูกจะเข้าบ้านพ่อไม่ได้ เพราะ เจ้าที่ เจ้าทาง ท่านห้ามจ้ะ หนูลาพ่อเลยนะ และทีนี้หนูจะไม่มาอีกแล้วจ้ะพ่อ พ่ออย่าลืมทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย นะพ่อนะ . . . .
เสียงของหนูพิมพ์ ยังดังแว่ว อยู่ในความทรงจำของ นพ.อาจินต์อยู่เสมอ หลังจากนั้น หนูพิมพ์ก็ไม่ปรากฎให้เขาเห็นอีกเลย ซึ่งหลังจากนั้น อาการของ นพ.อาจินต์ ก็บรรเทา ทุเลา ลง ก่อนออกจากโรงพยาบาล
Pix Cr Dr.Slump
เขาได้แวะไปที่วัดมกุฏกษัตริยารามก่อน เพื่อไปดูศาลาพิมพวดี พร้อมยกมือไหว้ อุทิศส่วนกุศลให้กับเธอ และบอกกับเธอว่า จะสวดมนต์ และทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้เธอทุกวัน จนกว่าเราจะตายจากโลกนี้ไป และขอให้ได้พบกันเป็นพ่อลูกกันทุกๆชาติไป
และทั้งหมดนี้ คือเรื่องราวเหนือธรรมชาติที่เกิดขึ้นจริง ทั้งนี้ ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของแต่ละบุคคลด้วยนะคะ ทุกๆท่านคิดว่า บาป บุญ เวรกรรม มีจริงมั้ยคะ ร่วมพูดคุย หรือแชร์ประสบการณ์ที่ท่านเคยเจอกันได้นะคะ ขอบพระคุณทุกท่านค่ะ 😊🙏
เพื่ออรรถรสที่ดียิ่งขึ้น ท่านใดสนใจละครสั้น เรดนำคลิป บันทึกกรรม เรื่องราวของ พิมพวดีในเวอร์ชั่นละครสั้น ไว้ให้ได้ชมกันค่ะ
หากท่านใดชื่นชอบบทความนี้ กดไลค์ กดแชร์ และกด Follow เพื่อเป็นกำลังใจให้กับเราด้วยนะคะ เรายินดีจะนำบทความดี ๆ ที่น่าสนใจมานำเสนอแก่ทุก ๆ ท่านค่า ขอบคุณค่ะ ❤ 😁
Cr.kapook , บันทึกกรรม , Dr.Slump
ข้อมูลเพิ่มเติมจ้า http://topicstock.pantip.com/wahkor/topicstock/X3864004/X3864004.html
เรียบเรียง : Red Diary ❤
- 39
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
