จะสุขหรือทุกข์
ไม่ได้ขึ้นกับว่าเรา”เจออะไร”
แต่ขึ้นกับเราว่า”ผูกใจ”ไว้กับอะไร
.
.
“การผูกใจ”
คือการที่เราเอาจิตไปจดจ่อโฟกัสกับเรื่องใดเรื่องหนึ่ง
.
.
บางคนใช้ชีวิตเอาทุกอย่างให้ลูกหมด
อันนี้คือผูกใจไว้ที่ลูก
.
.
บางคนทุ่มเททำงานห้ามรุ่งห้ามค่ำ
กระทั่งวันหยุดก็ไม่หยุดคิดงาน
อันนี้คือผูกใจไว้ที่งาน
.
.
บางคนถวายหัวใจให้ทั้งชีวิตบูชาความรัก
อันนี้คือผูกใจไว้ที่คนรัก
.
.
บางคนชอบของซักอย่างหนึ่งมาก
ทุ่มเททำงาน ได้เงินมาเท่าไหร่
เอาไปซื้อของสิ่งนี้หมด
อันนี้คือผูกใจไว้ที่สิ่งของ
.
.
เมื่อเรา ‘ผูกหัวใจ’ ของเราไว้กับสิ่งไหน
สิ่งๆนั้นจะเป็นตัวกำหนดความสุขความทุกข์ทั้งปวงของชีวิตเรา
.
.
ถ้าเราผูกหัวใจไว้กับลูก
ทุ่มเทชีวิตจิตวิญญาณทั้งหมดให้กับเขา
เขาดีกับเรา พูดดีกับเรา เห็นเขามีความสุข เราถึงจะสุข
แต่ถ้ากลับกัน เขาไม่ดีกับเรา เผลอพูดคำแย่ๆกับ
หรือเขามีเรื่องทุกข์ใจ เราก็จะพลอยทุกข์ไปด้วย
.
.
ถ้าเราผูกหัวใจไว้กับความรัก
ทุ่มเทถวายหัวให้กับคนรักของเรา
วันไหนเขาทำดีกับเรา เราก็สุขเหลือหลาย
วันไหนเขาร้ายกับเรา เราก็จะทุกข์แทบขาดใจ
.
.
ยิ่งเราผูกใจไว้กับอะไร
ยิ่งผูกแน่นแค่ไหน
เราจะเฉยๆกับเรื่องอื่นๆ
ไม่สุขไม่ทุกข์มากกับเรื่องใดๆ
เพราะใจจะมาสุขมาทุกข์กับเรื่องที่เราผูกใจไว้เท่านั้น
.
.
การผูกใจ ภาษาพุทธศาสนาอาจเรียกว่าการยึดมั่นถือมั่น
คือเราเอาใจไปยึดกับสิ่งนั้นสิ่งนี้
เมื่อเราผูกใจไว้กับอะไร
กลายใจเราเสียอำนาจในการคุมความสุขความทุกข์ของตนเอง
เพราะเราดันไปผูกไว้ ไปยึดไว้ ไปฝากไว้กับสิ่งนั้นๆเสียแล้ว
.
.
สิ่งที่ครูบาอยากย้ำคือ
ไม่มีเหตุผลไหนที่ดีพอที่เราจะไปฝากความสุขของเรา
ไว้กับใครหรืออะไรทั้งนั้น
.
.
ดังนั้น เมื่ออ่านบทความนี้จบ
ขอให้หาที่เงียบๆนั่งนิ่งๆ
สำรวจหัวใจของตัวเอง
ว่าเราเอาชีวิตของเรา เอาหัวใจของเรา
ไปผูกไว้กับสิ่งไหนหรือใครรึเปล่า
ไปผูกไว้กับคน ลาภ ยศ อำนาจ ชื่อเสียง เงินทองบ้างไหม
.
.
ถ้ารู้ตัวว่ามีผูกไว้
ขอให้เริ่มที่จะคลายปมมันทีละนิดๆ
ให้คลายหัวใจตัวเองออกมา
เอากลับเข้าสู่ตัวเรา
ไม่ต้องผูก ไม่ต้องยึดไว้กับอะไรทั้งนั้น
.
.
ฝึกให้ใจมีความสุขได้ด้วยตัวของมันเอง
ไม่ต้องอาศัยสิ่งเร้าไหนๆ
ไม่ต้องอาศัยจากเติมเต็ม
ไม่ต้องอาศัยใครอื่น
ไม่ต้องอาศัยอะไรที่มาสนองความอยาก
ให้ใจมันสุขได้จากใจที่มันสงบของมัน
.
.
ฝึกใจให้สุขเอง...สุขจนมันล้นออกมา
พอล้นแล้วก็จะไม่อยากได้อะไรอีก
เต็มแล้วก็ไม่ต้องเติมอะไรแล้ว
แถมไม่อยากเบียดเบียนใคร
เพราะไม่ได้ต้องการอะไรเพิ่มมาเติมใจอีกแล้ว
.
.
“ความสุขที่ไม่ได้ผูกยึดไว้กับอะไร
คือความสุขที่สุขใจอย่างแท้จริง”