17 มิ.ย. 2019 เวลา 02:00 • บันเทิง
จิวยี่ชมขงเบ้ง เรือฟางยืมเกาทัณฑ์
การรบทางน้ำในสมัยสามก๊กนั้น ยังไม่มีดินปืน ปืนใหญ่ เพียงอาศัยลูกเกาทัณฑ์เป็นสำคัญ
ดังนั้นจึงเกิดเหตุการณ์สำคัญที่แสดงถึงสติปัญญาอันสูงส่งของขงเบ้ง ดังที่ตัวแอดมินจะเล่าต่อไปนี้
สามก๊ก โจโฉแตกทัพเรือ
แผนการของจิวยี่ที่หลอกลวงเจียวก้าน ทำให้มหาอุปราชโจโฉหัวเสียไม่ใช่น้อย
เหล่าขุนพลรีบเข้ามาถามไถ่สาเหตุที่ประหาร ชัวมอ เตียวอุ๋น กันไม่หยุดหย่อน
โจโฉจำต้องอ้างความไม่คืบหน้าของกองทัพ ทำให้ต้องประหารสองแม่ทัพไป
แต่ใช่ว่าจะไม่มีคนที่ดูเลศนัยออก ชีซี ยอดกุนซือผู้เคยรับใช้เล่าปี่ บัดนี้ก็ติดตามกองทัพโจโฉมาด้วย
ชีซีเมื่อเข้ามาก็ยิ้มเยาะให้มหาอุปราชโจโฉ ยิ่งทำให้โจโฉหัวเสียหนัก แค้นจิวยี่ขึ้นไปอีก
ทางฝั่งจิวยี่เมื่อได้ข่าวก็ชอบใจนัก แล้วก็ให้โลซกลองไปหาขงเบ้งสักหน่อย ลองดูสิว่ามังกรหลับฮกหลง จะรู้แผนตนหรือไม่
โลซกเมื่อไปพบขงเบ้งยังไม่ทันเอ่ยทักทาย ขงเบ้งก็ชิงพูดแสดงความยินดีต่อจิวยี่ออกมาก่อน
ทำให้โลซกสะดุ้งใจขึ้นมา เริ่มที่จะเชื่อจิวยี่แล้วว่าฮกหลงคนนี้น่ากลัวนัก สามารถรู้ทันจิวยี่ได้เสียทุกครั้ง
ซ้ำขงเบ้งยังเพิ่มเชื้อไฟโดยบอกโลซกว่า"ท่านอย่าได้ไปบอกจิวยี่ว่าข้ารู้ทันเขา มิเช่นนั้นเขาต้องริษยาข้าแน่"
ที่ขงเบ้งทำเช่นนี้ก็เพื่อจะแกล้งจิวยี่ให้โมโหเล่น แล้วก็เป็นดังนั้นจริง เมื่อโลซกกลับไปเล่าทุกอย่างให้จิวยี่ฟัง
ความคิดจะกำจัดพญามังกรขงเบ้ง เริ่มเข้มข้นขึ้นอีกครั้ง หลังจากพลาดที่จะสังหารเล่าปี่ คราวนี้อยากจะลองเล่นงานขงเบ้งสักครั้ง
วันต่อมา จิวยี่เชิญขงเบ้งมาปรึกษาหารือกันที่กระโจม จิวยี่เริ่มถามขงเบ้งว่า"ท่านรู้หรือไม่อาวุธใดสำคัญที่สุดในการทำยุทธนาวี"
ขงเบ้งก็ตอบว่า"เป็นลูกเกาทัณฑ์"
"ถูกต้องแต่กองทัพกังตั๋งยังต้องการหาลูกเกาทัณฑ์เพิ่ม หวังว่าท่านจะมีวิธี"จิวยี่กล่าวขอร้อง
ขงเบ้งรีบตอบว่า"ในเมื่อเป็นเรื่องส่วนรวม สำหรับข้าย่อมไม่มีปัญหา"
1
