23 ก.ค. 2019 เวลา 11:54 • ปรัชญา
โลกนี้คือละคร.......!!
ชีวิตเราตั้งแต่เกิดมา ถ้าลองย้อนกลับไปดูก็เปรียบเป็นโรงละครเรื่องหนึ่ง ที่โลดแล่นอยู่บนเวทีเป็นละครชีวิตจริง ที่ผู้เขียนบท ผู้กำกับ และตัวละคร คือคนเดียวกัน นั้นคือ “ตัวเราเอง”
1
ไม่ว่าตัวละคร นั้นจะได้รับบทอะไร บทบาทการแสดงก็คือ กรรมหรือการกระทำ จึงต้องแสดงให้สมบทบาทที่สุด
1
เพราะโลกนี้คือละครโรงใหญ่ เราสามารถเลือกเล่นเป็นคนดีหรือคนร้าย ขึ้นอยู่กับตัวเราเอง คนดีไม่จำเป็นต้องเป็นพระเอกหรือนางเอกก็ย่อมได้
2
ผู้ชมพร้อมจะปรบมือให้ด้วยความชื่นชม แต่หากเล่นเป็นคนชั่วร้าย สิ่งที่จะได้รับคือเสียงตำหนิติเตียน ด่าว่าหรือขึ้นอยู่กับสิ่งที่กระทำว่าเลวร้ายมากน้อยเพียงใด
ชีวิตนั้นต้องเจออะไรอีกมากมาย ทั้งสุข ทุกข์ เศร้า มีรัก มีร้าง มีจาก มีเสียใจ มีดีปะปนกันไป จึงเปรียบได้กับละคร
ดังนั้น ละครเรื่องนี้ทุกคนล้วนแสดงไปตามตัวละคร บทบาทที่เราเลือก สุดท้ายก่อนที่ละครจะจบลง เราไม่รู้หรอกว่าจะคว้ารางวัลใดมาประดับชีวิตของเราได้บ้าง 🏅
2
ภาพสมัยถ่าย MV เรื่องความผิดพลาด
มีประพันธ์บทหนึ่งมาฝาก......
โลกนี้คือโรงละคร ปวงนิกรเราท่านเกิดมา
ต่างร่ายรำทำทีท่า ไปตามลีลาของบทละคร
บางครั้งก็เศร้าบางคราวก็สุข บางทีก็ทุกข์หัวอกสะท้อน
มีร้างมีรักมีจากมีจร พอจบละครชีวิตก็ลา
1
ชีวิตเหมือนละครทุกตอนบท มีสลดโศรกเศร้าเคล้าสุขสันต์
มีหัวเราะร้องไห้รักใคร่กัน ที่สุดนั้นหลุมฝังศพจบการแสดง
ดูละครโขนหนังแล้วยั้งจิต มองชีวิตการเล่นเช่นโขนหนัง
มีทั้งโศกมีทั้งสุขทุกข์ประดัง ไม่กี่ครั้งก็ลาลับกลับเข้าโลง
1
พระพรหมบัณฑิต (ประยูร ธัมมจิตโต)
ขอบคุณกำลังใจและการติดตามนะคะ 😊😊
#sinin
โฆษณา