9 ส.ค. 2019 เวลา 17:30 • ปรัชญา
"เรื่องสั้นจากสายฝน"
"ฝนตกอย่างนี้ ในทุกที่ล้วนชุ่มฉํ่า
และความหนาวเหน็บที่ใครไม่ต้องการ
บางครั้งเราก็โมโหที่ฝนทำให้เราเปียก
บางครั้งเราก็ดีใจที่ฝนทำให้พืชพันธ์ุนั้นงอกงาม
ทำให้ดินดูมีชีวิตชีวา แต่นั่นคือเหตุผลของเรา"
"แต่ในมุมของฝนนั้น เพียงแค่อยากชโลมโลกใบน้อย
ให้สรรพชีวิตได้รับความเท่าเทียม
และความงอกงามเท่ากันแค่นั้น"
เสียงกู่ร้องด้วยความดีใจปลาบปลื้มจากสรรพชีวิตนั้น จะเกิดขึ้นเมื่อฝนที่หนาวเหน็บนั้นจากไป
แต่สิ่งที่ฝนทิ้งไว้ นอกจากฟ้าที่สดใส
ยังมีกลิ่นไอดินที่หอมหวล
ยังมีพืชพันธ์ุที่ชูกิ่งก้านสรรเสริญในฝน
ทุ่งหญ้าสุดสายตาที่เขียวขจี
บ่งบอกถึงความดีที่ฝนได้สร้างไว้
"แต่จำได้ไหมฝนจะมาพร้อมความหนาวเหน็บที่ใครไม่ต้องการ"
"จะมีความสุข มักมีความทุกข์มาก่อนเสมอ"
ปัญญานฤมิต.
โฆษณา