26 มิ.ย. 2019 เวลา 04:38 • ปรัชญา
ในวันที่ฉันป่วย​ อาการปวดหัว​ตัวร้อน​และใจสั่น​ ในหนึ่งวันอาการเหล่านี้มาพร้อมกัน​และบางทีก็สลับกันมาเป็นช่วงๆ​ มันเป็นอย่างนี้​ บางทีก็หนักบางทีก็เบา​ เป็นเดือน​ ...จนฉันไม่ไหว​!!! เห้ยยย มันเป็นอะไร​มันเกิดอะไรกับฉัน​กับร่างกายตัวเราเองนะ​ ในวันหนึ่งที่ฉันเอนตัวลงจะนอนแล้วคิดถึงตัวเอง.. คิดอยู่อย่างนั้น​ คิดถึงจิตใจ​ ความคิดและร่างกาย​สุขภาพของตัวเอง​ คิดแล้วก็รู้สึกสงสารตัวเองเหลือเกิน​กว่าจะเกิดเป็นคนได้กว่าจะเติบโต​มาได้​ทำไมเราไม่ดูแลตัวเอง​ไม่รักตัวเองกว่านี้นะ​ ทำไมปล่อยให้พิษ​ มลภาวะ​สิ่งไม่ดีต่างๆ​มันเข้ามาทำร้ายมาทำลายตัวเราเองได้ยังไงกัน​..​ฉันสงสารตัวเองเหลือเกิน​ ... ฉันรวบรวมกำลังที่มีอยู่แล้วลุกขึ้น​ฉันเดินไปที่กระจก​ฉันกอดตัวเองแล้วพูดขอบคุณ​ตัวเองขอบคุณ​ร่างกาย​ทั้งภายในภายนอก​ ขอบคุณ​ความคิด​จิตใจ​ แล้วยิ้ม​เชื่อไหมฉันไม่เคยรู้สึกซาบซึ้งมาก่อน​มันตลกสิ้นดีเมื่อนึกไปถึงว่าเคยฟังเรื่องการขอบคุณ​มาจากหลายๆอาจารย์ที่สอนในยูทูป​ ฉันก็เพียงแค่ทราบคือรับทราบ​แต่ไม่ซึ้งคือรับและรู้สึกเลย​ มาวันนี้ที่ฉันเพิ่งเข้าใจว่าทราบซึ้ง​และซาบซึ้ง​เป็นยังไง​ ฉันลุกขึ้นมารักษา​ตัวเองทั้งร่างกายและจิตใจ​ ฉันยังไม่บอกว่ามันได้ผลเต็มร้อยกับตัวเองเพราะฉันยังทำอยู่แต่ฉันเชื่อเต็มร้อยว่ามันจะดีในสิ่งที่ทำอยู่มันเหมาะสมกับฉัน..
โฆษณา