ความเพ้อฝันเมื่อวันวาน
เรื่องนี้ผู้เขียนนึกถึงทีไรมันช่างน่าขันตัวเอง
มีอยู่เหตุการณ์หนึ่งซึ่งเกิดขึ้นนานมากแล้ว
ผู้เขียนยังเป็นเด็กอายุประมาณซัก 8 ขวบน่าจะได้เพราะมีความคิดความอ่านและจำความได้แล้ว
ผู้เขียนชอบมองเครื่องบินเวลามันบินผ่านท้องฟ้า และคิดสงสัยอยู่ในใจลึกๆ พวกนี้ไปไหนกัน ขนกันไป ขนกันมา อยากรู้และอยากลองนั่งบ้างจังคงจะตื่นเต้นไม่น้อยเลย
ในบ่ายแก่ๆวันหนึ่งเสียง หึ่งๆของเครื่องบินก็ดังมาแต่ไกลลิ้บ ผู้เขียนก็แหงนหน้ามองอีก แล้วก็คิดฝันอยู่ลำพัง ซักวันจะบินแบบนี้บ้าง แล้วสุนัขผู้เขียนก็แหงนหน้าเห่าไปที่เครื่องบินสองสามครั้ง เข้าทำนองหมาเห่าเครื่องบินเลย ผู้เขียนก็พูดว่าเผือก(ชื่อสุนัข) ซักวันฉันจะนั่งบนนั้น แกอย่าลืมเห่าฉั้นนะ อาจจะมีหลายคนบนนั้น แต่ฉันจะโบกมือแล้วตะโกนชื่อแก แกเห่าดังๆก็แล้วกัน
จากวันนั้นถึงวันนี้ก็ผ่านมายาวนาน สุนัขก็ตายไปแล้วตั้วแต่ผู้เขียนยังไม่ได้ขึ้นเครื่องบินเลย
ผู้เขียนเป็นคนช่างฝันจนหลายคนบอกเพ้อเจ้อ ก็เพราะได้รับข้อมูลจากการดูทีวี และหนังสือจากห้องสมุดที่โรงเรียน โดยเฉพาะเรื่องราวการผจญภัย เจ้าชายช่วยเจ้าหญิงอะไรเทือกนี้และภาพสวยๆจากสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ อ่านแล้วดูแล้วก็คิดฝันจินตนาการไปตามปะสาเด็กๆ ย่าผู้เขียนเคยปรามว่า อย่าเพ้อเจ้อได้ใหม ดูกะลาหัวตัวเองบ้าง 😄
ช่วงสองอาทิตย์ที่ผ่านมาผู้เขียนได้กลับมาเที่ยวยุโรปอีกครั้ง เมื่อสามปีก่อนผู้เขียนได้มีโอกาสไปใช้ชีวิตอยู่ประเทศที่เขาตีตรากันว่า ศิวิลัย และน่าไปเที่ยวมากที่สุดแห่งหนึ่งอย่าง ประเทศ อังกฤษตั้งสองปีครึ่ง บินไปเที่ยวยังสถานที่อื่นๆอีกหลายที่....ที่ซึ่งผู้เขียนเคยเห็นในทีวีและในนิตยสารการท่องเที่ยวชั้นนำได้ลงหน้าปกไว้ บางสถานที่ ที่ผู้เขียนชอบมากๆ ผู้เขียนจะตั้งคำมั่นไว้ว่า
"ซักวันฉันจะไปให้ได้" แล้วก็ได้ไปจริงๆ
บทความวันนี้มีเจตนาให้ผู้เขียนเองได้ระลึกถึงห้วงเวลาแห่งการต่อสู้ ยืนหยัด อดทน และเห็นคุณค่าของความใฝ่ฝันที่ใครหลายคนบอกว่าเพ้อเจ้อ และเพื่อให้ตัวผู้เขียนได้ชื่นชมกับความพยายามจนสำเร็จถึงความปราถนา
และที่สำคัญกว่านั้นผู้เขียนมีเจตนาที่จะให้ผู้อ่านที่ท้อแท้ กำลังใจถดถอย และคิดว่าสิ่งที่ตัวเองคิด ตัวเองฝันมันเป็นเพียงแค่มายา ไม่มีอยู่จริง ให้เปลี่ยนความคิดใหม่ ค้นหาตัวเองให้เจอ อะไรคือความสุข ความสงบ และอะไรคือเราที่แท้จริง ตั้งเป้าไว้ ลงมือทำ และรอคอยอย่างอดทน...
ไม่มีเจตนโอ้อวดความร่ำรวยใดๆ ผู้เขียนเป็นเด็กบ้านนอกเคยเลี้ยงหมู เลี้ยงวัว ควาย ปลูกข้าว เป็นลูกชาวนา เป็นเด็กกำพร้า มีแต่คุณย่าที่เลี้ยงจนโต กู้เงิน กยศ ตั้งแต่ม.4 ส่งตัวเองเรียน และทำงานใช้หนี้เอง จนหมด 😁 ไม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่...ทำความฝันที่เพ้อเจ้อให้เป็นจริงได้
....ผู้อ่านก็เช่นกัน ฝันให้ไกลไปให้ถึง 😊....
สาระสำคัญ มีชีวิตอย่างมุ่งมั่นต่อเป้าหมาย และอดทนรอ ทุกอย่างจะมาเมื่อเวลาเหมาะสม
#Kiddeedee (วันนี้มีรูปสวยๆมาฝากด้วยค่ะ😊)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
