การรบหน้าเมืองเสียวพ่าย น้ำใจของเหล่าพี่น้อง
เมื่อเมืองชีจื๋วตกไปอยู่ในมือ เทพสงครามลิโป้ เล่าปี่ต้องระเห็จไปอยู่เมืองเสียวพ่าย
แต่ความวุ่นวายยังไม่จบ ถึงเวลาที่เล่าปี่ต้องตัดสินใจ เชิญรับฟัง
เตียวหุย เล่าปี่ กวนอู สามก๊ก2010
ด้วยคำแนะนำของตันก๋ง ลิโป้จึงให้เล่าปี่อาศัยอยู่ที่เมืองเสียวพ่าย เมืองน้อยในอาณาเขตชีจิ๋ว
เมืองเสียวพ่ายเป็นเมืองเล็กๆ ประชากรน้อย ทั้งยังแห้งแล้งยากจน เล่าปี่ยังใจดีเปิดยุ้งฉางแจกข้าวชาวบ้านทำให้เสบียงร่อยหรอ
ทหารหนีทัพมีเพิ่มขึ้นทุกวัน อีกไม่นานคงไม่เหลือทหารรักษาเมืองแน่นอน
ภายในห้องประชุมใหญ่ บิต๊ก อธิบายสถานการณ์คร่าวๆ บอกไปว่าใรช่วงเวลาสั้นๆคงไม่อาจฟื้นตัวได้
เตียวหุยได้ฟังก็โมโห โวยวายขึ้นเป็นการใหญ่ ตีอกชกหัวโทษตัวเองที่รักษาเมืองไม่ได้
ในตอนนั้นเองทหารรักษาการณ์ก็เข้ามาแจ้งเล่าปี่ว่า ลิโป้ยกกองทัพมาล้อมเมืองเสียวพ่ายแล้ว
เล่าปี่ได้ฟังก็ตกใจ เหตุไฉนอยู่ดีๆลิโป้ถึงยกทัพมาระรานกัน เมื่อหันไปมองเตียวหุย ก็รู้แล้วว่าเตียว เอ็กเต็ก ผู้นี้เป็นตัวการ
"เล่าปี่ ท่านสอนน้องได้ดีนัก กล้ามาปล้นม้าถึงชีจิ๋ว" ลิโป้ตะโกนบอกเล่าปี่
เล่าปี่กับลิโป้ ยกกองทัพมาประจันกัน เมื่อถูกลิโป้กล่าวเช่นนี้จึงพยายามแก้ตัวว่าคงเป็นเรื่องเข้าใจผิด
แต่จงป้า ทหารเอกลิโป้ มั่นใจว่าเป็นเตียวหุยแน่นอน เตียวหุยเองก็อารมณ์ไม่ดีจึงโพล่งออกไปว่าตนไปขโมยม้ามา
ทำให้เล่าปี่ต้องกล่าวขอขมา สัญญาว่าจะคืนม้าให้ เพื่อคลายความบาดหมางที่เตียวหุยก่อขึ้น
เตียวหุยเห็นพี่ใหญ่อ่อนน้อมก็ทนไม่ไหว ด่าว่าลิโป้ฉวยโอกาสชิงชีจิ๋วไปเป็นการใหญ่
ลิโป้ก็อ้างเหตุผลคราวก่อนหากตนไม่ไปตีโจโฉ ชีจิ๋วคงถูกล้างเมืองไปแล้ว
พูดไปพูดมาทั้งสองฝ่ายต่างพูดเอาดีเข้าตัว เอาชั่วให้คนอื่นทั้งนั้น
เตียวหุย ผู้อารมณ์ร้อนอดรนทนไม่ไหวตะโกนว่า"ลิโป้ ไอ้ลูกสามพ่อ แน่จริงออกมารบกันสิวะ" พร้อมกับควงทวนอสรพิษ ไสม้าไปหาลิโป้
ลิโป้มีหรือจะทนคำหยามเหยียดนี้ได้ ควบม้าเซ็กเธาร์ พร้อมกระชับทวนกรีดนภาแน่น ทะยานเข้าพันตูกับเตียวหุย
เล่าปี่เห็นแน่ชัดว่าเตียวหุยเสียเปรียบ จึงขอให้กวนอูออกไปช่วย กวนอูถือง้าวมังกรเขียว หนีบท้องม้าพุ่งเข้าหาลิโป้
ท้นใดนั้นเตียวเลี้ยว โกซุ่น สองทหารเอกของลิโป้ ดาหน้าเข้ามาสกัดขัดขวางกวนอูไว้ รบกันพันตู เป็นอีกคู่หนึ่ง
เล่าปี่มองแล้วทางกวนอูยังมีภาษีดีกว่า แต่เมื่อมองทางเตียวหุยปรากฏว่าน้องสามได้แผลมาหลายแผลแล้ว จึงชักกระบี่คู่ออกจากฝักพุ่งม้าเข้าไปช่วย
จงป้าเห็นเล่าปี่ลงมือ ตนเองก็หยิบกระบองเขี้ยวหมาป่าไปปะทะกับเล่าปี่
ว่ากันตามหลักแล้ว เล่าปี่เองไม่ได้เชี่ยวการรบเช่นน้องทั้งสอง สู้กันไม่นานเล่าปี่ก็ถูกฟาดที่แขน บาดแผลเกลื่อนกลาด
ฝ่ายกวนอู เตียวหุยเห็นท่าไม่ดี ก็คิดจะสลัดจากการรบพัวพันไปคุ้มกันพี่ใหญ่ แต่ก็ไม่ง่ายนัก
