ทำไมคนเรามีทุกข์มากกว่าสุข?
ทั้งๆที่อยากมีสุข (ตอน ๑)
พวกเราสงสัยกันไหม? ทุกคนอยากมีความสุข แต่ไฉน สุดท้ายกลับเจอแต่ทุกข์ ตั้งแต่ระดับหงุดหงิด ไม่พอใจ ผิดหวัง รำคาญ โมโห โกรธ ทุกข์ใจ เป็นต้น ตามระดับทุกข์ที่จะเกิด
เราไปเที่ยว พอกลับมาทำงานหรือเรียน กลับหาความสุขไม่ใคร่ได้ มันไม่รู้สึกสนุก เพลิดเพลิน หรือสุขใจเหมือนขณะเที่ยว บางคนไปวัด ไปโบสถ์ ไปสุเหร่า ไปสวดมนตร์ สารภาพบาป ทำละหมาด มีความสุข สงบ สบายใจ ไร้ความกังวล แต่พอคล้อยหลังสถานที่ดังกล่าว ความสุขนั้นกลับวิ่งหนีไปต่อหน้าต่อตา ความสุขมักจะเกิดช่วงสั้นๆ แต่ความทุกข์มักทอดยืดยาวนานกว่า ทำไมเป็นเช่นนั้น?
ขณะเราทำงานอึดอัด ขัดใจ ขัดแย้งกับหัวหน้า เจ้านาย เจ้าของกิจการ รู้สึกทุกข์ ไม่สนุกกับงาน ทำงานอย่างทรมาน หลายกรณีรู้สึกอึดอัด ขัดใจ ไม่พอใจ หงุดหงิด ผิดหวังกับลูกน้อง ลูกจ้าง ที่ทำงานได้ไม่ดั่งใจ บางครั้งอารมณ์เสีย ไม่พอใจ ผิดหวัง อกหัก โกรธ โมโหคนรัก หรือเมื่อโดนพ่อแม่ดุว่า โกรธ โมโห ไม่พอใจพ่อแม่ เป็นต้น ตัวอย่างที่เล่ามาและต่างๆนานาที่ไม่ได้พูดถึง ต่างล้วนสุดท้ายหนีไม่พ้นขาดความสุข ใจโหยหาความสุขไม่รู้จักจบสิ้น แต่มักไม่ได้รับมัน ทำไมเป็นเช่นนั้น? เราเคยคิดถามกันบ้างไหม?
ตอน2 เราจะมาดูกันว่า กลไกร่างกายทางสมองช่วยเราแก้ทุกข์กันอย่างไร? แล้วมันได้ผลจริงหรือไม่?
บุญเรือง
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
