ผู้เกือบได้ครองแผ่นดิน 7.3
หวงซิ่วฉวน ทำไมถึงพลาด??
ปี ค.ศ. 1856 นับเป็นช่วงรุ่งโรจน์ที่สุดของอาณาจักรไท่ผิง นอกจากยึดนานกิงเป็นศูนย์กลางอำนาจได้แล้ว ยังได้ครอบครองดินแดนทั้งหมดของมณฑลเจียงซี อันฮุย และส่วนใหญ่ของมณฑลหูเป่ย์ คิดเป็น 1 ใน 3 ของแผ่นดินจีน
อ้างอิงจากหนังสือ เรียนรู้จากผู้แพ้
1. ตัวของหงซิ่วฉวนเอง ที่ยังไม่ทันลงหลักปักฐานอย่างมั่นคง ก็หันไปเสพสุข
2. การกลัวสูญเสียอำนาจของหงซิ่วฉวนเอง จึงหันไปแต่งตั้งญาติพี่น้องสายตระกูลเดียวกับตนเข้ารับตำหน่งต่างๆ ทำให้มีอ๋องต่างๆมากมาย แทนที่จะใช้ระบบคัดสรรเหมือนตอนแรกที่ตั้งอาณาจักร
3. เร่งรีบตั้งเมืองหลวงเร็วเกินไป ทำให้ผู้นำหลายคนคิดจะเสพสุขในเมืองหลวง แม้ตอนนั้นจะครอบครองดินแดน 1 ใน 3 ก็จริง แต่พื้นที่ส่วนมากก็ยังเป็นของราชสำนักชิง
4. การกำจัดแม่ทัพผู้มากความสามารถอย่าง ซือต๋าไค เพียงเพราะหงซิ่วฉวนรู้สึกริษยา ทำให้กองกำลังอ่อนแอลงไปมาก
5. กลุ่มกบฏซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวนา ไม่มีเจตจำนงทางอุดมการณ์หรืออุดมคติอย่างแท้จริง ส่วนใหญ่คำนึงถึงผลประโยชน์ส่วนตัวเท่านั้น
ปี ค.ศ. 1864 อาณาจักรไท่ผิง ก็ถึงจุดล่มสลายเมื่อพ่ายแพ้อย่างราบคาบต่อราชสำนักที่ผสมกำลังปราบปรามร่วมกับกำลังของชาติตะวันตกที่มีผลประโยชน์กับจีน เช่น อังกฤษ, ฝรั่งเศส และหง ซิ่วเฉฺวียน ได้ฆ่าตัวตาย
ปิดฉากกบฏ ที่ทำให้มีผู้คนล้มตายมากถึง 30 ล้าน คน และเป็นการสั่นครอนความมั่นคงของราชสำนักชิง
เรื่องราวของ หงซิ่วฉวน เป็นแรงบันดาลใจให้แก่ ดร.ซุน ยัตเซ็น ในการปฏิวัติการปกครองด้วยในเวลาต่อมา
ผู้เกือบได้ครองแผ่นดิน ตอนที่ 7.1
ผู้เกือบได้ครองแผ่นดินตอนที่ 7.2
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
