4 ส.ค. 2019 เวลา 14:50
ทุกข์เมื่อลูกฉันติดคุก..
เรื่องราวที่จะเล่าต่อไปนี้ เกิดจากแม่ท่านหนึ่งมานั่งระบายทุกข์ด้วยน้ำตา ขณะฉันนั่งทำงาน ท่านเล่าว่า
สมัยยังสาว ท่านได้แต่งงานกับชายผู้หนึ่งจนมีลูกชายด้วยกัน แต่ด้วยเหตุหลายประการ(ได้พูดปัญหาต่างๆ ที่เกิดการหย่าร้างในตำ "รัก" ในคอลัมภ์ตำแหลก แตกเป็นกึ๋น ซึ่งก็มีหลายข้อในนั้นเป็นเหตุ) จึงเลิกรากัน ท่านจึงส่งลูกไปอยู่กับยาย ส่วนท่านก็แต่งงานกับชายอีกท่านหนึ่ง แต่แม่ท่านนี้ส่งเสียจนลูกจบมหาวิทยาลัยที่มีชื่อมากแห่งหนึ่ง ท่านก็ดีใจ นึกว่าจะได้เบาสบายตัว โดยมิได้บอกสามีใหม่ว่าได้ส่งเสียงดูแลลูกคนนี้มาตลอด
มันมาเกิดเรื่องเอาเมื่อลูกจบ ไปเที่ยวต่างจังหวัด เพื่อรอเรียนต่อ แต่ก่อนหน้าตัดสินใจเรียนต่อไปสมัครงานหลายแห่ง แต่ไม่มีที่ไหนรับ จึงคิดเรียนต่อ แต่สุดท้ายมหาวิทยาลัยก็ไม่รับ เรื่องมาแดงเพราะมีหมายศาลมา ลูกแก้ปัญหาไม่ได้จึงบอกแม่
แม่ก็ซักได้ความว่า หลังจบพักหนึ่งก่อนที่รอผลว่างานที่สมัครที่ไหนรับบ้าง ได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดไปพักกับบ้านพักเพื่อน แล้วได้แอบขโมยบัตรเครดิตเพื่อนไปรูดใช้จ่าย เอาไปรูดซื้อทองและข้าวของมีค่ากว่า 200,000บาท เพื่อนรู้ภายหลังจึงไปอายัดบัตรและเช็คสลิปและกล้องวงจรปิดตามสลิปร้านต่างๆ จึงพบว่า ลูกท่านเอาไปใช้ เพื่อนจึงโทรบอกว่าไม่เอาเรื่องนะ ถ้าหากเอาเงินมาคืนครบ แต่ลูกชายท่านบ่ายเบี่ยงไม่ยอมจ่าย แม้ผ่านไปหลายเดือนแล้ว ในที่สุดเพื่อนบอกว่าจะแจ้งความเอาเรื่อง หลังเหตุการณ์ทวงผ่านไปหลายเดือน ให้เวลาหนึ่งเดือนไม่งั้นเอาจริงแจ้งความ ลูกท่านตัดโทรศัพท์ไม่รับ ฝ่ายเพื่อนเคยทวงไปทางบ้านซึ่งเข้าใจว่าคือยาย บอกว่าไม่รับรู้ ไม่รู้เรื่อง ท่านไม่สนใจ จึงนำมาสู่การแจ้งความ
ตำรวจตามเรื่องจนตามตัวพบ นำมาไกล่เกลี่ย แต่ลูกท่านบ่ายเบี่ยง จนที่สุดบอกว่าจะดำเนินคดี ลูกท่านจึงเอาเงินแสนหนึ่งมาประกันกับทางโรงพัก ตำรวจก็พยายายามดำเนินการเพื่อให้จบ แต่ลูกท่านก็หนีหาย จนตำรวจต้องทำเป็นคดีฟ้องและอัยการนำไปดำเนินการฟ้องศาลต่อ เมื่อเรื่องขึ้นศาลท่านเพิ่งรู้ แต่สายเกินแก้ไข ศาลตัดสินจำคุก 36 ปีเพราะคดีทำต่างกรรมต่างวาระถึง 18 คดี คดีละ 2ปี แม่แทบเป็นลม ทุกข์ใจมาก
อุทาหรณ์เรื่องนี้สอนว่า การเลี้ยงลูกที่ให้แต่เงินอย่างเดียว ไม่ได้อยู่ดูแลอบรมจิตใจ คุณธรรมความผิดถูกให้ด้วย เด็กก็ไม่รู้ผิดถูกและความที่แม่เกรงใจสามีใหม่มาก ไม่กล้าแม้จะแวะมาหา(ด้วยเหตุผลบางอย่าง)เด็กก็ขาดอบอุ่น จึงห่างเหิน ไร้คนปรึกษา เพราะยายก็เป็นคนแก่ที่ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร จึงตามใจหลาน และหลานเองก็ทำตัวดี ไม่เกเรในสายตายาย
แม่ก็เล่าไปน้ำตาคลอเบ้า และรู้สึกผิดมากๆที่ทิ้งลูกคนนี้ไปแบบนี้ แต่ก็แก้ไขอะไรไม่ได้ เพราะศาลตัดสินไปแล้ว ได้แต่ทุกข์ปวดร้าวใจในความผิดตน ฉันก็ได้แต่ฟังให้แม่ท่านนี้ได้ระบายจนสุด ก็ได้แต่ให้คำแนะนำที่จำเป็นในการครองชีวิตให้ฝ่าพ้นทุกข์นี้ไป
เรื่องนี้เป็นบทเรียนว่า หากไม่ต้องการรับทุกข์เช่นนี้ พึงอย่าเลี้ยงลูกหรือตามใจลูกเพียงอย่างเดียว ต้องให้ทั้งรักและอบอุ่น และการอบรมคุณธรรมเบื้องต้นให้ดีตามเงื่อนไขที่พอจะทำได้ ไม่ใช่ปล่อยทิ้งจนเกิดเรื่อง หากใครตอนนี้เลี้ยงลูกทำนองเช่นนี้รีบปรับแก้เสีย เพื่อไม่ต้องทุกข์ภายหลังอย่างคาดไม่ถึงอย่างกรณีนี้ ฉันได้มีโอกาสเจอลูกท่าน สีหน้าบอกชัดว่า ตกอยู่ในภาวะทุกข์หนักทั้งคู่ ชีวิตมันมีอะไรที่จะต้องเรียนรู้ ไม่ประมาท และอะไรไม่ดีแต่ยังไม่เกิดก็หาทางป้องกันเสีย
กรณีที่เล่านี้น่าจะเป็นบทเรียนช่วยสอนหลายๆท่านให้ตระหนัก เรียนรู้และเป็นประโยชน์กับหลายๆท่านจะไม่ต้องมารับทุกข์ในภายหลังในเรื่องลูก
บุญเรือง
โฆษณา