เมื่อเข้าทางจิวยี่แล้ว จิวยี่จึงตั้งโจทย์ที่เป็นไปได้ยากขึ้นมา"ลูกเกาทัณฑ์สิบหมื่นดอก ภายในสิบวัน ท่านหาได้หรือไม่"
เมื่อโลซกที่นั่งฟังอยู่ด้วยได้ยินก็ตกใจ เกาทัณฑ์สิบหมื่นดอกภายในสิบวันจำเป็นต้องใช้ช่างฝีมือ จำนวนมากเร่งทำหามรุ่งหามค่ำถึงจะพอเป็นไปได้ เวลาที่ให้นี้น้อยเกินไป
แต่ขงเบ้งกลับไม่ได้ตกใจอะไรทั้งยังเกทับว่า"สิบวันมากไปกระมัง ข้าขอสแค่สามวัน"
จิวยี่เมื่อเห็นขงเบ้งมั่นใจนักก็พูดว่า"ท่านกุนซือนี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ขอให้ท่านไตร่ตรองดีๆ"
ขงเบ้งจึงว่า"ข้าขอทำทัณฑ์บน หากข้าหามิได้ภายในสามวัน ท่านก็เอาศีรษะข้าไปเถิด"
จิวยี่เมื่อได้ฟัง ก็ตกใจในความมั่นใจของขงเบ้งนัก ยกจอกสุราดื่มให้ขงเบ้งพร้อมอวยพรให้โชคดี แล้วขงเบ้งก็ลากลับไป
จิวยี่จึงหันมาคุยกับโลซกว่า"ขงเบ้งทำเช่นนี้แส่หาที่ตายนัก โลกซกท่านช่วยไปดูหน่อยเถิดว่าขงเบ้งจะหาเกาทัณฑ์มาอย่างไร"
ค่ำคืนวันที่สามหลังขงเบ้งรับปากจิวยี่ ในท้องเรือน้อยลำหนึ่ง ภายใต้ขบวนเรือยี่สิบลำ ที่กำลังแล่นเข้าหาค่ายใหญ่ของโจโฉ
ขงเบ้งนั่งเสพสุรามีความสุข แต่โลซกยังกังวลไม่กล้าที่จะแตะสุราสักจอก
"นี่มันไม่เสี่ยงเกินไปหรือ" โลซกรีบถามขงเบ้ง
ขงเบ้งตอบกลับว่า"คืนนี้เมฆลมสงบ หมอกต้องลงจัดแน่ คนขี้ระแวงอย่างโจโฉไม่กล้ายกทัพออกมาหรอก"
เมื่อเรือทั้งยี่สิบลำแล่นเข้าใกล้ค่ายโจโฉจนถึงระยะยิงเกาทัณฑ์ เหล่าทหารบนเรือก็ตีเกราะเคาะไม้ ส่งเสียงทำท่าจะบุกปล้นค่าย
โจโฉที่นอนอยู่เมื่อได้ยินก็สะดุ้งตื่น รีบหยิบกระบี่ข้างกายแล้วออกไปดูเหตุการณ์เบื้องนอก
โจโฉมองออกไปในความมืดของรัตติกาล ประกอบกับหมอกที่ลงจัด เห็นเงาเรือตะคุ่มๆเคลื่อนใกล้มาพร้อมส่งเสียงดัง
ด้วยความระแวงของมหาอุปราช เกรงจะมีกองเรือซุ่ม จึงสั่งให้ทหารยิงเกาทัณฑ์ใส่กองเรือนั้นเสีย
ฉึกฉัก สวบสาบ เสียงเกาทัณฑ์ ปักใส่แผ่นไม้ของตัวเรือและเสียงปักใส่"กองฟาง"ที่กาบเรือดังระงม
สีหน้าโลซกเริ่มดีขึ้น พร้อมกับยกจอกสุราดื่มได้อย่างวางใจ
