8 มิ.ย. 2019 เวลา 06:42
อิสระ ที่ต้องเสียสละ
ความรัก ของคนหลายคุ่ จบลงเพียงเพราะ ความผูกพัน เดินทางมาถึงจุดจุดหนึ่ง ที่การไกล้ชิดกันตลอดเวลา ไม่ใช่คำตอบของการเติมเต็มวามรักที่มีอยู่ หากแต่เริ่มทวงถามถึงเส้นแบ่งของช่องว่าง เพื่อที่จะได้กลับไปอยู่ในโลกของตัวเอง หรือสังคมของตัวเอง โดยไม่มีความรักมาคอยบงการในทุกสิ่งที่ปารถนาให้มันเป็นไป
ฉันไม่แปลกใจ และไม่เคยนึกเจ็บปวดเลย เมื่อเวลาที่ฉันต้องยอมสูญเสีย ....โลกส่วนตัว...... เพื่อแลกกับการได้มีความรัก โดยเฉพาะสิ่งที่เราเรียกกันว่า ...อิสระ
ใช่ ...การได้ทำอะไรตามใจตัวเอง คือความสุขขั้นพื้นฐานที่เราต่างต้องการ แต่บนทางเดินแห่งรัก ไม่ว่าจะทำอะไร เราก็ต้องนึกถึงจิตใจของอีกคนหนึ่งเสมอ ว่าเขาจะเสียความรู้สึกกับสิ่งที่เราทำหรือเปล่า
และเมื่อความผูกพันมันเพิ่มมากขึ้นทุกวัน อิสระมันก็ยิ่งลดน้อยลงอย่างน่าใจหาย
แต่ฉันก็รู้สึกว่ามันเป็นความสูญเสียที่แสนคุ้ม
เมื่อความรักที่ฉันได้กลับมา คือสิ่งที่ช่วยยืนยันให้ฉันมั่นใจได้ว่า ค่ำคืนที่ฟ้าไร้ดาวคงไม่เดียวดาย
วันที่ฝนโปรยปรายคงไม่เหน็บหนาว และการแอบอิงอยู่ในอ้อมกอดของคนที่ฉันรัก จะมีปัญหาไดที่ฉันผ่านมันไปไม่ได้แล้ว ..อิสระ..มันจะสำคัญอะไร
จากหนังสือ อย่างน้อยเราเคยรักกัน
โฆษณา