ครั้งแรก คู่แรก
เพราะนิสัยหวังเป็นคนขี้อาย เกรงใจเพื่อน และไม่ชอบเกินหน้าเกินตาเพื่อน วันหนึ่งประมาณขึ้น ป.4 แก่ๆ หลังจากมันสัมปะหลังที่ครอบครัวปลูกไว้ ถึงเวลาที่ต้องถอนไปขายแล้ว
พ่อ : หล่าเอ้ย มื้อนี่พ่อสิพาไปหลกมัน เอาไปขาย สิซื้อรองเท่าไห่เด้อ
หวัง : รองเท่าใหม่บ่อยากได่ดอกพ่อ
พ่อ : คือบ่อยากได่
หวัง : ย้านหมู่ล้อว่าได่ของใหม่
พ่อ : อันใหม่กะต้องอวดตั้วบักหล่า ฮ่วยลูกบักนี่แหม๋
Cr.niranam
พอคล้อยหลังอีกวัน ถึงได้เข้าตลาดเอามันไปขาย เนื่องจากต้องใช้เวลาถอนเป็นวัน เพราะคนน้อย
ขั้นตอนถอนมัน สมัยก่อนใช้แรงคนถอน ดินร่วนซุยถอนง่ายก็ดึงขึ้นเลย หากหัวมันอยู่ลึกต้องใช้จอบขุด หลังจากนั้นก็ตัดหัวออกจากต้น และรวมขึ้นใส่รถไปขาย
หลังจากถอยรถเข้าลานมัน รับเงิน ก็บ่ายแก่ๆพอดี พ่อก็พาไปเลี้ยงข้าวก่อน อร่อยมากกับข้าวตลาด และท้ายสุดก็ได้รองเท้า เย้ๆดีใจ
วันแรกใส่ไปโรงเรียน หวังคิดยู่เสมอว่า จะทำยังไงให้มันเก่าดีวะ เพื่อนจะได้ไม่ล้อ
สุดท้าย หวังใส่รองเท้าและเดินเตะฝุ่นไปตลอดทาง จึงเป็นที่มาของคำว่า "เดินเตะฝุ่น"
ชอบกดไลท์ กดติดตามให้ด้วยจ้า
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