ที่แท้ขงเบ้งนำเรือทั้งยี่สิบลำ ที่บรรทุกเต็มไปด้วยกองฟางมา"ยืมเกาทัณฑ์"จากโจโฉนี่เอง
คืนนี้ทั้งคืนโจโฉแทบไม่ได้นอน คอยสั่งพลทหารระดมเกาทัณฑ์ใส่กองเรือน้อยอยู่เรื่อยๆ
จวบจนฟ้าใกล้สว่าง หมอกค่อยๆกระจายสลายตัว กองเรือน้อยก็ถอยออกจากระยะเกาทัณฑ์ พร้อมกับเสียงตะโกนของเหล่าทหาร"ขอบคุณสำหรับลูกเกาทัณฑ์ วันหน้าจะนำมา"ใช้"คืน"
เมื่อสองวันก่อนปฏิบัติการ"ยืมเกาทัณฑ์" ขงเบ้งวานโลซกให้ช่วยหาเรือยี่สิบลำ มีทหารลำละ
สามสิบคน
พร้อมกองฟางสักหลายๆมัด ติดไว้ให้ทั่วๆเรือ สองฝั่งกาบเรือ
ในช่วงนั้นขงเบ้งเอาแต่นั่งๆนอนๆอ่านตำราไปวันๆ โลซกก็คอยมาถามไถ่อยู่เรื่อยๆ
เมื่อถึงเวลาปฏิบัติการ ขงเบ้งจึงเชิญโลซกลงเรือน้อย ออกปฏิบัติการด้วยกัน
ตอนแรกเมื่อโลซกทราบจุดหมายปลายทางก็ตกใจ แต่เมื่อนึกดูก็เข้าใจความนัย แต่ก็อดวิตกกังวลไม่ได้
ต่อเมื่อปฏิบัติการสำเร็จ โลซกจึงผ่อนคลายและรู้สึกนับถือขงเบ้งจากใจจริง
"เรือลำหนึ่งมีประมาณหกพันดอก เรือยี่สิบลำเกรงว่าจะมีมากกว่าสิบหมื่นดอกขอรับ" ทหารผู้ตรวจนับมารายงานจิวยี่
จิงยี่จึงรำพึงออกมาว่า"สติปัญญาขงเบ้งเก่งดังเทพยดา ช่างยอดเยี่ยมนัก" แล้วจิวยี่ก็เข้าไปคำนับ ชื่นชมขงเบ้ง
"เกาทัณฑ์ที่ท่านขอ ข้านำมาให้แล้ว"ขงเบ้งกล่าวกับจิวยี่
"ท่านช่างยอดเยี่ยมนัก เลื่อมใสๆ"จิวยี่ตอบกลับ
จากตอนนี้จะรู้เลยว่าขงเบ้งนั้นยอดเยี่ยมแค่ไหน ที่ขอเวลาสามวันมิใช่จะอวดเก่ง
แต่ขงเบ้งคำนวณนับดูแล้วเมื่อวันที่สามมาถึงหมอกจะลงจัด แผนตัวเองจะสำเร็จทันกำหนดการพอดี จึงกล้าที่ลองของกับจิวยี่
ส่วนฝั่งจิวยี่เองแม้จะอิจฉาริษยาขงเบ้งอยู่กลายๆ แต่ก็นับถือเลื่อมใสขงเบ้งอยู่
เห็นถึงความเป็นปัญญาชนของจิวยี่ เมื่อขงเบ้งทำสำเร็จ จิวยี่ก็ต้องชื่นชม
มิใช่จะหาเรื่องกลั่นแกล้งตลอดเวลาเป็น"สุนัขที่กัดไม่ปล่อย"
จะเกลียดสักแค่ไหน แต่ดวงใจยุติธรรม
เขาทำได้ตามฝัน ให้รางวัลด้วยชื่นชม
เรื่องงานก็ส่วนงาน เรื่องส่วนตัวก็เรื่องส่วนตัว ต้องรู้จักแยกแยะ...
ถ้าชอบก็ฝากกดไลก์👍 กดแชร์➡
กดติดตาม🔁 ฝึกเขียน ด้วยนะครับ🙏🙏🙏
โฆษณา