6 ส.ค. 2019 เวลา 12:23 • ปรัชญา
เป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก
สามารถสิงสถิต​ตามร้านกาแฟที่มีหนังสือ
หรือร้านหนังสือที่มีเก้าอี้นั่งได้เป็นวันๆ
จนฝันว่าวันนึงอยากมีห้องหนังสือแบบใน​ Harry Potter
แต่แล้ววันนึงกลับสูญเสียความสามารถนั้นไป
เพียงเพราะโรคบางอย่าง
โชคดีที่มีคนๆนึงเดินเข้ามา
หยิบชิ้นส่วนที่แตกละเอียด
ค่อยๆประกอบ​ ทีละนิด​... ทีละนิด
แม้ในบางครั้งต้องทน​ ต้องมีบาดแผลจากชิ้นส่วนนั้น
เราไม่รู้ว่าเรากลับมาสมบูรณ์​หรือยัง
แต่อย่างน้อยเราก็ได้ความสามารถ​นั้นกลับมาอีกครั้ง
เราพบว่านอกจากการอ่านแล้ว
โชคดีที่บางครั้งการเขียนก็สามารถ​แปรเปลี่ยนเป็นค่าเบียร์ได้เหมือนกัน
บ่อยครั้งเราเยียวยา​ความรู้​สึกตัวเอง
ด้วยการอ่านและระบายมันออกมาด้วยการเขียน
เราทำมันทุกครั้งที่รู้สึก​ไม่ว่าจะตอนทุกข์หรือดีใจ
คงเหมือนกับการขยำความรู้สึกนั้น
แล้วโยนมันไว้ใต้พรม
เพื่อบอกตัวเองว่าห้องนี้สะอาดและน่าอยู่​ เสมอมา....
อาจเพราะความรู้สึกที่เราแอบซุกซ่อนไว้มันเยอะเกินไปหรืิออาจจะ​เพราะเราเดินไม่ระวัง
ทำให้เมื่อวานนี้เราเดินไปสะดุด​ทำให้พรมนั้นเปิดขึ้นมา
เลยพบว่าขยะเหล่านั้นจริงๆแล้วเราไม่เคยทิ้งมันไปเลย
ห้องนี้กลับมาไม่น่าอยู่​ ไม่ควรอยู่... ไม่มีใครอยากอยู่
.
เราค่อยๆคลี่กระดาษ​ที่เราขยำไว้ออกมาอ่านเพื่อทบทวนความทรงจำ
.
.
.
.
.
.
.
.
แล้วเราก็พบว่าตอนนี้​เราสูญเสีย​ความสามารถ​นั้น
... ไปอีกครั้ง
โฆษณา