ตะปู ของพ่อ...
ในตอนที่เขายังเป็นเด็ก พ่อได้ให้ตะปูเขาถุงใหญ่ พ่อบอกกับเขาว่าเมื่อไรที่ลูกรู้สึกโกรธให้ตอกตะปูลงบนรั้วบ้าน
ในแต่ละวันเขาตอกตะปูลงไปวันละหลายสิบตัว จนกระทั่งวันที่ตะปูเหลือน้อยลง นั่นเป็นวันที่เขาเริ่มคิดได้ว่า การระงับความโกรธนั้นง่ายกว่ามานั่งตอกตะปูเยอะเลย
เขาเดินไปหาพ่อพร้อมกับคืนถุงตะปูที่เหลือให้พ่อ พร้อมกับพูดว่า "พ่อครับผมระงับความโกรธได้แล้วครับ ผมไม่ต้องการตะปูนี้แล้ว"
พอพ่อได้ยิน พ่อก็ยิ้มแล้วพูดกับผมว่า "หากลูกระงับความโกรธได้ งั้นวันไหนที่ลูกต้องระงับความโกรธให้มาถอนตะปูออกจากรั้วนะ"
ในวันที่เขาถอนตะปูออกจนหมด เขารู้สึกเหมือนกับว่าในชีวิตนี้เขาจะไม่โกรธใครอีกเลย เขาเดินไปหาพ่อยื่นตะปูที่ถอนจนหมดคืนให้พ่อ พ่อยิ้มให้เขาพร้อมกับพาเขาเดินไปที่รั้ว
"ลูกเห็นรั้วนั่นมั้ย ในวันที่ลูกโกรธลูกตอกตะปูใส่มัน ในวันที่ลูกหายโกรธลูกถอนตะปูออกจากมัน มาวันนี้ รั้วนั้นกลับมีรอยตะปู ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป"
"ลูกจำไว้นะ เมื่อไรก็ตามที่ลูกทำอะไรลงไปด้วยความโกรธ ไม่ว่าลูกจะขอโทษหรือสำนึกผิดในภายหลังแล้วก็ตามแต่มันจะยังคงรอยตำหนิที่เกิดขึ้นกับการกระทำของลูกเสมอ"
คำขอโทษ ไม่ได้ช่วยให้รอยตำหนินั้นหายไป ช่วยได้แค่ไม่ให้ทุกอย่างมันแย่ลง
ต้องรู้ให้เท่าทันความโกรธแล้วใช้สติระงับกับความโกรธ แล้วมันจะไม่มีรอยตำหนิเกิดขึ้น ลูกจำไว้นะ...
ขอบคุณข้อมูลจาก หนังสือเข็มทิศชีวิต😊🙏
- 27
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
