คอลัมน์ เด็กนอก ตอนที่ 05
หุงข้าวเหนียวด้วยไมโครเวฟ
11:00pm บริเวณ Living room วันนั้นกำลังดูทีวีกับคริส สักพักมีคนเดินเข้ามาเรื่อย ๆ ประมาณ 3 คน หนึ่งในนั้นคือสอง สองอายุไล่เลี่ยกับผม ลาออกจากการเป็นวิศวกร ทำงานมาแล้ว 5 ปี ตอนนี้กำลังมาเรียนที่นี่เพื่อต่อปริญญาโทด้านบริหารธุรกิจ ผมกล่าวคำทักทาย สองหายแว๊บเข้าไปตรงบริเวณ Living room ที่ใช้ผ้ากั้นไว้ สักพักออกมาด้วยชุดลำลอง คริสเห็นว่าผมมีเพื่อนแล้ว จึงขอตัวไปนอนก่อนเพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไปโรงเรียน
สองมีไก่ทอดมาด้วย ผมคิดว่าคงเอามาจากร้านอาหารที่สองไปทำงานพิเศษ สองหยิบข้าวสารเหนียวที่อยู่บริเวณห้องครัวออกมา จัดการใส่ข้าวสารเหนียวลงไปในกล่องถนอมอาหารล้างน้ำและแช่น้ำทิ้งไว้ พร้อมหยิบเครื่องดื่มเย็น ๆ มาให้ผม เพราะกลิ่นเมืองไทยยังติดตัวอยู่ไม่หาย สองรู้อาการของคนที่คิดถึงบ้านเป็นอย่างดี แต่ผมไม่ถึงขั้น Homesick นะ
...ขวดแรกผ่านไป...
...ขวดสอง-ขวดสามค่อย ๆ ผ่านไป...
สองเดินไปหยิบข้าวเหนียวที่แช่น้ำ เทน้ำออก แล้วเอาเข้าไมโครเวฟตั้งเวลา 5 นาที แล้วมาสนทนาต่อในขณะที่ผมกินไก่ทอดอย่างไม่เกรงใจ สองเล่าให้ฟัง
“อยู่ที่นี่เราต้องพลิกแพลง ต้องวางแผนทุกอย่าง”
สองพูดภาษาอังกฤษกับผมตลอดเวลา ภาษาของผมยังอ่อนด้อยมาก จะได้มีโอกาสใช้ที่เมืองไทยก็ต่อเมื่อออกกองกับนักแสดงต่างประเทศเท่านั้น สองหยิบไก่ทอดกินและแทะกระดูกไปด้วย
“เคยเห็นพนักงานตามร้านข้าวต้มในประเทศไทยใช่ไหมล่ะ นั่นแหละเป็นแรงงานข้ามชาติทั้งนั้น เราอยู่ที่นี่ก็ไม่ต่างกับการเป็นแรงงานข้ามชาติหรอก อ่อ...แต่ต่างกันก็คือ จุดประสงค์ของเราคือมาเรียนหนังสือ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็คืองานใช้แรงงานนั่นแหละ”
ติ๊ง! เสียงเตือนดังจากไมโครเวฟ สองเดินไปเปิดฝาออก แล้วใช้ส้อมคนข้าวเหนียว จากนั้นตั้งเวลาอีก 1 นาที ผมมองดูไม่ค่อยเข้าใจว่าทำอะไร อาจจะเป็นฤทธิ์จากน้ำจัณฑ์ที่สองเสิร์ฟมาไม่ขาดช่วง จากนั้นก็ตั้งเวลาอีก 1 นาที แล้วก็ 1 นาที ผมกำลังผ่อนคลายและเคลิ้มไปกับไก่ทอดที่อยู่ตรงหน้า ไก่ประเทศนี้ในใหญ่จริง ๆ เลย ใหญ่กว่าประเทศไทย กินทีนึงสะใจมาก
•
•
•
จังหวะนั้นเองสองเอาข้าวเหนียวร้อน ๆ มาวาง ผมมองแล้วก็ใช้ส้อมจิ้มออกมาแล้วชิม โอ้วววโหววว มันเจ๋งมาก มันนุ่มมาก นุ่มกว่าการใช้ซึ้งหุงเสียอีก เป็นเทคนิคใหม่ที่ผมไม่เคยรู้มาก่อน เพื่อน ๆ ลองไปทำตามนี้ดูก็ได้...ง่ายมาก
สองสาธยายให้ฟังเช่น ประเทศนี้เนื้อหมูมีกลิ่น, แอปเปิ้ลราคาถูก, ไก่ตัวใหญ่, เนื้อวัวเกรดดี ฯลฯ บุคลิกของวิศวกรน่าจะเป็นแบบนี้ คิดทุกอย่างเป็นระบบระเบียบแบบแผน หรือผมเองต่างหากที่หละหลวมในการใช้ชีวิตเกินไป ดีนะที่มีเพื่อนใหม่ดีแบบนี้ ผมจะได้ไม่เสียเวลาไปลองผิดลองถูก ผมมารู้ทีหลังว่าสองเป็นเด็กเทพศิรินทร์ ทูตสันถวไมตรีทางจิตวิญญาณอย่างผมทำงานทันที
“เราเทพศิรินทร์ เทพศิรินทร์ ระบิลระบือ
เรานั้นหรือคือนักกีฬาสง่าสนาม...”
สองถาม “ตกลงจบโรงเรียนอะไรมาเนี่ย”
เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย
-อย่าทอดปลาเค็ม เพราะมันจะเหม็นไปทั้งตึก และคนต่างชาติจะไม่คุ้นเคย
#gdayfilm #gooddayfilm #gooddayfilmoriginal #เด็กนอก #อาจารย์แทน #แทนภูเขา
Facebook: ลานวงกลม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