ลิโป้ไม่ปล่อยโอกาสให้ผ่านไป เมื่อเตียวหุยเสียสมาธิก็แทงทวนกรีดนภาออก ถากสีข้างเตียวหุยไปแถบหนึ่ง
เตียวหุยด้วยใจช่วยเหลือพี่ แม้ถูกแทงก็ไม่นำพา ยื่นมือจับทวนกรีดนภาไว้กันลิโป้โจมตี จากนั้นใช้มือเดียวแทงทวนอสรพิษออก ลิโป้ก็หลบรอดได้
เตียวหุยเมื่อแทงพลาดก็เปลี่ยนเป็นตบฟาด ตัวทวนอสรพิษฟาดอกลิโป้อย่างถนัดถนี่ ทำให้ลิโป้เสียหลัก เตียวหุยจึงเร่งม้าเข้าหาจงป้า
จงป้ามัวสนใจแต่เล่าปี่ เสียงยมทูตกวักวิญญาณดังอยู่ด้านหลัง เตียวหุยยกทวนอสรพิษจากเบื้องสูงฟาดลงกลางศีรษะจงป้า
จงป้าก็ร้ายนักยกกระบองเขี้ยวหมาป่ามากันไว้ทัน เมื่อประมือกันไม่กี่กระบวนจงป้าก็พลาดท่า เปิดช่องว่างขึ้นเตียวหุยจึงแทงทวนอสรพิษออกหวัง กำจัดจงป้าให้ได้
ทันใดนั้นง้าวมังกรเขียวกวาดมายันทวนอสรพิษไว้ ชีวิตน้อยๆของจงป้าจึงรอดมาได้
ที่แท้กวนอูกลัวจะเกิดเรื่องมากกว่านี้ ตอนนี้ตนคนน้อยยังคงต้องยอมลิโป้ไปก่อน
เล่าปี่เมื่อหลุดจากอันตราย ก็สั่งทหารถอยทัพ ปิดเมืองรักษาตัว
"ปล่อยข้า ข้าจะไปเชือดไอ้ลูกสามพ่อ"เตียวหุยร่ำร้อง ในตึกพยาบาล
เพี๊ยะ เล่าปี่ตบหน้าเตียวหุยไปฉาดหนึ่ง หวังเรียกสต
ิ"น้องสาม เราสามร่วมสาบานในสวนท้อ ต่อให้เจ้าทำเรื่องร้ายแรงเพียงใดข้าก็ไม่ตำหนิ แต่บัดนี้เจ้าบาดเจ็บ ยังจะออกไปหาที่ตาย เจ้าเห็นแก่หน้าข้าหรือไม่"
เตียวหุยตอบว่า"เรื่องนี้ข้าเป็นคนก่อ ข้าก็ต้องรับผิดชอบ" เพี๊ยะ เล่าปี่ตบเตียวหุยอีกครั้ง
แล้วเล่าปี่ก็พูดเสียงกร้าว"เจ้าเห็นข้าเป็นคนอย่างไร ข้ากับกวนอูคือพี่เจ้า พวกเรายังสามต้องแบ่งแยกอีกหรือว่าใครคนไหนทำ"
"ตอนนั้นเราสามสาบาน สละชีพเพื่อราชวงศ์ฮั่น เจ้ากลับวู่วามไม่รู้จักคิด แล้วการณ์ใหญ่จะสำเร็จได้หรือ" เล่าปี่พูดเสียงอ่อนลง
เตียวหุยได้ฟังก็กลั้นน้ำตาไม่อยู่ คุกเข่าขอขมาต่อพี่ชายใหญ่ ชายรอง เล่าปี่ก็ประคองเตียวหุยขึ้นปลอมโยนอยู่หลายคำ
ทางทหารรายงานมาว่า ลิโป้ตั้งค่ายล้อมเมืองแล้ว เกรงว่าวันพรุ่งจะถูกบุกตีแน่นอน
เล่าปี่จึงเอ่ยกลับพี่น้องว่า"บัดนี้เราไม่มีทางเลือกแล้ว น้องรองกับข้าคุ้มกันประชาชน น้องสามเป็นทัพหน้าทะลวงฟัน"
"เราจะตีฝ่าลิโป้ ไปหาโจโฉ"
สามพี่น้องแห่งสวนท้อ ล้วนรักใคร่กลมเกลียวกัน แม้คนหนึ่งจะพลาด ที่เหลือก็พร้อมจะช่วยเหลือ
การเป็นพี่เป็นน้อง ต้องร่วมทุกข์ร่วมสุข เจออุปสรรคร่วมฝ่าฟัน ไม่ทิ้งกัน
เล่าปี่ กวนอู เตียวหุย เป็นพี่น้องร่วมสาบาน มิใช่พี่น้องแท้ๆยังรักกันเพียงนี้
แต่เหตุไฉน คนเราเป็นพี่น้องร่วมท้องเดียวกัน กลับฆ่ากันเพราะสมบัตินอกกาย
เพียงสมบัติพัดผ่านไป ทำไมจึงหวั่นใจเราได้ขนาดนั้น ลองมองย้อนไปในวันที่เรารักกัน กินข้าวด้วยกัน เล่นซุกซนกัน
ลองหันมองตัวเอง ว่ากับพี่น้องเรา เรารักเขาพอแล้วหรือยัง...
ถ้าชอบก็ฝากกดไลก์👍 กดแชร์➡
กดติดตาม🔁 ฝึกเขียน ด้วยนะครับ🙏🙏🙏
- 9
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
