เจ้านกน้อย..โบยบิน..ออกจากรัง
เจ้าเคยหวัง..บินไป..สุดขอบฟ้า
เป็นส่วนหนึ่ง..ภาพวาด..งดงามตา
ตะวันลา..ปลายฟ้า..มีเจ้าบิน
นกพลัดถิ่น..เดียวดาย..ในโลกกว้าง
คิดถึงรัง..ถิ่นร้าง..แล้วใจถวิล
ห่างความรัก..อบอุ่น..ที่คุ้นชิน
อยากจะบิน..แสนไกล..แต่ใจอ่อนแรง
โลกแสนกว้าง..แต่น้ำใจ..กลับแคบ
หาใช่แบบ..ตะวันลับ..ที่ส่องแสง
ปีกสองข้าง..ความฝัน..กำลังอ่อนแรง
ได้บทเรียน..แสนแพง..เป็นรางวัล
มีเสียงหนึ่ง..เติมใจ..ไม่ให้อ่อนล้า
คือเสียง..เทวดา..ที่เติมฝัน
เสียงความรัก..เมตตา..ที่ผูกพันธ์
เสียงๆนั้น..มาจากรัง..ที่จากมา 🦅
ขอบคุณภาพสวยๆ จาก : pixabay.com
cr : เด็กบ้านนอกขี้เหงาคนนึง ^^
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
