10 ก.ค. 2019 เวลา 02:00 • บันเทิง
บุญคุณต้องจดจำ การกระทำไม่แปรเปลี่ยน
กวนอูตั้งเงื่อนไขสามข้อแก่โจโฉ เพื่อดูแลครอบครัวของเล่าปี่ จึงไปรับราชการกับโจโฉ
1
แต่ทว่าไม่ว่าโจโฉจะเลี้ยงดูกวนอูอย่างไร ใจของกวนอูก็มีแต่เล่าปี่เท่านั้น เชิญรับฟัง
สามก๊ก 2010
ที่พักหลังใหญ่มอบให้กวนอูและพี่สะใภ้ได้อยู่อาศัยกัน รอบเรือนที่พักจัดแจงตกแต่งสวยงามและสงบเงียบ
เมื่อโจโฉจัดแจงให้ฮูหยินของเล่าปี่ได้อยู่อย่างสะดวกสบายและสงบสุข กวนอูก็พึงพอใจแล้ว
มหาอุปราชโจโฉ รักใคร่ชื่นชมในตัวกวนอูมาก
สองวันจัดเลี้ยงเล็ก สามวันจัดเลี้ยงใหญ่ เชิญกวนอูไปร่ำสุราเป็นประจำ
กวน หยุนฉาง ผู้นี้ไม่เพียงเป็กนักรบอันเอกอุในสมรภูมิรบ ยังเป็นสุดยอดฝีมือเชิงสุราอีกด้วย
ในงานเลี้ยง เหล่าขุนพลของโจโฉต่างแข่งขันดื่มสุรากันเป็นประจำ สุดท้ายก็เมาเละเหลือเพียงกวนอูที่ยังคอแข็งดื่มได้เรื่อยๆ
ทุกเช้า กวนอูไม่ว่าเมื่อคืนจะดื่มสุรามากน้อยเพียงใด ตื่นเช้ามาก็จะถืออาวุธฝึกซ้อมฝีมือทีลานกว้างหน้าที่พักเสมอ
โจ เมิ่งเต๋อ ต้องการผูกใจกวนอู ส่งเงินขาว ทองคำ แพรพรรณ มาให้กวนอูทุกวัน
แต่นอกจากของใช้ที่จำเป็นต่อฮูหยินแล้ว กวนอูไม่เคยแตะต้องสิ่งของที่โจโฉนำมาให้เลยแม้แต่นิดเดียว
แต่โจโฉก็ยังไม่ยอมแพ้พยายามซื้อใจกวนอูตลอดเวลา
ครั้งหนึ่ง โจโฉเห็นเสื้อของกวนอูเก่าคร่ำคร่ามีรอยขาดหลายรอย จึงสั่งช่างฝีมือมือดีในนครหลวง ตัดเสื้อด้วยแพรต่วนเนื้อดี แล้วตนเองก็นำไปมอบให้กวนอู
กวนอูได้เสื้อที่ประทานจากโจโฉ ก็คารวะขอบใจโจโฉเป็นอันมาก แล้วก็เข้าไปแต่งตัวในบ้าน โดยใส่เสื้อของโจโฉก่อน แล้วใส่เสื้อตัวเก่าทับไว้
เมื่อโจโฉเห็นก็ยิ้มถามกวนอูว่า"ท่านกวน ท่านนำเสื้อเก่าใส่ทับเสื้อใหม่ เกรงว่าเสื้อใหม่จะเก่าหรืออย่างไร"
กวนอูก็ตอบว่า"มิใช่หรอกท่านมหาอุปราช เสื้อเก่านี้เป็นพี่ใหญ่เล่าปี่ให้มา บัดนี้ไม่ทราบพี่ใหญ่อยู่ทิศทางใด ที่ข้าใส่เสื้อเก่าไว้นอกก็เพื่อระลึกถึงพี่ใหญ่ แลมิให้ผู้อื่นคิดว่าข้าได้ใหม่แล้วลืมเก่า"
โจโฉได้ฟังก็สะอึก ใจหนึ่งเห็นว่ากวนอูนี้กตัญญูนัก แต่อีกใจก็รู้สึกน้อยใจนัก
อีกครั้งหนึ่ง เกิดขึ้นเมื่อโจโฉเห็นม้าที่กวนอูขี่นั้นผ่ายผอมนัก จึงยกม้าเซ็กเธาร์อันลือลั่น ที่ยึดได้จากลิโป้ให้แก่กวนอู
อันม้าเซ็กเธาร์นี้ เป็นยอดอาชาในแดนดิน ร่างสูงปลอด สีแดงฉานราวโลหิต เดินทางได้วันละหมื่นลี้ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
นับตั้งแต่วันแรกที่โจโฉมอบทรัพย์สมบัติให้แก่กวนอูมามากมายมหาศาล เห็นจะเป็นครั้งนี้ครั้งเดียวที่กวนอู ปลื้มใจที่สุด
กล่าวขอบคุณ คารวะโจโฉอย่างหมดหัวใจ ยอดนักรบย่อมคู่ควรกับยอดอาชา โจโฉภูมิใจกับของขวัญชิ้นนี้ที่สุด
