2 ก.ค. 2019 เวลา 03:26 • ประวัติศาสตร์
เราใช้เวลาเนิ่นนานทีเดียว
กว่าจะเข้าใจว่า
ความสุขของเราไม่จำเป็นต้องเทียบกับคนอื่น
การที่คนอื่นมีมาก ไม่ได้แปลว่าเรามีน้อย
การที่คนอื่นได้ดีนั้นไม่ได้ทำให้เราแย่ลง
ความรักที่เขาไม่รับ ไม่ได้สูญหายไปไหน
รอยยิ้ม, ไม่จำเป็นต้องแย่งชิงกับใคร
มันผุดปรากฏขึ้นในใจที่เบิกบาน
เราใช้เวลาเนิ่นนานทีเดียว
กว่าจะเข้าใจว่า
ชีวิตของเรานั้นขึ้นอยู่กับเรา
มิใช่คนอื่น
ความสุข, เกิดเมื่อเราโอเคกับตัวเอง
มิใช่ต้องรอให้คนอื่นโอเคกับเรา
การชื่นชมในสิ่งที่คนอื่นมี
ทำให้เขายินดีกับสิ่งที่เรามีเช่นกัน
ความรักมีไม่สิ้นสุดเมื่อให้
และขาดแคลนทันทีเมื่อเรียกร้องต้องการ
รอยยิ้มเกิดขึ้นง่ายดาย
ถ้าไม่ได้คาดหวังว่าทุกอย่างต้องเป็นอย่างใจจึงสุข
เราใช้เวลาเนิ่นนานทีเดียว
กว่าจะเข้าใจว่า
ชีวิตมิได้อยู่เพื่อแย่งชิง
มิได้อยู่เพื่อเปรียบเทียบ
มิได้อยู่เพื่อร้องเรียกความรัก
หากอยู่เพื่อแบ่งปัน
หากอยู่เพื่อชื่นชม
หากอยู่เพื่อมอบความรัก
เราใช้เวลาเนิ่นนานทีเดียว
กว่าจะเข้าใจว่า
เราสามารถมีความสุขได้กับความสุขของคนอื่น
ยิ้มได้กับความสำเร็จของคนอื่น ขณะที่เราไม่สำเร็จ
และรักได้เสมอ แม้ใครคนนั้นไม่รับความรักของเรา
เราใช้เวลาเนิ่นนานทีเดียว
แต่เมื่อเข้าใจแล้ว
ชีวิตหลังจากนั้นช่างเต็มไปด้วย
ความสุข รอยยิ้ม การแบ่งปัน ชื่นชม
ปราศจากการแข่งขัน แย่งชิง เปรียบเทียบ
เมื่อชีวิตมีความรักในหัวใจ
เราจะพบว่า เราไม่ได้สมบูรณ์แบบ
เราไม่ได้มีทุกอย่าง
เราไม่ได้ประสบความสำเร็จทุกสิ่ง
แต่เรามีรอยยิ้มได้
และมีความสุขได้
ใช่ ความสุขเกิดขึ้นเมื่อเราเข้าใจว่า
เราไม่จำเป็นต้องได้ทุกสิ่งที่ต้องการ
ไม่ต้องเก่งหรือดีเด่ไปกว่าใคร
ไม่ต้องได้รับการยอมรับหรือรักจากใคร
ความสุขเกิดขึ้นเมื่อเรามีความสุข
แค่นั้น ความสุขอยู่ที่เรา
ไม่ได้อยู่ที่ใครอื่นเลย
โฆษณา