แต่หลวงพ่อ...กลับไม่ได้ว่าอะไร ทำให้ เณรน้อยประหลาดใจ เป็นอย่างมาก เพราะ หลวงพ่อ รักกล้วยไม้ กระถางนี้มาก...
หลวงพ่อ เพียงยิ้ม ๆแล้วกล่าวว่า...
"ข้า ปลูกกล้วยไม้ ไม่ได้ เพื่อไว้โกรธนะ"
คำง่าย ๆกลับกลายเป็น...สัจธรรมปลดปล่อยวาง!
คนเราทำงาน...ไม่ได้เพื่อไว้โกรธกัน!
คนเรารักกัน...ก็ไม่ได้เพื่อไว้โกรธกัน!
สิ่งที่ให้ไปแล้ว...เมื่อเอากลับมาไม่ได้ ก็ไม่ต้องโทษใคร หรือ เสียใจ!
ตอนมี ต้องใส่ใจ
ตอนเสียไป ให้ปลดปลง
ใจ ไม่ติดค้างใคร ก็พอแล้ว...
ถ้าคุณแค้น ชีวิตก็เต็มไปด้วย ความแค้น!
ถ้าคุณ นึกขอบคุณ ที่ใด ๆ ก็เต็มไปด้วย เรื่องที่น่าขอบคุณ!
ถ้าคุณ เติบกล้า การงาน ก็จะก้าวหน้า!
ไม่ใช่ โลกนี้ เลือกคุณ แต่คุณ...เป็นคนเลือก โลกใบนี้!!
ฉะนั้น...จงอย่าโกรธลูก พ่อแม่ พี่น้อง เพื่อนร่วมงาน และทุกสรรพสิ่ง
ในโลก จงใจกว้าง และ เมตตา อุเบกขา ปลดปล่อยวาง
แค่นี้ ก็สุข
เนื้อเรื่อง : สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช วัดบวรนิเวศวิหาร