3 มิ.ย. 2019 เวลา 15:50 • ปรัชญา
เมื่อวานขับรถผ่านบ้านแฟนเก่าโดยบังเอิญ แค่นึกถึงตอนที่ขับรถมาส่งเกือบทุกวัน ยังต้องจอดรถร้องไห้เลยอะ มันเจ็บจริงๆแฮะ นี่ว่าผ่านมาเดือนนึง ใช้ชีวิตได้ปกติเกือบ 100% ก็เก่งแล้วนะ คิดว่าทำใจได้แล้วแท้ๆ
สิ่งที่เราพยายามจะบอกคือ เห็นมะ ไม่มีใครเก่งตลอดเวลาหรอก เราก็เป็นมนุษย์ปกติเหมือนทุกคนนั่นแหละ เสียใจได้ ร้องไห้เป็น มันเป็นเรื่องปกติมากๆเลยนะ
บางทีเวลาเจออะไรแบบนี้ เราเลือกไม่ได้หรอก ว่าจะรู้สึกเสียใจหรือไม่เสียใจ เพราะมันเจ็บแน่ๆอยู่แล้ว แล้วเราก็ห้ามให้ตัวเองไม่เจ็บไม่ได้ด้วย
แต่เราว่าการยอมรับความจริงว่าตัวเองยังเสียใจ แล้วปล่อยให้ตัวเองรู้สึกอย่างที่ควรจะเป็น มันช่วยให้เราผ่านเรื่องแย่ๆไปได้จริงๆนะ ความอ่อนแอ ไม่ใช่ความห่วยแตกนะเว้ย It's ok not to be ok.
แล้วในท้ายที่สุด เดี๋ยวเราจะก็จะผ่านมันไปได้ เหมือนกับทุกๆครั้งที่เราผ่านมาได้เอง
ปล : พอร้องไห้เสร็จ ก็กลับมาใช้ชีวิตปกติ
เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะ
:)
โฆษณา