13 ก.ค. 2019 เวลา 11:00 • ประวัติศาสตร์
“ชาร์ลี แชปลิน (Charlie Chaplin)” นักแสดงตลกผู้เปลี่ยนวงการภาพยนตร์โลก ตอนที่ 5
การตัดสินใจครั้งสำคัญของยอดตลก
สองพี่น้องแชปลินได้งานแสดงละครเวทีในเวลาไม่นาน โดยชาร์ลีนั้นได้รับบทสมทบในละครเวทีเรื่อง “เชอร์ล็อก โฮล์มส์ (Sherlock Holmes)”
ด้วยความที่เรียนมาน้อย เมื่อชาร์ลีได้รับบทมา เขาจึงอ่านบทไม่ออก ซิดนีย์ต้องเป็นคนอ่านบทให้เขาฟัง แต่เพียงแค่สามวัน ชาร์ลีก็จำบทได้ทั้งหมด
ละครเวทีเรื่องเชอร์ล็อก โฮล์มส์นั้นโด่งดังและประสบความสำเร็จมาก ชาร์ลีต้องแสดงละครเรื่องนี้กว่าสองปี และในช่วงเวลานี้ ชาร์ลีก็ตัดสินใจที่จะยึดอาชีพเป็นนักแสดงอย่างถาวร
ชาร์ลีขณะรับบทสมทบเป็นเด็กรับใช้ในละครเวทีเชอร์ล็อก โฮล์มส์
ค.ศ.1908 (พ.ศ.2451) ชาร์ลีได้เข้าไปของานทำกับ “เฟรด คาร์โน (Fred Karno)” ผู้จัดการคณะตลกชื่อดังแห่งยุค
เฟรด คาร์โน (Fred Karno)
ในเวลานั้น ซิดนีย์ได้ทำงานกับคณะตลกของคาร์โน แต่คาร์โนไม่คิดว่าชาร์ลีนั้นเหมาะกับคณะตลกชองเขา ชาร์ลีสูงเพียง 160 ต้นๆ เท่านั้น มือเท้าเล็ก อีกทั้งชาร์ลีก็ยังเด็ก แถมยังหน้าเด็กกว่าความเป็นจริงซะอีก
ชาร์ลีกล่าวว่านั่นไม่ใช่ปัญหา เขาสามารถแต่งหน้าให้เป็นยังไงก็ได้ คาร์โนจึงตกลงให้โอกาสชาร์ลี
ในคืนเปิดตัวชาร์ลี ชาร์ลีใส่ชุดสูทอย่างดีขึ้นมาบนเวที โดยหันหลังให้ผู้ชม เมื่อชาร์ลีหันหน้ามา ผู้ชมก็พบว่าเขาทาจมูกตัวเองเป็นสีแดง
จากนั้นชาร์ลีก็แสดงท่าทางตลกต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการสะดุดดัมเบลจนล้ม ยกไม้เท้าพลาดและฟาดหัวตัวเอง ซึ่งผู้ชมต่างก็ขำกลิ้ง
คาร์โนรู้ได้ทันทีว่าชาร์ลีมีพรสวรรค์ เขาจัดการเซ็นสัญญากับชาร์ลีทันที
คณะตลกของคาร์โนได้เปิดแสดงในโรงละครทั่วอังกฤษและยุโรป ซึ่งชาร์ลีก็เป็นนักแสดงดาวรุ่งของคณะ เขาต้องออกแสดงคืนละสามงาน อาทิตย์ละเจ็ดวัน
เรียกว่างานแสดงของเขาชุกทีเดียว
ชาร์ลีนั้นสามารถเรียนรู้การแสดงได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งคาร์โนก็ค่อยๆ เลื่อนบทให้เขา จากบทสมทบเล็กๆ ขึ้นเป็นบทนำ และในปีค.ศ.1910 (พ.ศ.2453) คาร์โนก็ให้โอกาสชาร์ลีได้ไปแสดงกับคณะที่อเมริกา
คณะละครของคาร์โนได้มาเปิดการแสดงที่นิวยอร์ก ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ชาร์ลีได้มาสหรัฐอเมริกา และตื่นตาตื่นใจกับอเมริกา
อเมริกาเต็มไปด้วยแสงสี ตึกสูงๆ เต็มไปหมด และชาร์ลีก็คิดว่าที่นี่แหละ คือที่ของเขา
ผู้ชมชาวอเมริกันเองก็ชอบชาร์ลี ได้มีคำวิจารณ์การแสดงของชาร์ลีในแง่บวกมากมาย บางคนกล่าวว่าเขาเป็นตลกโดยกำเนิด รวมทั้งการแสดงของเขายังเรียกผู้ชมได้เป็นจำนวนมาก
แต่หลังเวทีนั้น ชาร์ลีก็เป็นคนเงียบๆ จนหลายคนคิดว่าเขาหยิ่ง แต่ที่จริงแล้วชาร์ลีนั้นเพียงแต่เป็นคนที่ขี้อายมากๆ เท่านั้น
ในระหว่างการเดินทางระยะไกลโดยรถไฟ ชาร์ลีมักจะนั่งอ่านหนังสือ เนื่องจากเขาต้องการจะเรียนรู้หนังสือด้วยตนเอง รวมทั้งชาร์ลียังเริ่มหัดเล่นไวโอลินอีกด้วย
วันหนึ่งในปีค.ศ.1913 (พ.ศ.2456) ได้มีโทรเลขส่งถึงชาร์ลี
โทรเลขนั้นคือจดหมายเชิญชาร์ลีไปแคลิฟอร์เนียเพื่อแสดงภาพยนตร์
นี่เป็นโอกาสที่ดี แต่ก็เสี่ยงมาก ที่ผ่านมา ชาร์ลีนั้นเคยแต่แสดงละครเวที ยังไม่เคยแสดงหน้ากล้องมาก่อนเลย อีกทั้งธุรกิจภาพยนตร์ก็เป็นธุรกิจที่ใหม่มาก โรงภาพยนตร์แห่งแรกในอเมริกาเพิ่งเปิดมาได้เพียงแปดปีเท่านั้น และชาร์ลีก็อยู่กับคาร์โนมาถึงห้าปีเต็ม
ชาร์ลีลังเล เขาควรจะไปแสดงหนังดีมั้ย?
ชาร์ลีจะตัดสินใจอย่างไร รอฟังคำตอบได้ในตอนหน้านะครับ
โฆษณา