26 มิ.ย. 2019 เวลา 02:09 • ปรัชญา
ความทรงจำของกล้องรูเข็ม
ตอนเด็กๆ ของเล่นเชิงวิทยาศาสตร์อย่างหนึ่งที่ทุกคนเคยเล่น นอกจากโทรศัพท์เส้นด้ายแล้ว คงไม่พ้น"กล้องรูเข็ม"
กล้องรูเข็มมีหลักการง่ายๆ คือ ให้แสงที่ตกกระทบวัตถุและสะท้อนกลับมาเดินทางผ่านรูเล็กๆ แสงจะตกกระทบฉากและแสดงภาพของวัตถุหัวกลับกับวัตถุที่แสงตกกระทบ เป็นของเล่นที่สร้างได้ไม่ยาก หลักการทำงานเป็นที่มาของกล้องถ่ายภาพในปัจจุบัน
หากเราเปรียบเทียบตัวเราเป็นกล้องรูเข็ม เราจะพบว่า มีแสงมากมายให้เราได้เลือกให้ผ่านรูเข็มเข้ามาแล้วสร้างเป็นภาพหัวกลับขึ้น
แสงที่เดินทางผ่านรูเข็ม เสมือนกับเหตุการณ์ เรื่องราว สิ่งที่เห็น สิ่งที่ได้ยิน สิ่งที่ได้สัมผัส ทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเรา
รูเข็ม เสมือนเป็น ความคิด สติ สามัญสำนึก ปัญญา หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เราใช้พิจารณากับสิ่งที่ผ่านเข้ามาในความคิดของเราในขณะนั้น
ภาพหัวกลับที่ปรากฏที่ฉาก คือความทรงจำที่เกิดขึ้นในความคิดของเรา สิ่งที่ฝังตรึงในความคำนึงของเรา
ภาพจากกล้องรูเข็มจะชัดขึ้น เมื่อรูเข็มมีขนาดเล็กลง มีแสงสว่างมากพอ หรือฉากหลังอยู่ตำแหน่งที่พอดี นั่นเหมือนความทรงจำต่างๆ จะติดแน่นในความคิดของเราชั่วกาล เพราะภาพเหตุการณ์หรือสิ่งที่เราพบมันชัดเจนและกระทบกับความรู้สึกของเราอย่างรุนแรง ดุจแหล่งกำเนิดภาพที่ยืนเด่นกลางแสงแดดแผดจ้า
ความทรงจำที่ชัดเจน อาจเกิดจากภาพที่ผ่านเข้ามาในช่วงที่เรามีสติ จิตใจโปร่งใส ไร้อคติ หรืออวิชาใดๆ เสมือนรูเข็มที่เล็กจิ๋ว และนิ่งพอให้แสงผ่านเข้ามาจนตกกระทบฉากหลัง ภาพที่เกิดจะคมชัดใกล้เคียงเหตุการณ์จริง
หรือภาพจากกล้องรูเข็มที่ชัดเจน ย่อมเกิดจากฉากหลังที่อยู่ในที่ที่เหมาะสม และอยู่ในบริเวณที่มืดสนิท ภาพจึงจะคมชัด ดั่งความทรงจำที่ต้องเก็บไว้ในจุดลึกลับในสมอง ที่ยากจะถูกรบกวนจากเรื่องราวอื่นใด หรือเป็นความทรงจำที่เราจัดให้เป็นความทรงจำที่มีคุณค่า สมควรแก่การเก็บรักษาไว้ให้ระลึกถึงได้ในทุกคราที่ต้องการ
แต่คงต้องไม่ลืมว่าภาพที่เกิดจากกล้องรูเข็มเป็นภาพหัวกลับและมักพร่าเบลอ เสมือนเป็นการบอกเราเป็นนัยว่า สิ่งที่เราจดจำและบันทึกไว้ในความคำนึงนั้น อาจจะไม่ได้เป็นจริงอย่างที่เรารับรู้เลยก็ได้ ด้วยหลายปัจจัยที่กล่าวไว้ข้างต้น
รวมถึงการเลือกที่จะจดจำของเรา เพราะเราเลือกได้ที่จะจำเรื่องราวต่างๆ แบบไหน จะจดจำแต่สิ่งดีๆ ที่ผ่านเข้ามา หรือจำแต่เรื่องราวร้ายๆ ไว้เตือนตัวเอง ก็สุดแท้แต่เราจะเลือกว่าความทรงจำเหล่านั้น มีคุณค่ากับเราในรูปแบบใด
กล้องรูเข็มสร้างได้ง่ายๆ ความทรงจำก็เช่นกัน แต่ภาพจากกล้องรูเข็มจะให้สวยงามสีสดใสคมชัดนั้นยากยิ่งที่จะได้มา เหมือนความทรงจำที่ทรงคุณค่า หรือความทรงจำที่อยากเก็บไว้อยู่ตลอดไปก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
น่าแปลกที่ความทรงจำที่เจ็บปวดและทรมานกลับฝังลึกและติดตรึงอยู่ จะลบล้างออกไปก็ช่างยากเย็น คงเพราะความทรงจำที่เจ็บปวดมันเหมือนแสงสว่างจ้าของสายฟ้าที่ฟาดผ่าลงมากลางค่ำคืนที่มืดมิด แม้จะเพียงเสี้ยววินาที แต่ความรุนแรงและแสงสว่างวาบหลายล้านแรงเทียนที่เกิด เหมือนความเจ็บปวดและร้าวรานที่รุนแรงยากเกินจะทน มันจึงชัดเจนในความทรงจำแม้ว่าจะผ่านมาเนิ่นนานเพียงใด
ผิดกับความทรงจำแสนหวานอบอุ่น ราวแสงแดดอ่อนยามเช้า พร้อมหมอกควันเบาๆ ในเช้าของฤดูหนาวแสนสดชื่น มันมีเรื่องราวน่าจดจำมากมายเลย คงไม่แปลกที่จะจำได้ไม่หมด เพราะมันงดงามในทุกๆ ช่วงวินาทีและเต็มปรี่ไปด้วยความอิ่มเอิบในหัวใจ เอาฉากมารับเก็บภาพฝันไว้ คงมากมายได้หลายล้านภาพความทรงจำ แถมความรู้สึกนึกคิดตอนนั้นก็เหมือนรูเข็มขนาดใหญ่ที่เปิดรับความสุขอย่างเต็มที่ จนภาพที่ได้อาจพร่าเบลอไปบ้าง แต่ก็คงเสน่ห์อยู่ในแบบของมัน
กล้องรูเข็มทำได้ง่ายๆ แต่ได้ภาพงามๆยาก ความทรงจำเกิดได้ง่ายๆ แต่จะเก็บที่ดีๆ คัดทิ้งที่แย่ๆ มันช่างยากเย็นเสียเหลือเกิน
โถ..เจ้ากล้องรูเข็มของฉัน...
by Deux @ storylog

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา