โลกนี้มีคนอยู่สามประเภท
คือ คนที่มาก่อน
คนที่มาหลัง
กับ คนที่ยังไม่มา
เมื่อใดที่มีม่านหมอก หรือแพรบางกางกั้นทัศนา
ความสามารถในการมองสิ่งรอบข้างจะต่างไป
มันไม่ชัด
แลดูเบลอๆ
นั่นเพราะเธอยึดมั่นคำนิยาม คำจำกัดความกินใจ
สั้นๆไม่กี่บรรทัดพวกนั้น จงอย่าให้ค่ากับมันเกินไป
แค่แม่กุญแจดอกนึง
แค่เข็มทิศหง่อยๆอันนึง
แค่อะไรที่เราต้องการใช้เพียงชั่วครู่ชั่วยาม
แค่นั้น และมันไม่ควรจะเป็นทั้งชีวิตของเธอ
ให้โอกาสตัวเองได้ลองผิดลองถูกบ้าง
อย่ากลัวที่จะเหยียบย่างเพียงลำพัง
เพราะคนที่มาก่อนบอกว่า มันไม่เข้าท่า
เสียเวลาเปล่า
เพราะทุกประสบการณ์ชีวิตมีราคาที่ต้องจ่าย
ความประหม่า
จะทำให้ความสามารถลดลง แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา
หรอก ปัญหาคือเรากล้าพอไหมที่จะเดินไปอีกทาง
หากเลือกแตกต่าง
ก็จงวางใจ และเชื่อมั่นในศักยภาพตัวเองก่อน
คนที่ปังตั้งแต่ครั้งแรกเรายังไม่เคยเห็นจริงๆว่ะ
จุดร่วมเดียวกันของความสำเร็จ คือ การล้มครั้งแล้วครั้งเล่า ขัดเกลาจนพบทางสว่าง
เมื่อใดก็เมื่อนั้นและมันจะพาเราไปได้ไกลและไวกว่า
มัธยม คือ รองเท้า
ปริญญา คือ จักรยาน
ชื่อเสียง คือ รถยนต์
ทุกอย่าง มีราคา ที่ต้องจ่าย เสมอ
และความผิดพลาด ล้มเหลว แพ้พ่าย
ไม่ใช่ของใหม่
มันอยู่กับเรามานานทุกยุคทุกสมัยการหวาดหวั่น
เมื่อมันมายืนอยู่ตรงหน้า คือกลไกป้องกันตัวเอง
ของสมองมนุษย์
และสิ่งที่จะหยุดคุณได้ ไม่ใช่เงื่อนไขโน่นนี่ในชีวิต
ของคุณหรอก แต่เป็นความคิดของคุณเองต่างหาก
เราเลือกตอนเริ่มไม่ได้
แต่เราทั้งคู่ต่างก็รู้
ว่าเรื่องนี้จะจบยังไง
โด-โซโล่
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
