31 พ.ค. 2019 เวลา 11:16
Life with external fixation! Part1
เป็นสามเดือนที่ยาวนาน นับจากอุบัติเหตุรถชนที่ระยองขากลับจากไหว้พระ วันที่ 23ก.พ.62
การย้ายจากโรงพยาบาลในระยองเพื่อมาผ่าตัดต่อเอ็นข้อเท้าที่ขาดทั้งหมดยกเว้นเอ็นร้อยหวายนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
วันที่ 24 ก.พ. การผ่าตัดครั้งที่ 1เริ่มต้น แต่ทำได้เพียงล้างแผลและเย็บกลับ ความกังวลว่าการต่อเอ็นจะยากมากขึ้นได้เกิดขึ้น เนื่องจากรถโรงพยาบาลจากทางโรงพยาบาลประกันสังคมในกรุงเทพไม่มารับ เพราะติดปัญหาว่าเขาต้องการใช้ 3 วันฉุกเฉินเบิกให้ ร.พ.ในระยองก่อน และใช้เงินจากพรบ.กับโรงพยาบาลของตน (มีสิทธิ์ประกันสังคมที่นั่น) ด้วยการโทรดีลอย่างสุดความสามารถ วันที่ 26 ก.พ. ทางกรุงเทพจึงค่อยส่งรถมารับและเบิก พรบ.ถึงได้ย้าย และผ่าตัดใหญ่ซ่อมเอ็นในวันที่ 27 ก.พ. ช่วงเวลาที่ชีวิตที่จะกลับมาเดินได้ปกติแต่กลับ ต้องปล่อยเวลา สี่วันนั้นไปกับ กฏเกณฑ์และการเงินของทาง ร.พ. นั้นทำให้ การผ่าตัดซ่อมเอ็นในวันที่ 27 ก.พ. ทำได้เพียง 80% เพราะเอ็นนั้นยิ่งปล่อยนานวันยิ่งหดรั้ง ยากต่อการต่อได้ทั้งหมด อีกทั้ง 80% นั้นก็ไม่ได้การันตีว่าจะติดดีหรือไม่
สิ่งที่รู้ตอนนี้คือการเดินทางเปลี่ยนชีวิตได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
โฆษณา