11 มิ.ย. 2019 เวลา 02:00 • ประวัติศาสตร์
“งานเลี้ยงน้ำชาที่บอสตัน (The Boston tea party) น้ำชาสร้างอเมริกา” ตอนที่ 8
ชัยชนะของบุตรแห่งเสรีภาพ
ภายหลังจากเหตุการณ์การทิ้งน้ำชา เหล่าชายฉกรรจ์ต่างก็รีบกลับบ้าน เสื้อคลุมของพวกเขาเต็มไปด้วยใบชาจำนวนมาก
วันต่อมา แม่น้ำเต็มไปด้วยใบชา มากซะจนหลายๆ คนตกลงใจว่าจะไม่กินปลาซักพัก
เหล่าชายในชุดอินเดียนแดงที่ลงมือเทชาของอังกฤษนั้นต่างให้คำมั่นกันว่าจะไม่เปิดเผยความลับของกลุ่มเด็ดขาด ดังนั้นแม้แต่ทุกวันนี้ รายชื่อกลุ่มชายในชุดอินเดียนแดงก็ยังไม่ทราบแน่ชัดทั้งหมด
บันทึกของเหตุการณ์ในวันนั้นก็ไม่แน่ชัด เช่น ภาพวาดเหตุการณ์เทชานั้น หลายๆ ภาพวาดแสดงให้เห็นพระจันทร์เต็มดวง แต่ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์หลายๆ คนต่างบอกว่าคืนนั้นไม่ใช่คืนพระจันทร์เต็มดวง
นักประวัติศาสตร์ในปัจจุบันต่างคิดว่ากลุ่มชายในชุดอินเดียนแดง ส่วนมากน่าจะเป็นคนหนุ่ม อายุไม่เกิน 21 ปี มาจากหลากหลายสาขาอาชีพ ทั้งช่างเหล็ก ช่างไม้ คนขายเนื้อ อาจารย์ หลากหลายอาชีพ
แต่ในกลุ่มชายที่ลงมือ ไม่น่าจะมีซามูลเอลและจอห์น แฮนคอค เนื่องจากสองคนนี้เป็นหนึ่งในผู้นำของบุตรแห่งเสรีภาพ พวกเขาต้องยืนยันว่าพวกเขาไม่เกี่ยวข้อง
ซามูเอล อดัมส์ (Samuel Adams)
จอห์น แฮนคอค (John Hancock)
ฮัทชินสัน ซึ่งเป็นข้าหลวงฝั่งอังกฤษ รู้สึกโมโหกับการกระทำของชาวอาณานิคมเป็นอย่างมาก ทำให้สถานการณ์ในบอสตันเวลานั้นเต็มไปด้วยความตึงเครียด
จอห์น อดัมส์ ญาติของซามูเอล ถึงแม้จะรู้สึกยินดีกับความสำเร็จของกลุ่มแห่งเสรีภาพ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกกังวล เขามานั่งคิดเป็นข้อๆ ว่าอังกฤษสามารถลงโทษอาณานิคมอย่างไรบ้าง ไม่ว่าจะเป็นการสั่งให้งดการประชุมของชาวอาณานิคม ออกภาษีใหม่ๆ รวมทั้งอาจจะส่งทหารอังกฤษมาประจำการในอาณานิคมเพิ่มขึ้น
จอห์น อดัมส์ (John Adams)
วิธีเดียวที่จะส่งข่าวชัยชนะของบุตรแห่งเสรีภาพไปยังเมืองอื่นในสมัยที่ยังไม่มีโซเชี่ยลก็คือม้าเร็ว
ผู้ที่ได้รับเลือกให้เป็นม้าเร็วก็คือพอล เรเวอร์ (Paul Revere) ผู้ที่ชำนาญการขี่ม้ามากที่สุด
เรเวอร์จึงขี่ม้าจากบอสตันไปยังนิวยอร์ก ขี่ม้าไปเป็นระยะทางกว่า 300 ไมล์
เรเวอร์ถึงนิวยอร์ก ก่อนจะไปต่อถึงฟิลาเดลเฟีย และกระจายข่าวนี้ออกไป
แต่ถามว่าชาวอาณานิคมในเมืองอื่นๆ ทุกคนเห็นด้วยกับเหตุการณ์งานเลี้ยงน้ำชาที่บอสตันหรือไม่?
คำตอบคือไม่ครับ
เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไป ติดตามต่อได้ตอนหน้านะครับ
โฆษณา