ยุคนั้น การค้าทางทะเลกับชายฝั่งห่างไกลได้ขยายวงกว้างขวาง จึงมีการจัดระบบบัญชีไพร่พลและราษฎรที่เคลื่อนย้ายเข้ามาตั้งหลักแหล่งทางดินแดนชายเลนและซ่อมแปลงคูคลองเส้นทางคมนาคมให้เดินทางขึ้นล่องไปมาระหว่างแม่น้ำเจ้าพระยากับทะเลอ่าวไทยได้สะดวกขึ้น โดยเฉพาะตรงที่เรียกคลองสำโรง โดยมีปรากฎความในพระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาตอนหนึ่งว่า