"ท่านกวน ข้าให้ทรัพย์สินท่านตั้งมากมาย ท่านกลับไม่แยแสสนใจ เหตุใดเพียงม้าตัวเดียว ท่านถึงดีอกดีใจถึงเพียงนี้" โจโฉถามกวนอู
กวนอูก็ตอบมาทันทีว่า"เมื่อข้ามียอดอาชาเช่นนี้ เมื่อใดที่รู้ข่าวของพี่ใหญ่ ข้าก็จะได้ไปหาพี่ใหญ่ได้เร็วพลัน ข้าจึงดีใจนัก"
โจโฉเมื่อฟังคำของกวนอู ก็ยิ่งน้อยเนื้อต่ำใจ ตนเองมีอะไรที่สู้เล่าปี่ไม่ได้ เหตุใดกวนอูจึงไม่ยอมละทิ้งเล่าปี่เสียที
โจโฉจึงจัดแจงส่งเตียวเลี้ยวเข้าไปสืบความกวนอูว่า กวนอูคิดอย่างไร
เทียนสว่าง จันทร์กระจ่าง เตียวเลี้ยวกับกวนอูนั่งดื่มสุราสนทนากัน
เตียวเลี้ยวถามกวนอูว่า"ท่านกวน มหาอุปราชชื่นชมท่านนัก ของขวัญที่ให้ท่านล้วนมีค่ายิ่ง เหตุใดท่านจึงไม่สนใจมหาอุปราช และยังไม่ลืมเล่าปี่เสียที"
กวนอูตอบว่า"เตียวเลี้ยว ท่านเองเคยอยู่กับนายเลวๆเช่นลิโป้ ทำให้ท่านไม่ได้มีความสัมพันธ์อันดีกับนายเก่านัก"
"แต่ว่าพี่ใหญ่กับข้าร่วมรบกันมาสิบกว่าปี พี่ใหญ่มีบุญคุณต่อข้าก่อนท่านมหาอุปราช หากยังไม่เห็นศพ ข้ามิอาจลืมได้"
"ท่านเตียวเลี้ยว ขอให้ท่านไปบอกแก่มหาอุปราชเถิด ว่าบุญคุณของท่าน กวนอูก็ไม่ขอลืมเลือนตราบชีวิตจะหาไม่ ก่อนจะไปหาพี่ใหญ่ ข้าย่อมต้องตอบแทนท่านก่อน" กวนอูบอกให้เตียวเลี้ยวสบายใจ แล้วก็ดื่มกันอย่างครื้นเครง
เมื่อโจโฉได้ฟังความจากเตียวเลี้ยว ก็พอใจมาก ตนเองดูกวนอูไม่ผิดจริงๆ แต่อย่างไรเสียก็ยังเสียดายกวนอูอยู่
ซุนฮกจึงกล่าวว่า"กวนอูผู้นี้ บอกว่าจะขอตอบแทนท่านก่อนลาจาก เราก็ไม่ควรเปิดโอกาสให้เขาได้ตอบแทน"
โจโฉได้ยินก็ตาลุกวาว ขอเพียงจำกัดกวนอูไว้ ไม่ให้มีโอกาสแสดงผลงาน ด้วยคนมีวาจาสัตย์เช่นกวนอู ย่อมไม่ผิดคำพูด ตนเองจึงตั้งใจว่าจะไม่เปิดโอกาสให้กวนอูได้ออกรบอีกเด็ดขาด
ในตอนนี้เป็นตอนที่แสดงให้เห็นถึงความกตัญญูของกวนอูอย่างสูงที่สุด
แม้ว่าโจโฉ จะให้อะไรแก่ตนเองมากขนาดไหน แต่โจโฉก็ยังเป็นศัตรูของเล่าปี่ เป็นคนที่ตนเองไม่อาจรับใช้ได้ กวนอูจะคิดถึงเล่าปี่ก่อนเสมอ มิให้ถูกผู้คนนินทาว่าได้ใหม่ลืมเก่า
แต่กวนอูก็ไม่ได้ไร้น้ำใจ เสียจนไม่รู้บุญคุณของโจโฉ ถึงโจโฉจะเป็นศัตรู แต่ก็ให้เกียรติตน ให้เกียรติพี่สะใภ้ มอบยอดอาชาอย่างเซ็กเธาร์ให้ กวนอูก็จะขอจดจำบุญคุณไว้ รอวันที่จะตอบแทนได้
จึงทำให้เกิดเรื่องราว ที่โจโฉพ่ายแพ้ศึกที่ผาแดง ระหว่างหลบหนีก็ถูกกวนอูสกัดไว้ได้ แล้วกวนอูก็ปล่อยโจโฉที่ตำบลฮัวหยงเพื่อตอบแทนบุญคุณโจโฉนั่นเอง
เกิดเป็นคนต้องรู้จักบุญคุณคน ใครที่เคยอุปการะเราอย่าได้ลืมเลือม
ใครช่วยเหลือเราโปรดจงจำไว้ เราช่วยเหลือใครไม่จำเป็นต้องจำ
"นิมิตตัง สาธุรูปานัง กตัญญูกตเวทิตา" ความกตัญญูกตเวที เป็นเครื่องหมายแห่งคนดี
ถ้าชอบก็ฝากกดไลก์👍 กดแชร์➡
กดติดตาม🔁 ฝึกเขียน ด้วยนะครับ🙏🙏🙏
โฆษณา